Κάποιος πρέπει να την πληρώσει

Τα όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης χθες στην ΚΟ της ΝΔ και η εκπεφρασμένη το ενόχληση για το πινγκ πονγκ μεταξύ των αρμοδίων για την κατάσταση που διαμορφώθηκε με τη Μήδεια ήταν η απόδειξη ότι ο πρωθυπουργός και ακούει και καταλαβαίνει τι γίνεται στην κοινωνία. Έχει, όπως και να το κάνουμε, συναισθηματική νοημοσύνη και αντιλαμβάνεται τι γίνεται έξω από το Μέγαρο Μαξίμου. Αυτό είναι ένα σημαντικό όπλο κόντρα στον ιδρυματισμό. 

Κάπου εδώ, όμως, τελειώνουν τα καλά λόγια και αρχίζουν τα ζόρια. Αν αναγνωρίζεις ότι, παρά την προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού, η ιστορία της Μηδείας εξελίχθηκε σε ένα μπαλάκι μεταξύ αρμοδίων, τότε κάποιος πρέπει να την πληρώσει. Εν προκειμένω, αυτό σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να φύγει, έστω και συμβολικά, για να δοθεί το μήνυμα ότι κάτι θα αλλάξει. 

Ο δήμαρχος δεν φεύγει, είναι αιρετός. Ο περιφερειάρχης δεν φεύγει, δεν είχε άλλωστε και αυτές τις αρμοδιότητες. Η Πολιτική Προστασία τι άλλο να κάνει; Ο Χαρδαλιάς είναι τέσσερις μέρες άυπνος και τρέχει, παράλληλα, με το εμβόλιο και τον κορονοϊό εν γενεί. Τι μας μένει; Ο ΔΕΔΔΗΕ. Αυτή η εταιρεία-φάντασμα που βίωσε αποεπένδυση της τάξης του 75% τα τελευταία χρόνια.  Ο ΔΕΔΔΗΕ, όμως, δεν είχε κανένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης για μια κατάσταση σαν αυτή, όσα χαρτιά και να διακινεί ότι ζήτησε από τους δημάρχους να καθαρίσουν τα κλαδιά κοντά στο δίκτυο του. 

Θα είναι ο επικεφαλής του ΔΕΔΔΗΕ ή έστω κάποιος από τον οργανισμό αποδιοπομπαίος τράγος; Ίσως. Αλλά, η έννοια της ανάληψης ευθύνης έχει νόημα μόνο όταν προσωποποιείται. Χώρια που και ανθρώπινα, κάποιος πρέπει να την πληρώσει που άνθρωποι έμειναν τέσσερις μέρες χωρίς ρεύμα και θέρμανση. Όσο για κάτι ανίκανους δημάρχους, μην έχουν αμφιβολία, η κάλπη δεν αργεί τόσο…