Το διάγγελμα του νέου Οδυσσέα που έφτασε στην Ιθάκη, ή μάλλον του ανθρώπου που έγραψε το διάγγελμα για τον κ. Τσίπρα, αφού ο ίδιος είναι ανίκανος για τέτοιες πολύπλοκες συλλήψεις, κουβαλάει όλα τα κόμπλεξ της δογματικής ΣΥΡΙΖΑίικης Αριστεράς. Επιλέγω δυο βασικά χαρακτηριστικά.

Το πρώτο είναι η ενίσχυση του διχαστικού κλίματος ανάμεσα στους πολίτες της χώρας. Καλύτερα, η εξέλιξη του διχαστικού κλίματος σε περίπου εμφυλιοπολεμικό. Δηλαδή, την ώρα που απαιτείται συσπείρωση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας για να βγούμε από το τέλμα, προσπαθεί να μας βάλει να βγάζουμε ό ένας το μάτι του άλλου. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι σύμφυτο με την Αριστερά. Δεν μπορεί να υπάρξει Αριστερά χωρίς διχασμό, καταγγελίες, ταξικά μίση, βία. Όσοι Αριστεροί πιστεύουν στο κοινοβούλιο, κατηγορούνται από αυτή τη συγκεκριμένη Αριστερά ότι έχουν «κοινοβουλευτικές αυταπάτες». Και όσο στριμώχνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο θα καταφεύγει στην ολοκληρωτική θεωρία της απόρριψης των πολλών κέντρων εξουσίας: «Πήραμε την κυβέρνηση, δεν πήραμε την εξουσία». Αυτή η αντίληψη, όπως εκφράστηκε στο διάγγελμα, προδιαγράφει τα επόμενα βήματα του ΣΥΡΙΖΑ, που δυστυχώς απέχουν από τα βήματα της σοσιαλδημοκρατίας.

Και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κατακτήσει όλους τους πόλους εξουσίας που οφείλουν να διακρίνονται μεταξύ τους. Πρόσφατη (22/8) είναι η καταγγελία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας για να ελέγξει τον Άρειο Πάγο, το Στε και τους αθλητικούς δικαστές (https://tinyurl.com/y93qgy2z).

Το δεύτερο χαρακτηριστικό του διαγγέλματος, το οποίο βρίθει αναφορών στην ελληνική αρχαιότητα, το περιγράφει ο ακόλουθος μύθος του Αισώπου:

Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν ἑκατέρα΄ ἀλλ ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλλοτρίων, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται.

Και σε νεοελληνική απόδοση: «Κάθε άνθρωπος κουβαλάει δυο σάκους, έναν μπροστά του και έναν πίσω του. Οι σάκοι είναι γεμάτοι από κακά, αλλά ο μπροστινός περιέχει τα κακά των άλλων, ενώ ο πίσω τα δικά του κακά. Γι’ αυτό οι άνθρωποι δε βλέπουν τα δικά τους κακά αλλά μόνον των άλλων».

Προφανώς ο Αίσωπος έβλεπε τα κακά και των δυο σάκων, ώστε να είναι σε θέση να γράψει τον μύθο. Και προφανώς δεν ήταν ο μόνος. Κάθε ώριμος άνθρωπος έχει αυτή την ιδιότητα. Και ιδιαίτερα οι πολιτικοί ηγέτες προσέχουν ώστε να μην υποπέσουν σ’ αυτό το ολίσθημα και καθίσουν στη λάσπη που προόριζαν για τους αντιπάλους τους.

Ο κ. Τσίπρας δεν διαθέτει αυτή την ιδιότητα. Και μονίμως είτε αυτά που καταγγέλλει είτε τα έχει κάνει ο ίδιος, είτε έχει συμβάλει στην πραγματοποίησή τους.

Μερικά παραδείγματα από το διάγγελμα:

  1. «Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια».

Ποια ήταν αυτά τα πρόσωπα; Σε τηλεοπτική συνέντευξη, ο κ. Τσίπρας δήλωνε στον κ. Αυτιά, ότι η κα Γεωργαντά «βρήκε το θάρρος να βγει να καταγγείλει πράγματα τα οποία είναι πρωτοφανή» αναφορικά με τον κ. Γεωργίου, ο οποίος δήθεν «διόγκωσε το έλλειμμα προκειμένου η Ελλάδα να έχει το μεγαλύτερο στην Ευρώπη και να γίνει και με την βούλα η χώρα πειραματόζωο». https://tinyurl.com/ybsptds5

Αργότερα, ο . Τσίπρας δήλωνε με την ίδια άνεση: «Δεν κρύψαμε ποτέ ότι αναγνωρίζουμε τα αριθμητικά στοιχεία του [Γεωργίου]. Αλλά η δικαιοσύνη και τα δικαστήρια είναι ανεξάρτητα. Αυτήν ακριβώς την ανεξαρτησία θέλουμε να τη βελτιώσουμε στην Ελλάδα. Αν όμως μας ζητήσει το δικαστήριο να καταθέσουμε υπέρ του, θα το κάνουμε». https://tinyurl.com/y8lbweun

  1. «(Δεν θα ξεχάσουμε) τη φοροασυλία του μεγάλου πλούτου».

