Ένα οικονομικό deal

H «ιστορική» συμφωνία Κράτους-Εκκλησίας στα δικά μου μάτια είναι ένα οικονομικό deal. Όχι καλό ή κακό αλλά σκέτο deal…. Ανήκω σε αυτούς που επιθυμούν οι κληρικοί όλων των θρησκειών, μηδέ των μουφτήδων εξαιρουμένων, να μισθοδοτούνται από το κράτος και όχι από τον θρησκευτικό τους φορέα/οργανισμό. Για λόγους που όλοι ελπίζω να καταλαβαίνουμε, θεωρώ αυτή την ελεγχόμενη και ισότιμη πολιτική η οποία διασφάλισε επί δεκαετίες μια ήρεμη κοινωνική πραγματικότητα, σημαντικότερη του επιχειρήματος «γιατί να πληρώνονται από τους δικούς μου φόρους; Ας πληρώνονται από τους πιστούς τους»

Ομοίως ανήκω σε αυτούς που εκτιμούν το σώμα, κλήρο και πιστούς, της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεωρούν ότι διαχρονικά, πλην συγκεκριμένων εμμονών και λαθών, έχει εισφέρει πολλά και σημαντικά στην επιβίωση του ελληνισμού και στην θέσμιση του ελληνικού κράτους. Η δική μας Εκκλησία σε αντίθεση με Εκκλησίες άλλων Ευρωπαϊκών χωρών,  δεν βαρύνεται με εγκληματική ιστορία, με διώξεις ετερόθρησκων, με Ιερές Εξετάσεις, με κυνήγι μαγισσών, με βίαιες προσηλυτίσεις σε αποικίες, με μάχες για την άσκηση της πολιτικής εξουσίας  ή για να φτάσουμε στα πιο πρόσφατα με κολαστήρια παιδοφιλίας και ιδρύματα εκμαυλισμού. Τα περιστατικά ανομίας και αήθειας κληρικών ή τα σκάνδαλα γύρω από οικονομικά θέματα, είναι μαύρες κηλίδες σε λευκό φόντο κι όχι το αντίστροφο. Οι απλοί Έλληνες κληρικοί έδωσαν μάχες κυριολεκτικά και μεταφορικά μαζί με τον λαό, τους λαϊκούς, διότι σ αυτή τη γωνιά της γης οι μάχες δεν σταμάτησαν ποτέ.

Μπορεί στον 21^ο αιώνα να χρειάζονται -και χρειάζονται – αλλαγές και προσαρμογή, μπορεί το παρελθόν να φαίνεται μακρινό, αλλά δείτε ότι στην 10ετία της κρίσης, οι δομές αλληλεγγύης που λειτούργησαν πιο αποτελεσματικά και πιο αξιόπιστα ήταν αυτές της Εκκλησίας…. Δεν μ΄ ενδιαφέρει  λοιπόν τι ισχύει στη Γαλλία ή την Γερμανία ή τις ΗΠΑ. Μ ενδιαφέρει όμως αν επιχειρείται η υποβάθμιση της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας όπως ενδιαφέρει έναν Ιταλό η υποβάθμιση της Καθολικής Εκκλησίας. Δεν έχω απάντηση στο αν η «ιστορική» συμφωνία είναι το πρώτο βήμα για τη λάθος συνέχεια, αλλά έχω υποψίες που δεν αφορούν σε υστερικές κινδυνολογικές θεωρίες. Και όχι δεν εμπιστεύομαι τις ηγεσίες πολιτικές ή πνευματικές όταν αποφασίζουν με τα μάτια στραμμένα στις ψήφους ή στα όβολα. Μένω λοιπόν στην πρώτη διαπίστωση, περιμένω να δω αναλυτικά τη θέση του Πατριαρχείου, της Ιεράς Συνόδου και των απλών κληρικών  και φυσικά να δω τι ετοιμάζει σχετικά η πρώτη φορά Αριστερή κυβέρνηση για το Σύνταγμα.

Απλά να θυμίσω ότι στον Β΄ Παγκόσμιο αυτοί που μιλούσαν για το «όπιο του λαού» χρειάστηκε να βγάλουν ιερείς και σταυρούς από το χρονοντούλαπο της ιστορίας,  καθώς οι στρατιώτες  πήγαιναν να πεθάνουν στο μέτωπο όχι για το σφυροδρέπανο, αλλά για την πατρίδα.