Παρακολουθώ  συστηματικά τις δημοσκοπήσεις από το 1985, από τότε, που ουσιαστικά εισήχθησαν στην πολιτική της Ελλάδας ως σημαντικό εργαλείο μέτρησης των τάσεων της κοινής γνώμης. Σε όλα αυτά τα τριάντα και πλέον χρόνια, ουδέποτε άλλοτε δεν υπήρξε τόσο μεγάλη διαφορά υπέρ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του αρχηγού της έναντι της εν ενεργεία κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, ένα χρόνο πριν από το τέλος της κοινοβουλευτικής τους θητείας. Η κατάρρευση του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, με τελευταίες τiς Τάσεις της Public Issue και της Pulse για λογαριασμό του Σκάι, είναι πρωτοφανής. Είναι τόσο μεγάλη η διαφορά, που δεν υπάρχει καμιά απολύτως περίπτωση να καλυφθεί στην περίοδο που απομένει, ακόμα κι αν οι εκλογές πραγματοποιηθούν στο τέλος της περιόδου, δηλαδή στις 13 Οκτωβρίου. Μάλιστα, όπως η ιστορική εμπειρία δηλώνει, το πιθανότερο η διαφορά είναι να διευρυνθεί από το να αμβλυνθεί.

Μπροστά σε αυτή την κατάρρευση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγει σε μεθοδεύσεις, που υπονομεύουν την οικονομία, με την ακατάσχετη παροχολογία κι υποσχεσιολογία, κι είναι λίαν αμφίβολο αν θα έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, πάλι η εμπειρία διδάσκει ότι οι παροχές εκ μέρους της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο της θητείας, ουδέποτε έχουν αποτέλεσμα. Αντιθέτως, το καλοκαίρι του 1981 ο τότε πρωθυπουργός Γ. Ράλλης περιόδευε την περιφέρεια και μοίραζε επιταγές στους αγρότες. Οι αγρότες τις έπαιρναν και πήγαν αμέσως μετά και ψήφισαν Ανδρέα Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο το 2004 όταν η τότε κυβέρνηση Κ. Σημίτη έδωσε στις ευπαθείς ομάδες το μεγαλύτερο κοινωνικό πακέτο παροχών στην ιστορία της Ελλάδας, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Τις εκλογές τις κέρδισε άνετα η ΝΔ του Κ. Καραμανλή.

Και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό έχει αποδειχτεί ότι τους τελευταίους μήνες της θητείας μιας κυβέρνησης, ότι κι αν κάνει δεν μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση, εφόσον ο ηγέτης της έχει καταδικασθεί στην συνείδηση του κόσμου. Κι είναι σαφές σήμερα ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταδικασθεί στην συνείδηση της πλειοψηφίας του κόσμου εξαιτίας των πολλών ψεμάτων που έχει πει και της ανεπάρκειας του να δώσει πραγματικές λύσεις στα προβλήματα, που συσσωρεύονται και καθιστούν σαφές ότι η χώρα, όχι μόνο δεν βγαίνει από την στενωπό των μνημονίων, όπως ισχυριζόταν αλλά δυστυχώς συνεχίζει να βυθίζεται σε μια δίνη ανεπάρκειας κι έλλειψης προοπτικών. ΚΙ αυτή η αγωνία του κόσμου καταγράφεται συστηματικά σε όλες τις μετρήσεις, που γίνονται από τις έρευνες της κοινής γνώμης

Το δυστύχημα είναι ότι με την τακτική, που ακολουθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οδηγούμαστε μοιραία σε ένα οικονομικό αδιέξοδο, που μπορεί να φέρει την κατάρρευση της οικονομίας μέσα στα επόμενα χρόνια. Πολύ φοβάμαι ότι μοιραίοι κι άβουλοι, ανεύθυνοι κι επιπόλαιοι, ο Τσίπρας κι η παρέα του μας φέρνουν αντιμέτωπους με νέες, ανείπωτες περιπέτειες.

Facebook Comments