Δεν θέλω να αδικήσω τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά οι άνθρωποι αδικούν τον εαυτό τους. Διάβασαν σε μια σύμβαση για τις δωρεές του Ιδρύματος Ωνάση ότι θα μπει και το όνομα της Λίνας Μενδώνη στην επιγραφή. Σημειωτέον, η σύμβαση κατετέθη στις 31 Μαρτίου. Δεν ρώτησαν κάποιον; Τη Μενδώνη ή όποιον έβρισκαν τέλος πάντων, να τους πουν τι θα γράφει η ρημάδα η επιγραφή;

Και τώρα βρήκαν ένα καινούργιο παιχνίδι, αφού αποκαλύφθηκε ότι η επιγραφή δεν θα φέρει το όνομα της Μενδώνη, πέρα από μια αναφορά στο υπουργείο Πολιτισμού. Λένε ότι, υπό το φως των αντιδράσεων, η Μενδώνη πήρε πίσω την αναφορά στο όνομα της. 

Προσέξτε και μείνετε για λίγο μαζί μου: η Μενδώνη είχε, δηλαδή, δώσει εντολή να γραφτεί το όνομα της στη μαρμάρινη πλάκα και, όταν το δημοσίευσε η Αυγή, έδωσε η εντολή να αρχίσουν να ξαναχαράσσουν μια άλλη πλάκα, γιατί φοβήθηκε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Και μετά παρουσίασε την καινούργια επιγραφή, προσπαθώντας να βγει από πάνω. 

Η ιστορία δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Όπως και η αντιπολιτευτική προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ, να σηκώνει όποιο θέμα μπορεί να κερδίσει μερικά likes και retweets στο twitter. Και, κάπως έτσι, κατάφεραν να δώσουν πάσα ακόμα και σε μια εκ των λιγότερο συμπαθών υπουργών της κυβέρνησης (όχι ότι την νοιάζει), να βγει από πάνω. 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments