Κατά την έναρξη σημαντικών εταιρικών αλλαγών, ένα κοινό στοιχείο είναι η χάραξη στόχων και μίας συνολικής στρατηγικής ώστε να κερδηθεί ο εξωτερικός ανταγωνισμός παρά να κερδηθούν οι εσωτερικές προκλήσεις. Κυρίως κάθε αλλαγή παρότι αφορά το εσωτερικό της επιχειρήσεις έχει ως κύριο στόχο την αντιμετώπιση του εξωτερικού περιβάλλοντος και τις αλλαγές που συντελούνται σε αυτό. Η έμφαση ανάμεσα στο «έξω» και το «μέσα» είναι δυσανάλογη πολλές φορές και αυτό δεν είναι πάντα συνετό.

Το  «εσωτερικό παιχνίδι» και η έμφαση σε αυτό είναι αυτή που οδηγεί τις περισσότερες φορές στην επιτυχία της επιχείρησης στο εξωτερικό περιβάλλον και την κυριαρχία σε αυτό και όχι το αντίστροφο.

Το «εσωτερικό παιχνίδι» αφορά την απελευθέρωση της κρυμμένης ενέργειες της οργάνωσης. Αφορά στον εντοπισμό δυνατοτήτων και αδυναμιών και στον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα καθημερινά πράγματα. Αφορά την κατανόηση, διατήρηση και ενίσχυση των θεμελιωδών ικανοτήτων της επιχείρησης (core success factors) και των μοναδικών στοιχείων της που προσδίδουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αφορά την αποκρυστάλλωση των εσωτερικών διεργασιών και την χαρτογράφηση των θεσμοθετημένων και άτυπων πρακτικών. Η κάθε αλλαγή πρέπει να πυροδοτείτε από μέσα και να δίνεται έμφαση στο εσωτερικό της οργάνωσης ώστε να αντιμετωπιστούν οι εξωτερικές απαιτήσεις και όχι οι εξωτερικές τάσεις, πιέσεις και κινήσεις των ανταγωνιστών να καθορίζουν διαρκώς την πορεία. Η σημασία της εσωτερικής εστίασης αντανακλά μια ευρύτερη στροφή προς μια πιο συνεργατική κουλτούρα εμπιστοσύνης και να ενδυναμώσης των ανθρώπων.

Από την αρχή κάθε αλλαγής είναι σημαντικό να εντοπιστούν αυτοί οι κρίσιμοι εσωτερικοί παράγοντες που μπορούν να εκτροχιάσουν την προσπάθεια μετασχηματισμού και ναμετριαστούν. Οι επιτυχημένοι ηγέτες ακούνε ιδιαίτερα προσεκτικά τα άτομα που φέρουν το κύριο βάρος της αλλαγής. Στη συνέχεια, όταν υπάρχουν δείγματα που απειλούν να εκτροχισάσουν την πρόοδο όπως συμβαίνει συχνά, οι ηγέτες πρέπει να διπλασιάσουν τη δέσμευσή τους και να αποκαταστήσουν την πίστη της ομάδας τους στις υποσχέσεις που έδιναν.

Η αξιοπιστία της ανώτατης διοίκησης προς τον εργαζόμενο δημιουργεί αφοσιωμένους υπαλλήλους που υπηρετούν τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους του οργανισμού δίνοντας περισσότερες πιθανότητες σε κάθε αλλαγή να πετύχει.

 

Facebook Comments