Δεν μένουν ακάλυπτα τα κενά στην ζωή και στην πολιτική
Αυτό που συνεχίζει να είναι ένα πραγματικό ερώτημα είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση αδυνατεί τόσο πολύ να αναπτύξει τις δυνάμεις του
Αυτό που συνεχίζει να είναι ένα πραγματικό ερώτημα είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση αδυνατεί τόσο πολύ να αναπτύξει τις δυνάμεις του
Αυτό που συνεχίζει να είναι ένα πραγματικό ερώτημα είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση αδυνατεί τόσο πολύ να αναπτύξει τις δυνάμεις του και να απειλήσει την Κυβέρνηση. Γιατί ενώ έχασε με 8% περίπου, τώρα υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις 15%-16%; Είναι τόσο « ομάδα τέλειων και αλάνθαστων» η Κυβέρνηση της Ν.Δ; Όχι δα. Ασφαλώς ο Κ. Μητσοτάκης έχει πείσει όχι λόγω των Μ.Μ.Ε, αλλά λόγω της διαχείρισης της πανδημίας, αλλά και αλλαγών που έχει επιχειρήσει ότι έχει διαχειριστική επάρκεια, δυνατότητα διαχείρισης κρίσεων, ότι είναι συνεπής στην προώθηση όσων είχε πει προεκλογικά για τα οποία και εκλέχτηκε με σημαντική διαφορά. Ωστόσο απέναντί του έχει και μια Αντιπολίτευση πλήρως αδύναμη στο σύνολό της, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεχωρίζει.
Θα μπορούσε κάποιος να τα συμπυκνώσει όλα σε ένα συμπέρασμα: Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να αγνοεί την πραγματικότητα και όπως συμβαίνει πάντα, η πραγματικότητα τον τιμωρεί. Συνεχίζει να αποφεύγει κάθε σοβαρή συζήτηση για τα αίτια της συντριπτικής πολιτικής, εκλογικής, ιδεολογικής, ηθικής ήττας που υπέστη και χάνει το 30% περίπου του 31.5% που κατόρθωσε να συγκεντρώσει. Συνεχίζει να υποτιμά την κοινωνία θεωρώντας περίπου ότι οι τρεις αλλεπάλληλες ήττες του το 2019 οφείλονται σε κάποιο στιγμιαίο λάθος, στον ρόλο των Μ.Μ.Ε και οι δυνάμεις με το ζόρι συγκρατούνται λίγο πάνω από το 20%. Συνεχίζει αντί να προχωράει σε ένα βαθύ μετασχηματισμό να επιστρέφει προς το 2011 και βέβαια οι εξαπατηθέντες από τα ψεύτικα λόγια τα μεγάλα, όπως και όσοι επλήγησαν σοβαρότατα από την πολιτική του όπως τα μεσαία στρώματα κ.ά κρατούν αποστάσεις ασφαλείας. Αδυνατεί να επεξεργαστεί και να προβάλει ένα σύγχρονο εναλλακτικό αφήγημα και αυτό τον περιθωριοποιεί.
Μπορεί να φωνάζουν και να νομίζουν ότι και η κοινωνία φωνάζει αλλά δεν φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο ακόμα και σε επίμαχα Νομοσχέδια όπως για τα Α.Ε.Ι που το 65% τα επικροτούσε. Μπορεί να φωνάζει για Μεγάλο Κεφάλαιο, αλλά πως να πείσει όταν συναγελάστηκε και συνεργάστηκε με γνωστούς εκφραστές της πλουτοκρατίας που τον στήριξαν με μικρότερη ή μεγαλύτερη σταθερότητα και τώρα όλα έχουν γίνει γνωστά. Φωνάζει για διαπλοκή αλλά προκαλεί μειδιάματα όταν έστηνε διαγωνισμούς για να προωθήσει δικούς του Καναλάρχες και όταν Υπουργοί κανόνιζαν συναντήσεις ξένων εταιρειών με επίδοξους Καναλάρχες ή και ραντεβού μεταξύ Καναλαρχών. Για ποια Δημοκρατία να μιλήσει όταν στοχοποιούσε και παρέπεμπε δέκα κορυφαία πολιτικά στελέχη με μαρτυρίες αμφιλεγόμενων προστατευμένων μαρτύρων, στήνοντας ένα αντιδημοκρατικό, παρακρατικό μηχανισμό στην Δικαιοσύνη;
Είχε δίκιο τελικά η κ. Αχτσιόγλου ότι η κανονικότητα δεν βολεύει την Αριστερά, ειδικά την Αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ θα προσέθετα εγώ. Γι αυτό και εμφανίζεται σταθερά σε ένα 65% τουλάχιστον της κοινής γνώμης αποκρουστικός και σχεδόν υπονομευτικός απέναντι σε κάθε ετικό μέτρο ή βήμα. Γι αυτό και καταφεύγει συχνά σε περιγραφές αντιδημοκρατικού καθεστώτος που οικοδομείται στην χώρα ή κάποια στελέχη του μιλάνε ακόμα και για χούντα με τρόπο χυδαίο και ξεδιάντροπο. Χαρακτηριστικό ήταν το τελευταίο άρθρο του συμβούλου του Α. Τσίπρα, γνωστού και ως θεωρητικού της μη μόλυνσης από το Τσερνομπίλ. Μα είναι δυνατόν οι κάποτε λάτρεις των ολοκληρωτικών καθεστώτων του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού και μετέπειτα λάτρεις καθεστώτων Μαδούρο να μιλάνε για Δημοκρατία και για χούντα στην Ελλάδα; Μα αλήθεια που ζουν;
Όσο συνεχίζει έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελεί την χαρά του Κ. Μητσοτάκη. Θα ήταν δε ακόμα χειρότερα τα πράγματα γι αυτόν, αν η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ είχε την δυνατότητα να συγκροτήσει ένα σύγχρονο, προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό κίνημα. Μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί ή δεν θέλει να αλλάξει. Ίσως να περιμένει μια καταστροφή ώστε μέσα στην αναμπουμπούλα με λαϊκισμό, ψέματα και τυχοδιωκτισμό αλλά 2011-2015 να επανέλθει. Το σίγουρο πάντως που φαίνεται από δεκάδες πια δημοσκοπήσεις της τελευταίας διετίας είναι ότι οδεύει σε μια ακόμα μεγάλη ήττα και στις επόμενες εκλογές. Φαίνεται τόσο καθαρά αυτή η προοπτική, ώστε συχνά όταν ολοκληρώνω μια έρευνα, να σκέφτομαι μήπως αυτό το έχει καταλάβει και ο Α.Τσίπρας και γι αυτό ακολουθεί μια τακτική για ένα καλό σχετικά αποτέλεσμα που απλά θα του επιτρέψει να μείνει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και μετά από την τέταρτη κατά σειρά ήττα του, προχωρώντας και βλέποντας.
Μήπως τελικά η στόχευση είναι αυτή και γι αυτό απλά συσπειρώνει τα πιο ακραία τμήματα που ανακυκλώνουν ανοησίες, πιστεύουν τυφλά μόνο στον Α. Τσίπρα και τους ενώνει απλά η εχθρότητα, ο λαϊκισμός, τα ψέματα, η αδυναμία; Ίσως, αλλά αν είναι έτσι, μάλλον πρέπει να σκεφτούν ότι στην ζωή και την Πολιτική δεν μένουν ακάλυπτα κενά … Και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μόνο κενά αφήνουν.
Facebook Comments