Μέρες τώρα, η Ελλάδα ασχολείται με δύο άνδρες. Τον Γιάννη και τον Γιάνη. Με τον πρώτο καταπιάνονται τα lifestyle media και με τον δεύτερο τα ενημερωτικά. Και με τους δύο ο λαός. Ίσως, τρόπον τινά, να είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Στο Η Ερμηνεία των Ονείρων, ο Φρόυντ αναφέρεται σε έναν μηχανισμό του υποσυνείδητου, τη «συμπύκνωση», που συνενώνει δύο ή παραπάνω πρόσωπα σε μια μορφή. Κορώνα ή γράμματα; Το νόμισμα περιστρέφεται.
Τα κοινά υπάρχουν. Ο πρώτος αποκαλύπτει πως έχει γνωρίσει (με τη βιβλική έννοια) τέσσερις χιλιάδες γυναίκες. Ο δεύτερος ετοιμαζόταν, κατά δήλωσή του, να απαυτώσει δέκα εκατομμύρια Έλληνες με το πάτημα ενός κουμπιού. Και οι δυο διαθέτουν κτηνώδη αυτοπεποίθηση. Και νιώθουν σα στο σπίτι τους στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Τους ικανοποιεί ο σάλος. Επιστρέφουν στην προκλητική τους δήλωση, δεν την αφήνουν να πέσει κάτω. Απευθύνονται στους επικριτές τους και πιάνουν κουβέντα. Κυρίως, αμφότεροι παραβιάζουν κανόνες και το φωνάζουν.
Ο κος Σπαλιάρας αγνοεί το μέρος των καλών τρόπων, που θέλει έναν κύριο να μην αναφέρεται ποτέ δημοσίως σε τέτοια ζητήματα. Μπορεί και να το κατέχει. Το προσπερνά όμως. Δεν είναι, συνεπώς, μόνον ο αριθμός των παλλακίδων που προκαλεί. Είναι και η επιλογή της ανακοίνωσης. Όπως ακριβώς και με τον κο Βαρουφάκη. Προδίδει τον πρωθυπουργό, ή τον υπονομεύει σκόπιμα, κόντρα σε ηθικούς και πολιτικούς κωδίκες. Αναφέρεται εσκεμμένα σε πράξεις ενδεχομένως ποινικά κολάσιμες. Περιφρονεί, όπως και γενικά, κάθε κανόνα. Και το κάνει, ξανά, επίσης μέσω ανακοινωθέντος δια του τύπου.
Οι ευθύνες τους, εντούτοις, δεν είναι συγκρίσιμες. Οι δηλώσεις του μοντέλου λίγο θα ενισχύσουν το γεγονός, ότι η ζωή για πάμπολλα παιδιά αυτής της χώρας έχει γίνει πορνογράφημα – από πολλές απόψεις. Και δεν υπάρχουν πλέον επί της ουσίας χρηστά ήθη, ώστε να διαφθαρούν. Ο πρώην υπουργός, όμως, δεν είναι καλοκαιρινός μεζές. Αν έδρασε μόνος, οφείλει να λογοδοτήσει – ακόμα κι αν αποδειχθεί πως έπραττε καλώς. Κι αν όχι, το ίδιο πρέπει να κάνει ανοιχτά – και όχι μέσω ενός ακόμα non-paper – ο κος Τσίπρας. Και κάπου εδώ το νόμισμα πέφτει στο έδαφος.
Επί Γιάνη η οικονομία επλήγη βαρύτατα, η κοινωνία επίσης, οι πολίτες διχαστήκαμε, το χρέος εξακοντίστηκε. Κι αν ο Γιάννης απλά θα συνεχίσει να συνουσιάζεται μανιωδώς με διαδοχικές κυρίες, το τι θα κάνουν εφεξής ο μπάτμαν και το παιδί-θαύμα με την περίπτωσή μας είναι ζήτημα εθνικής σημασίας, όχι θερινής αμεριμνησίας, ούτε gossip. Μεταξύ Βαρουφάκη και Τσίπρα δημιουργείται δυνάμει ακόμα μια «συμπύκνωση». Το συνειδητό όμως απαιτεί η σχέση των δύο να καταστεί διάφανη, ως προϋπόθεση ανάληψης και απόδοσης ευθυνών.
Ειδικά αν πάμε σε εκλογές, τα πράγματα πρέπει να είναι απολύτως ξεκάθαρα και σαφή. Όχι «κορώνα χάνουμε-γράμματα κερδίζουν». Όχι πάλι.
Facebook Comments