Η καινούρια χρονιά ξεκίνησε με μια εντυπωσιακή κίνηση με διεθνή αντίκτυπο. Ο EastMed μας κάνει ενεργειακούς παίχτες στην Μεσόγειο, έτσι τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε. Η παλιά χρονιά έκλεισε με μια εξίσου εντυπωσιακή επιβεβαίωση της κρατικής μας ανικανότητας αλλά και της γαϊδουριάς που μας διακρίνει ως λαό. Μόλις έριξε λίγο χιόνι, το μεν κράτος δεν μπόρεσε να κρατήσει ανοικτό τον εθνικό δρόμο, ενώ οι οδηγοί αρνήθηκαν και να κάνουν αναστροφή, να βάλουν αλυσίδες στα αμάξια τους και να κρατήσουν ανοικτή την ΛΕΑ. Η αιώνια Ελλάδα με τα δυο πρόσωπα.

Τέλος πάντων, επειδή μ’ αυτή την Ελλάδα θα πορευτούμε και κομμάτι της είμαστε άπαντες, πιστεύω ότι το 2020 μπορούμε να είμαστε αισθητά πιο αισιόδοξοι απ’ όσο πέρυσι ή πρόπερσι. Παρά τις εξ ανατολών οχλήσεις που πάντα θα αποτελούν ενοχλητικό χαλίκι στο παπούτσι μας, όλα δείχνουν ότι έχουμε μπει σε μια πορεία σταδιακής βελτίωσης των οικονομικών μας. Αυτό είναι το βασικό, διότι εκεί ήταν η μεγάλη μας πληγή την δεκαετία που έφυγε και όλη μας η εθνική προσπάθεια επικεντρώνεται σ’ αυτό ακριβώς το μέτωπο.

Βέβαια, ο ολοφάνερος άνεμος αισιοδοξίας που υπάρχει στην πλειοψηφία του κόσμου, δεν οφείλεται ούτε στην προσμονή ν’ αλλάξει το κράτος μας, ούτε στην αναμονή άμεσης βελτίωσης της υγείας και της παιδείας μας. Στην ελπίδα ότι θα δούμε δυο δραχμές παραπάνω στην τσέπη μας οφείλεται. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ως τώρα κερδίζει το παιχνίδι και των εντυπώσεων και της ουσίας. Είναι βέβαια κυβέρνηση έξι μόλις μηνών, τα δύσκολα έπονται. Δείχνει πάντως να τα καταφέρνει στα βασικά, με πρώτο την συνέπεια της σε όσα υποσχέθηκε προεκλογικά, δεύτερο μια αξιοσημείωτη κινητικότητα στο διεθνές επίπεδο και τρίτο την επιμονή της σε μεταρρυθμιστικές κινήσεις στην οικονομία.

Σε γενικές γραμμές καλά τα πάει ως τώρα ο Κυριάκος. Ο Τσίπρας ψάχνει ακόμα τον αντιπολιτευτικό του βηματισμό, εξάλλου έχει μπόλικο χρόνο μπροστά του για να καταλήξει σε κάποια στρατηγική αντιμετώπισης του πρωθυπουργού. Εκλογές δεν αναμένονται, ακόμα κι αυτοί που δεν θέλουν εξάντληση τετραετίας αναφέρονται σε αναμέτρηση μετά το 2021. Άρα όλοι τους ως πολιτικό προσωπικό έχουν μπόλικο χρόνο.

Δεν ξέρω πόσο χρόνο έχει ο απλός πολίτης που συνεχίζει μεν να στηρίζει την κυβέρνηση που ψήφισε, διατυπώνει την αισιοδοξία του για το μέλλον, αλλά δεν παύει να είναι ανυπόμονος. Από την μια καταλαβαίνει ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται με το άγγιγμα ενός μαγικού ραβδιού, αλλά από την άλλη δεν είναι διατεθειμένος να περιμένει άλλα δέκα χρόνια για να δει το επίπεδο της ζωής του να ανεβαίνει και τα παιδιά του να βρίσκουν δουλειά στον τόπο τους. Πρόκειται για εξίσωση που με την πάροδο των μηνών θα αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας της. Η κυβέρνηση δικαιούται ακόμα να λέει στον Σύριζα ‘’μην με κριτικάρετε μ’ αυτά που έχετε κάνει’’, αλλά δεν θα μπορεί να το λέει για πολύ καιρό ακόμα. Η αναμέτρηση της πια θα είναι μόνο με τον εαυτό της.

Facebook Comments