Ελλάδα είναι…

Το διήμερο των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση πέρασε. Οι υψηλοί προσκεκλημένοι έφτασαν, δείπνησαν, τίμησαν Ελλάδα και Έλληνες με τη παρουσία τους και τα λεγόμενα τους. «Η συμβολή των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), υπήρξε καθοριστική». Βεβαίως γιατί γιορτάζουμε και τα 200 χρόνια περίπου από την υποδούλωση στις ξένες δυνάμεις. 1824 και 1825 αντίστοιχα έπεφταν οι υπογραφές για τα πρώτα δάνεια. Ακολούθησαν πολλά έως τις μέρες μας. Τόνοι μελανιού ξοδεύτηκαν, πλήθος σελίδων και πρακτικών μπήκαν σε φακέλους και αρχεία, συμφωνίες, διμερείς επαφές, φωτογραφίσεις και δείπνα. Και σχεδόν καμία απ’ αυτές τις επαφές δεν υπήρξε στο σύνολο της εποικοδομητική για την Ελλάδα, το αντίθετο μάλιστα. Και σ’ αυτό υπάρχει η ατομική ευθύνη των κυβερνόντων που βαραίνει χρόνια τις πλάτες τους, υπάρχει όμως και η συλλογική.

Έκλεισα τα μάτια και είδα μπροστά μου τη χώρα μου με τα στραβά και τα καλά της.

Ελλάδα είναι…

Η Ακρόπολη, αλλά και το αρχαίο τείχος των Αθηνών για παράδειγμα που εκτείνεται από την Πάρνηθα μέχρι το Αιγάλεω με πάνω από 4 χιλιόμετρα σωζόμενης διαδρομής. Παραμένει ανεκμετάλλευτο και αφημένο στη τύχη του. Πόσοι τέτοιοι χώροι χορταριάζουν γύρω μας;

Ελλάδα είναι…

Η Μύκονος, η Κρήτη, η Κέρκυρα, αλλά είναι και το Καστελόριζο, η Κάσος, η Χάλκη, η Γαύδος και τόσα πολλά μικρά νησιά, αποκομμένα και ξεχασμένα λες και αποτελούν μονάδες και όχι μέρη του συνόλου.

Ελλάδα είναι…

Η Κύπρος κι ας « Κείται μακράν ».

Ελλάδα είναι…

Τα φωτεινά μυαλά που έφυγαν και διαπρέπουν στο εξωτερικό, μαζί μ ‘ αυτά οι Έλληνες του Κόσμου που κρατούν ζωντανή τη μνήμη της πατρίδας από γενιά σε γενιά, αλλά και τα φωτεινά μυαλά που έμειναν και παλεύουν στο εσωτερικό.

Ελλάδα είναι…