Κυβέρνηση σε πανικό. Η απογοητευτική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις, που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα,έχουν προκαλέσει δικαιολογημένα έντονο εκνευρισμό στο Μαξίμου και στο πρωθυπουργικό επιτελείο, καθώς διαπιστώνουν ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να ανακάμψε, παρά το ότι καταφεύγει διαρκώς σε παροχολογία, υποσχέσεις, διορισμούς κι επιδόματα.

Αυτή την στιγμή, η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνει διαρκώς και το σημαντικότερο είναι ότι παγιώνεται στην συνείδηση των πολιτών ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι ο Κυριάκος κι η ΝΔ. Κάτι που εξανεμίζει τις πιθανότητες του ΣΥΡΙΖΑ να εμποδίσει την αυτοδυναμία και τον σχηματισμό κυβέρνησης από τη ΝΔ, ελπίζοντας σε ταχεία επάνοδο του στην εξουσία.

Επιπρόσθετα, γνωρίζουν ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τις εκλογές με μεγάλη διαφορά, άνω των 10-15%, τότε τα πράγματα θα καταστούν πολύ δύσκολα και για τον ίδιον τον κ. Τσίπρα και την ηγετική του θέση. Υπενθυμίζεται ότι οι μόνοι εν ενεργεία πρωθυπουργοί, που έχασαν εκλογές και κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ηγετική τους θέση ήταν ο Ανδρεάς Παπανδρέου μετά το 1989, και βέβαια επειδή ήταν διωκόμενος, και ο Κώστας Καραμανλής το 2000, που όμως έχασε μόλις με μιά μονάδα διαφορά, οριακά, με αποτέλεσμα να μην αμφισβητηθεί η ηγετική του θέση. Ποτέ άλλοτε κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, ένας ηττημένος πρωθυπουργός δεν κράτησε την θέση του ως αρχηγός του κόμματος του.

Γι’ αυτό και στο Μαξίμου αναζητούν τώρα τρόπους αφενός να σταματήσουν τον δρόμο προς την αυτοδυναμία της ΝΔ, να αναιρέσουν την βεβαιότητα του κόσμου ότι ο νικητής των εκλογών είναι σίγουρα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να μειώσουν τη διαφορά σε επίπεδα διαχειρίσιμα και να ανοίξουν τον δρόμο για νέες εκλογές, πολύ σύντομα, με την απλή αναλογική, που ενδεχομένως θα μπορούσε να επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μέσα σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Όλα αυτά όμως είναι σχέδια χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο από την στιγμή, που η απήχηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα, που θα ήθελε το Μαξίμου. Η κατάσταση της πραγματικής οικονομίας παραμένει εξαιρετικά αρνητική, η μεσαία τάξη έχει διαλυθεί, η εγκληματικότητα κι η ανασφάλεια έχουν καταλάβει τους Ελληνες, κι επιπρόσθετα, η κοινωνία δεν φαίνεται να πιστεύει πια στον Τσίπρα και στο όραμα του, που δεν είναι κατανοητό και πειστικό. Όπως θα έλεγε η Μελίνα Μερκούρη: «Δεν αρέσουμε πιά». Αυτό ισχύει σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Αυτοί στους οποίους αρέσουν μειώνονται σταθερά και προφανώς. Εκτός από έναν κόσμο, που έχει άμεσα συμφέροντα από την παραμονή του στην εξουσία, οι ιδεολογικοί υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μειωθεί δραστικά. Ιδίως καθώς γίνεται σαφές ότι μειώνονται σταθερά κι οι υποστηρικτές του κ. Τσίπρα σε πολιτικό επίπεδο.

Το φιάσκο με την Εκκλησία και η κατάρρευση της συμφωνίας Τσίπρα- Ιερώνυμου, που έστρεψε εναντίον τους το σύνολο σχεδόν της Ιεραρχίας και του κλήρου, υποχρεώνοντας τους σε άτακτη υποχώρηση, κατέδειξε ότι όποιος διαπραγματεύεται η συνεοννοείται η ακόμα συμφωνεί με τον Τσίπρα, αργά η γρήγορα θα καεί κι αυτός. Από την εποχή του Βαρουφάκη μέχρι τον Κοτζιά, όσοι προσπάθησαν να παίξουν στην γραμμή του Τσίπρα την πάτησαν πολιτικά. Κι έμειναν απέξω. Τώρα έρχεται η ήττα, ο κόσμος το νοιώθει. Και είναι βέβαιο ότι τα όποια στηρίγματα συνεχίζει να αισθάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι διαθέτει στο Δημόσιο, θα καταρρεύσουν μόλις προκηρυχθούν οι εκλογές. Οι περισσότεροι έχουν την τάση να προσχωρούν στο νικητή από την στιγμή, που το αποτέλεσμα καθίσταται σαφές, όπως τώρα.

Μπορεί αυτό να αντιστραφεί; Αυτό επεξεργάζονται σήμερα στο Μαξίμου. Κάποιοι εισηγούνται την πολιτική του Ανδρέα «Τσοβόλα δώστα όλα». Αλλά αυτή η πολιτική δεν είναι βέβαιο ότι θα αποδώσει. Πρώτον διότι τα όλα δεν είναι και τόσα πολλά σήμερα. Και δεύτερον διότι και το 1989, που ακολουθήθηκε αυτή η πολιτική, ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ είχαν χάσει τις εκλογές. Μήπως δεν είχε χάσει το ΠΑΣΟΚ και το 2004, όταν ο Σημίτης είχε δώσει το μεγαλύτερο πακέτο προεκλογικών παροχών, ύψους 5 δις ευρώ, στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας; Οι προεκλογικές παροχές,όσο μεγάλες κι αν είναι, δεν πείθουν, ιδίως όταν δίνονται πολύ λίγο χρόνο πριν από τις εκλογές κι όταν το κυβερνών κόμμα έχουν απαξιωθεί στην συνείδηση του κόσμου.

Γι΄ αυτό κι επεξεργάζονται διάφορα σενάρια χρόνου εκλογών. Ακόμα και τον προσεχή Μάρτιο, μπας και παραμείνει η εντύπωση από τις παροχές των Χριστουγέννων. Δεν αρκεί όμως, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές είναι πλέον προφανές ότι έχει τελειώσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην παρούσα φάση. Δεν γυρίζει πίσω, η κατάσταση. Γι’ αυτό γίνεται συνεχώς και περισσότερο κατανοητό στους περισσότερους Έλληνες

Facebook Comments