Ήμουν φανατική οπαδός της κυβέρνησης εθνικού σκοπού και εθνικής συνεννόησης από το 2010… Όχι πια!  Και η αλλαγή δεν οφείλεται στο ότι η Νέα Δημοκρατία είναι πολύ κοντά στην αυτοδυναμία, αλλά διότι μεσολάβησαν κυβερνήσεις συνεργασίας δικομματικές και για λίγο τριτοκομματικές που κατέδειξαν ότι δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα απ΄όσα επιλύουν. Όχι διότι οι συνεργασίες κομμάτων είναι εξ ορισμού αναποτελεσματικές αλλά διότι οι συνεργασίες Ελληνικών κομμάτων είναι καταστροφικές.

Τι μας άφησε πολιτικά  το 2012 η κυβέρνηση Παπαδήμου ΠΑΣΟΚ- ΝΔ -ΛΑΟΣ με τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκε και λειτούργησε; Το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό για την ΝΔ με 18,8%, τον καταποντισμό του πρώτου κόμματος του 2009 από το 44% στην τρίτη θέση και 13.2% και την γιγάντωση των λεγόμενων αντιμνημονιακών κομμάτων με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%, τους ΑΝΕΛΛ στο 10%, την Χρυσή αυγή στο 8% …. Τι μας άφησε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που έγινε ΝΔ -ΠΑΣΟΚ πολύ σύντομα;  Έναν ΣΥΡΙΖΑ να αλωνίζει αντιμνημονιακά και επαναστατικά φτάνοντας στο τέλος να υπερδιπλασιάσει το ποσοστό του 2012  και μια κυβέρνηση που εξ αρχής δεν μπορούσε να «τρέξει» με ορίζοντα 4ετίας  το πρόγραμμα της διότι κινδύνευε να «πέσει» όπως και έπεσε λόγω Προεδρικής εκλογής. Το δε ΠΑΣΟΚ έγινε μονοψήφιο ΚΙΝΑΛ …

Αν λοιπόν έχουμε συγκυβερνήσεις τέτοιου τύπου, με λογικές μικροκομματικής εκμετάλλευσης για να πάρουμε εμείς την εξουσία ή να αυξήσουμε ποσοστά  ή να μη χάσουμε ποσοστά, ο τόπος θα πάει ξανά κατά κρημνού. Αν κάτι οφείλουμε να πιστώσουμε στην απερχόμενη κυβέρνηση είναι ότι διάλεξε έναν εταίρο τόσο κυνικά προσηλωμένο στην καρέκλα ώστε να έχει η χώρα πολιτική σταθερότητα για 4 χρόνια κι αυτό ήταν το μόνο καλό που έκανε στην οικονομία…

Όμως ότι έπρεπε να περάσουμε από τη φάση των «αγανακτισμένων» στη φάση των «υπεύθυνων» αριστερο-δέξιων αντιμνημονιακών, στην διακυβέρνηση της χώρας, είναι βέβαιο. Με όποιο τρόπο κι αν συνέβαινε, τελικά θα συνέβαινε  διότι αυτή ήταν η κοινωνική δυναμική και θα εκφραζόταν αργά ή γρήγορα. Ας μην παριστάνουμε λοιπόν τους μάντεις τι θα συνέβαινε αν…. Η άνοδος των λαϊκιστών στην εξουσία λόγω της κρίσης ήταν νομοτέλεια για την Ελλάδα. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει μετά την πτώση τους. Κι εκεί δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Η μόνη πρώτη ασφαλής απάντηση είναι να δοθεί στην ΝΔ μια καθαρή αυτοδυναμία ώστε να μην εξαρτάται από άλλο κόμμα και κυρίως από τη στρατηγική επιβίωσης αυτού του άλλου κόμματος. Μετά είμαι σίγουρη ότι ο Κ Μητοστάκης θα ανοίξει πολιτικά την κυβέρνηση του σε κεντρώες πολιτικές εκεί που πρέπει και σε συντηρητικές πολιτικές εκεί που πρέπει. Για να το κάνει όμως και για να έχει 4 καθαρά χρόνια διακυβέρνησης χωρίς να είναι σε αριθμητική ομηρεία, πρέπει να εκλεγεί αυτοδύναμα. Όχι για να κάνει ότι θέλει, αυτό δεν υπάρχει στην πολιτική, αλλά για να κάνει αυτό που πρέπει. Κι εδώ είμαστε για να τον κρίνουμε αυστηρά αν δεν…. Όμως πρώτα να είναι σε θέση να κυβερνήσει.

Facebook Comments