Ναι μεν δεν θα ξεχάσουμε την φοροασυλία του μεγάλου πλούτου… αλλά την ίδια στιγμή χαρίζουμε πρόστιμα σε μεγαλοφοροφυγάδες και διατηρούμε τις φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Δεν κάνω κριτική σε μια προσπάθεια να προσελκυστεί κεφάλαιο για επενδύσεις. Απλώς αναρωτιέμαι πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι οι «αντικαπιταλιστές» ψηφοφόροι του (γιατί σ’ αυτούς απευθύνεται) ώστε να καταπίνουν τέτοια μεγαλειώδη ψεύδη.

  1. «(Δεν θα ξεχάσουμε) τη γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά».

Ξεχνάμε όμως το σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής. Ξεχνάμε ότι αναδείξαμε σε περίπου “στρατηγικούς εταίρους” κάποιους… βοσκοτοπο-ιδιοκτήτες! Ξεχνάμε τον εκτεταμένο νεποτισμό και τους αθρόους διορισμούς κομματόσκυλων στον κρατικό μηχανισμό. Ξεχνάμε κυρίως το σκάνδαλο Βαρουφάκη που το κόστος του εκτιμήθηκε από 86 έως 200 δισ. ευρώ και για το οποίο ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης προτείνει παραπομπή στο ειδικό δικαστήριο (https://tinyurl.com/yd4nx9h9 ).

  1. «(Δεν θα ξεχάσουμε) την ασυδοσία μιας σειράς επιχειρηματικών και εκδοτικών ομίλων που για χρόνια θεωρούσαν ότι η χώρα τους ανήκει».

Αντικαθιστώντας βεβαίως τους παλιούς «νταβατζήδες του τύπου» με…Κουρήδες και Βαξεβάνηδες! 

  1. «(Δεν θα ξεχάσουμε) τον κυνισμό και την περιφρόνηση μιας πολιτικής ελίτ η οποία νόμισε ότι η Ελλάδα είναι φέουδο και οι Έλληνες πειθήνιοι υπήκοοι της».

Ο νέος Οδυσσέας που δεν ξεχνάει την παλιά πολιτική ελίτ, ξεχνάει ότι μαζί με αυτήν ακριβώς την πολιτική ελίτ ψήφισε το 3ο μνημόνιο, όταν τον πούλησε ο εταίρος του κ. Καμμένος. Ξεχνάει ότι κάποιοι από τους υπουργούς του (Π. Κουρουμπλής) σε αυτή την ελίτ ανήκουν. Και το πιο αστείο θα είναι αν με τον ανασχηματισμό που έρχεται δούμε υπουργούς όπως ο κ. Ραγκούσης ή η κα Ξενογιαννακοπούλου.

6. «Τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες»

Εδώ ο Νέος Οδυσσέας μας εννοεί τους κ.κ. Λ. Παπαδήμο και Γ. Στουρνάρα. Ξεχνάει, ωστόσο ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί. Τον προκάτοχό του στη θέση του πρωθυπουργού δεν καταδέχτηκε να τον επισκεφτεί στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν ως θύμα τρομοκρατών. Τρομοκράτες κατάδικοι όμως, επί Τσίπρα χαϊδεύονται και μετάγονται σε αγροτικές φυλακές. Για δε τον κ. Στουρνάρα, νομίζει ότι είμαστε λωτοφάγοι και ξεχάσαμε το ανέντιμο κυνήγι που έκανε στη σύζυγό του για να τον πτοήσει. Κυνήγι που απέβη άκαρπο.

*

Ο κ. Τσίπρας αναρριχήθηκε στο αξίωμα του πρωθυπουργού χρησιμοποιώντας αυτά τα δυο εργαλεία: την πολιτική του διχασμού και το αδίστακτο ψεύδος. Αυτά κληρονόμησε από τα φοιτητικά αμφιθέατρα. Αυτά εξακολουθεί να χρησιμοποιεί, όπως φάνηκε στο διάγγελμά του. Αυτά τα εργαλεία, όπως πιστεύω, δεν μπορούν πλέον να του είναι χρήσιμα. Αλλά υποψιάζομαι ότι δεν έχει άλλα.

Μέσα στη γενική του άγνοια, ο κ. Τσίπρας αγνοεί τη ρήση του Αβραάμ Λίνκολν, που προέκυψε από την πολιτική του εμπειρία: «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους για όλο τον καιρό».

 

Facebook Comments