Μόνον μια καθαρά φιλελεύθερη πολιτική θα σώσει τη χώρα, διαφορετικά θα χαθούμε
Στην εξοχή γίνονται συζητήσεις μεταξύ νέων που δουλεύουν στο εξωτερικό και ήρθαν για να παραθερίσουν και φίλων τους που ζουν και βιοπορίζουν στην Ελλάδα
Στην εξοχή γίνονται συζητήσεις μεταξύ νέων που δουλεύουν στο εξωτερικό και ήρθαν για να παραθερίσουν και φίλων τους που ζουν και βιοπορίζουν στην Ελλάδα
Στην εξοχή γίνονται συζητήσεις μεταξύ νέων που δουλεύουν στο εξωτερικό και ήρθαν για να παραθερίσουν και φίλων τους που ζουν και βιοπορίζονται στην Ελλάδα.
Μου έλεγε κάποιος νέος του εξωτερικού ότι αυτό που του κάνει αλγεινή εντύπωση είναι πως από τις συζητήσεις φαίνεται ότι οι εδώ νέοι στην πλειονότητά τους δεν έχουν φιλοδοξίες και στόχους και ότι αρκούνται στη διαχείριση μιάς ζωής χωρίς οράματα. Μάλιστα σοκαρίστηκε όταν ένας ελεύθερος επαγγελματίας τού είπε ότι επιβιώνει “κλέβοντας” την εφορία. Ήξερε ότι γίνεται αυτό αλλά δεν μπορεί να πιστέψει ότι εκεί εξαντλείται και η οποιαδήποτε φιλοδοξία.
Του είπα ότι αυτό ακριβώς είναι η επιδίωξη της νεοκομμουνιστικής ιδεολογίας. Να σε φορολογεί σε τέτοιο βαθμό που με τα υπόλοιπα ίσα-ίσα να επιβιώνεις, γι΄αυτό και καταφεύγεις σε μέσα που δεν θα ήθελες, και έτσι συμβιβάζεσαι με έναν τρόπο ζωής χωρίς ζωή.
Αυτό το σύστημα το καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ και το συνέχισε η ΝΔ, αλλά τότε δεν φαινόταν γιατί το κάλυπταν τα δανεικά με τα οποία ο κόσμος ζούσε μέσα σε μία ρεμούλα που δεν είχε ίχνος παραγωγικής προοπτικής.
Όταν μετά τα μνημόνια κόπηκαν τα δανεικά και πλέον φάνηκε η γύμνια της Οικονομίας, το υφιστάμενο σύστημα εξουσίας προσπάθησε να κρατηθεί χωρίς δομικές μεταρρυθμίσεις με αποτέλεσμα να υπερφορολογήσει τους πολίτες και ουσιαστικά να προλειάνει το έδαφος στους νεοκομμουνιστές που με ψέματα, αφού έταξαν τα πάντα στους πάντες, ανήλθαν στην εξουσία εκμεταλλευόμενοι την αγανάκτηση του κόσμου που είχε χάσει τα ψεύτικα προνόμια που του παρείχε η ευημερία με δανεικά. Έκτοτε οι νεοκομμουνιστές αυξάνοντας πολύ τη φορολογία έβαλαν “χειροπέδες” στην ιδιωτική οικονομία προς όφελος της νομενκλατούρας τους.
Πρόσφατα μου έλεγε κάποιος πολύ αξιόλογος άνθρωπος της δημόσιας διοίκησης, ο οποίος έχει περγαμηνές και ξέρει ξένες γλώσσες, πως επειδή η κυβέρνηση δεν τον θεωρεί δικό της τον έχει σε θέση “ψυγείο”. Η επί τόσους μήνες απραξία και απαξία τον έχει επηρεάσει ψυχολογικά και πλέον άρχισε να πιστεύει ότι δεν θα ξαναδουλέψει με αξιοπρέπεια και αυτό του προκαλεί πολύ κακά συναισθήματα. Ξέρω ότι η αξία του είναι δυσανάλογη με αυτό το άθλιο σε γενικές γραμμές δημόσιο, το οποίο αντί να τη χρησιμοποιεί τη διώκει για να πριμοδοτεί τους “ημετέρους” και παράλληλα εφαρμόζει γκεμπελικές μεθόδους καταπίεσης της προσωπικότητάς του.
Όπως καταλαβαίνετε, με τις επί 40 χρόνια κρατικίστικες πολιτικές και με υπαλλήλους τύπου Καρανίκα να ορίζουν τη δημόσια διοίκηση η χώρα δεν θα σηκώσει ποτέ κεφάλι και οι άξιοι άνθρωποι ή θα φεύγουν ή θα συμβιβάζονται με τη μετριότητα ή θα αποσύρονται γιατί δεν θα αντέχουν την καθημερινή τους φθορά. Αυτή είναι επιδίωξη του κάθε κομμουνιστή που θέλει να έχει πολίτες εξαρτώμενους από επιδόματα.
Είναι επιτακτική ανάγκη η επικράτηση μιας καθαρά φιλελεύθερης πολιτικής, γιατί ο φιλελευθερισμός πιστεύει στην ελευθερία του ανθρώπου και στην εξέλιξή του σύμφωνα με την αξία του μέσα σ΄ ένα πλαίσιο ευνομίας, ανεξαρτησίας των θεσμών, μικρού κράτους και πολύ χαμηλής φορολογίας, γιατί μόνον με αυτόν τον τρόπο θα έρθει η ανάπτυξη, η μείωση της ανεργίας, η αύξηση των μισθών και όλα αυτά θα επιφέρουν την αύξηση του ΑΕΠ – συνθήκη απαραίτητη για να μειωθεί το χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ, ώστε να δανειζόμαστε με μικρά επιτόκια.
Πρέπει να αλλάξει η φιλοσοφία μας και να γίνουμε παραγωγικοί εφαρμόζοντας κανόνες με τους οποίους πολλά κράτη έγιναν ανταγωνιστικά και προοδεύουν, γιατί η έως τώρα νοοτροπία μας μας χρεοκόπησε.
Facebook Comments