Η «νέα κανονικότητα» θα δημιουργήσει νέες πολιτικές δυνάμεις

Προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει.

Προσπαθώ να νιώσω την ψυχολογία των πολιτών, μετά από το ανελέητο πλιάτσικο των μνημονίων να υποστούν αυτό το επιπλέον τραυματικό βίωμα του κορωνοϊού.

Πως θα είναι αυτή η «νέα κανονικότητα».

Τι είχε η παλιά; Μήπως ούτε αυτή ήταν κανονικότητα; Πόσο καιρό θα έχουν την υπομονή να περιμένουν οι πολίτες την οποιαδήποτε κανονικότητα;

Μπορούν να την χωνέψουν τόσο γρήγορα με τόσες αλλαγές ;

Ήδη ο κόσμος άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά μέσα σε λίγες εβδομάδες, από τα χειροκροτήματα στον προβληματισμό και την γκρίνια.

Προσπαθώ να καταλάβω πως αισθάνεται ένας μέσος αστός, που τα τελευταία 10 χρόνια έχασε το 50% του εισοδήματος με το ίδιο κόστος διαβίωσης για να μείνει στο ευρώ και το στεγαστικό του δάνειο αντιστοιχεί ως ποσό σε 2 σπίτια ενώ έχει ένα.

Προσπαθώ να καταλάβω έναν επιστήμονα που είναι άνεργος μερικά χρόνια.

Προσπαθώ να καταλάβω έναν από τους χιλιάδες τραπεζικούς που βγήκαν στην εθελούσια και έφαγαν ήδη όλο το εφάπαξ γιατί νόμιζαν ότι θα ξανά βρουν δουλειά.

Δεν γίνεται να καταλάβουμε κανέναν από αυτούς και ειδικά τους ανέργους, υπέρτατο αγαθό η εργασία και το δικαίωμα στην βασική διαβίωση. Πόσους γνωρίζετε που βοηθιούνται από συγγενείς τους για να μην καταρρεύσει η ελληνική οικογένεια ;

Ύστερα από όλα αυτά λοιπόν, έρχεται ένα παγκόσμιο πρωτοφανές γεγονός να προκαλέσει αλλεπάληλα σοκ στην καθημερινότητα μας.

Για πρώτη φορά παγκοσμίως και τόσο μαζικά χρειάζεται να παρθούν τέτοιες αποφάσεις ηγετών.

Όμως ζούμε στην μεταμνημονιακή Ελλάδα και οι αντοχές μας δεν είναι ακμαίες, ετοιμαζόμασταν να πάρουμε μια ανάσα και μας έβαλαν ένα στουπί στο στόμα.

Για αυτό και εκτοξεύτηκε η αντί δημοφιλία της ΕΕ πλέον.

Έχουμε μια κυβέρνηση, φιλελεύθερη και αυτοδύναμη, τεχνοκρατική, διαφορετική ίσως από όλες που έχουν περάσει από το ‘74, ίσως γιατί ο λαός απογοητεύτηκε από τον λαϊκισμό από τον οποίο εκτρέφεται. Φαίνεται ότι δεν θα υποπέσει σε λαϊκισμούς αυτή η κυβέρνηση και δεν θα παρασυρθεί σε εκλογές και μπλεξίματα, δεν θα δώσει επιδόματα χωρίς λόγο.

Το θέμα είναι ότι έχει ψηφιστεί αυτή η κυβέρνηση για άλλο σκοπό και λόγο σε άλλες συνθήκες, με άλλες συνισταμένες και είναι δύσκολη η προσαρμογή.

Εικάζεται ότι η κυβέρνηση είναι 20 μονάδες μπροστά από τον λαϊκιστή αντίπαλο της και ελπίζω να μην χρειαστεί να το μάθουμε με εκλογές γιατί θα μπούμε σε περιπέτειες.

Ξέρετε, όλοι οι ηγέτες έχουν πάντα άσχετους και απαίδευτους συμβούλους που λένε εκ του ασφαλούς κουταμάρες γιατί έχουν εξασφαλισμένη θέση και μισθό ως αυλοκόλακες και αυτό το φοβάμαι.

Είναι αυτοί οι σύμβουλοι, που δεν καταλαβαίνουν την οικονομική λαίλαπα που έρχεται, πάνω στην προηγούμενη.

Είναι αυτοί οι σύμβουλοι που δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος βαρέθηκε να τον σώζουν.

Είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν, ότι μπουχτίσαμε να μας κουνάνε το δάχτυλο, να μας επιτίθενται και να βλέπουμε καθημερινά εκπομπή τηλεϊατρικής και πολιτικής απαγόρευσης.

Είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος αισθάνεται ανασφάλεια κυρίως για την εργασία του και την επιβίωση του και δευτερευόντως για την υγεία του.

Τέλος, είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ότι τον χειμώνα θα έρθει κοινωνική και οικονομική χιονοστιβάδα και όλα θα γίνουν απρόβλεπτα, ανεξέλεγκτα και καταιγιστικά.

Θα αρχίσει ο κόσμος να τρέφεται και πάλι από την ελπίδα και τον λαϊκισμό και με το δίκιο του, αφού δεν θα έχει δουλειά και μέλλον. Η έκρηξη του πολίτη είναι κοντά, μια μάσκα δρόμος.

Μέσα σε όλα αυτά, οι επόμενες εκλογές της απλής αναλογικής δημιουργούν εκρηκτικό μείγμα αποτελέσματος.

Μια αβεβαιότητα και ανατροπών.

Μια κοινωνική εκτροπή.

Μια πολιτειακή αναταραχή.

Με ηγεσίες αναιμικές σε πολλούς πολιτειακούς φορείς, θα δημιουργηθεί αναταραχή και θα αναζητηθούν ίσως άλλες λύσεις.

Δημιουργείται ένα νέο πολιτικό ρεύμα του 30%, της απλής (ανα)λογικής, του πατριωτικού χώρου, της εθνικής ανεξαρτησίας, από την δεξιά προς την αριστερά.

Παρόλα αυτά δεν υπάρχει αδιέξοδο στην δημοκρατία και η ζωή θα συνεχιστεί με επανεκκίνηση και αναζωογόνηση.

Με εμπιστοσύνη στην πατρίδα μας και στους εαυτούς μας.

Μένουμε Λεύτεροι και αισιόδοξοι.