Η είδηση από τις κρίσεις του ΥΠΕΞ προ ολίγων ημερών ήταν ότι η διπλωματική σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, η Ελένη Σουρανή, κάποια στιγμή θα αποχωρήσει και θα πάει ως πρέσβης στη Ρώμη. Και εντάξει, οι παροικούντες τη Ιερουσαλήμ γνώριζαν ότι η κ. Σουρανή, η οποία διαδέχθηκε την πρέσβη μας στις ΗΠΑ Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, δεν θα έμενε επ’ αόριστον. Είναι, όμως, ένα πρόσωπο με σημαντικές επαφές, τόσο με τον Ιμπραήμ Καλίν, τον στενό συνεργάτη του Ταγίπ Ερντογάν, όσο και με άλλους διπλωματικού συμβούλους. 

Ως το 2022 (που δεν αργεί και τόσο), η κ. Σουρανή βεβαίως θα είναι στη θέση της. Όταν, όμως, φύγει, θα σημαίνει ότι θα τη διαδεχθεί ο τρίτος διπλωματικός σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη μέσα σε μια τριετία. Θα έχει προηγηθεί η κ. Παπαδοπούλου, η οποία πήγε προς Ουάσιγκτον, αφού της έκανε τον βίο αβίωτο ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο οποίος μια περίοδο πέρασε ως σύμβουλος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του πρωθυπουργού με παταγώδη αποτυχία και αποτέλεσμα να εκπαραθυρωθεί ησύχως μετά την κρίση του Έβρου. 

Δεν είναι, όμως, μόνο οι διπλωματικοί σύμβουλοι. Ο κ. Μητρόπουλος ήταν αυτό που λέμε Sherpa στην αργκό των Βρυξελλών, ήτοι ο άνθρωπος που ήταν σε επαφή με άλλους διπλωματικούς συμβούλους ηγετών. Μετά τη θέση του de facto πήρε η Ελένη Σουρανή, ενώ ως μόνιμος αντιπρόσωπος με επαφή με τις Βρυξέλλες λειτουργεί ο Γιάννης Βράιλας. 

Εφόσον φύγει, λοιπόν, η κ. Σουρανή, όπως και θεωρείται δεδομένο, οι αλλαγές θα είναι εξαιρετικά πυκνές για ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Και ενώ κανείς δεν μπορεί να πει κάτι για τις προσωπικές αποφάσεις που παίρνει ο καθένας, πολιτικά προκύπτει ένα ανακάτεμα. Ιδίως σε θέσεις που απαιτούν προσωπική εμπλοκή και ατζέντα, αυτό δεν είναι πάντα ο καλύτερος γνώμονας. 

 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments