Τα άτομα με οπτική αναπηρία αντιμετωπίζουν αναμφισβήτητα δυσκολίες στην καθημερινή τους διαβίωση. Η έλλειψη προσβασιμότητας στις πόλεις καθιστά αρκετά δύσκολη τη μετακίνησή τους και την ένταξή τους στην κοινωνία. Τα περιβαλλοντικά εμπόδια σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομών και βοηθημάτων οδηγούν τα άτομα με οπτική αναπηρία στην κοινωνική απομόνωση, με πολλαπλές συνέπειες στη σωματική αλλά και στην ψυχική τους υγεία.

Στην Ελλάδα τα άτομα με οπτική αναπηρία που επιθυμούν να μετακινούνται μόνα τους έχουν ως μοναδικό μέσο το λευκό μπαστούνι, σε αντίθεση με τα άτομα με αντίστοιχες αναπηρίες που ζουν στο εξωτερικό. Εκεί χρησιμοποιούνται κατά κόρον οι σκύλοι οδηγοί τυφλών που παρέχουν τη δυνατότητα ευκολότερης και ασφαλέστερης μετακίνησης. Οι σκύλοι-οδηγοί δεν είναι απλά κατοικίδια αλλά σκύλοι εργασίας  που έχουν εκπαιδευτεί προκειμένου να καθοδηγούν άτομα με μερική ή ολική απώλεια όρασης, παντού και με ασφάλεια. Με άλλα λόγια είναι τα μάτια του χειριστή.

Ένας σκύλος επιλέγεται να ανατραφεί ως υποψήφιος σκύλος οδηγός από τη γέννησή του.

Ένας σκύλος οδηγός τις ώρες που βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία φοράει ένα ειδικό γιλέκο με λαβή που χρησιμοποιείται από τον χρήστη τον οποίο καθοδηγεί με μεγάλη ασφάλεια. Ο σκύλος οδηγός είναι ικανός να αποφεύγει εμπόδια, σταθερά αλλά και κινούμενα, όπως οι υπόλοιπο περαστικοί, αλλά και εμπόδια που δεν εντοπίζονται εύκολα από το λευκό μπαστούνι, ειδικά τα υπερυψωμένα, όπως ταμπέλες και πινακίδες. Έχοντας αποκτήσει ικανότητες προσανατολισμού, καθοδηγεί τον χειριστή του με ταχύτητα, κάνει δυνατή τη μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τη χρήση φαναριών, διαβάσεων, ενώ ταυτόχρονα παρέχει  στον ίδιο τον χειριστή ευκαιρίες για κοινωνική συμπερίληψη.

Ο σκύλος οδηγός εξασφαλίζει ελεύθερη κίνηση στο χειριστή του ταυτόχρονα με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια. Με τον τρόπο αυτό, o χειριστής καθίσταται πλήρως λειτουργικός, μπορεί να συμμετέχει απρόσκοπτα στην κοινωνική και  επαγγελματική ζωή, καθίσταται παραγωγικό μέλος της κοινωνίας, αποκτά αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία, πραγματική ελευθερία κίνησης που του δίνει ισότιμη πρόσβαση σε όλους τους προορισμούς του, και επιτυγχάνεται η ανεξάρτητη διαβίωσή του.

Η ανεξάρτητη διαβίωση των ατόμων με οπτική αναπηρία αποτελεί δικαίωμά τους και ταυτόχρονα υποχρέωση της πολιτείας, όχι μόνο μέσω της άρσης των περιβαλλοντικών εμποδίων για την ελεύθερη μετακίνησή τους, αλλά και μέσω της μέριμνας ώστε τα άτομα αυτά να έχουν τους κατάλληλους εκπαιδευτές κινητικότητας.

Από το 1992, οι προσπάθειες που έχουν γίνει στην Ελλάδα από τους εμπλεκόμενους φορείς είχαν ως αποτέλεσμα λίγα μόνο άτομα με προβλήματα όρασης να έχουν σκύλο-οδηγό.

Σήμερα η πρωτοβουλία συγκρότησης Ομάδας Εργασίας για την κινητικότητα, τον προσανατολισμό και της δεξιότητες καθημερινής διαβίωσης ατόμων με οπτική αναπηρία της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αποτελεί την έναρξη μίας νέας, συντονισμένης, θεσμικής προσπάθειας που θα θέσει τις βάσεις  ώστε περισσότερα άτομα με προβλήματα όρασης, έχοντας σκύλο-οδηγό, να μπορούν ευκολότερα να μετακινούνται για τις καθημερινές τους υποχρεώσεις και ανάγκες οδηγώντας τους στο ζητούμενο που είναι η ενίσχυση της ανεξάρτητης διαβίωση τους.

Facebook Comments