Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας έχει ήδη αρχίσει, είπε ο Σκυλακάκης. Έχει δίκιο. Διαφορετικά δεν έβγαινε η μια τράπεζα μετά την άλλη και ο ένας διεθνής οίκος μετά τον άλλον να αναθεωρούν προς τα πάνω τις εκτιμήσεις τους για την ανάπτυξη του 2021 και 2022. Κάτι καλό γίνεται στην χώρα κι ας ασχολείται αυτή μέρα-νύχτα με το έγκλημα στα Γλυκά Νερά που φαίνεται να μας έχει στοιχειώσει. Φαίνεται όμως ότι την ώρα που το 99% του κόσμου ασχολείται με τον δολοφόνο Μπάμπη, υπάρχει κάποιο 1% που έχει βάλει μπροστά τις μηχανές της οικονομίας και πατάει γκάζι.

Δεν είναι μόνο το Ελληνικό που επιτέλους ξεκινά (με καθυστέρηση δυο χρόνων από τότε που θα άρχιζε σε μια βδομάδα, να τα λέμε αυτά), δεν είναι μόνο το ταμείο ανάκαμψης που εγκρίθηκε μετ’ επαίνων από την Ευρώπη και αποτελεί έναν τρομερό αναπτυξιακό μοχλό για την χώρα σε βάθος πενταετίας. Όποιος κινείται στην αγορά, όποιος έχει επαφή με την πιάτσα, καταλαβαίνει δια γυμνού οφθαλμού ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε φάση εγκυμοσύνης για κάτι εκρηκτικό.


Η ιδιωτική κατανάλωση μήνα με τον μήνα ανεβαίνει, οι επιχειρήσεις που άντεξαν την λαίλαπα αρχικά της κρίσης και μετά της πανδημίας προβλέπουν μεγάλες αυξήσεις τζίρου και προετοιμάζονται, οι managers ψάχνουν επενδυτικά σχέδια θεωρώντας ότι η επόμενη πενταετία θα είναι χρυσή, οι τράπεζες παρά τις απώλειες τους ετοιμάζουν νέα προϊόντα… γενικώς υπάρχει ένας οικονομικός οργασμός που καμία σχέση δεν έχει με την μιζέρια και την μαυρίλα της δεκαετίας 2010-2020.

Θα μου πείτε ότι αυτά είναι σχέδια επί χάρτου και μελλοντικές λογιστικές εγγραφές που τα δείχνουν όλα αισιόδοξα, δίχως να λαμβάνουν υπ’ όψη την πραγματική ζωή και τις εκπλήξεις της. Τα ίδια λέγαμε και το 2019 και μετά τσαλακωθήκαμε παγκοσμίως και εγχωρίως. Θα πείτε επίσης ότι όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι, διότι οι εκρηκτικές αναπτύξεις προϋποθέτουν κρατικούς μηχανισμούς που υποβοηθούν τις παραγωγικές δυνάμεις και λαούς που δεν φοβούνται τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις.

Να συμφωνήσω το λοιπόν σε όλες τις επιφυλάξεις και να συνηγορήσω ότι αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα για την ράθυμη και αρτηριοσκληρωτική Ελλάδα που ακούει την λέξη μεταρρύθμιση και αντί να χαίρεται εξοργίζεται λες και άκουσε βρισιά. Παρά ταύτα όμως, κάτι πολύ θετικό κινείται γύρω μας, όλοι το βλέπουν. Φάνηκε και από την υποτονικότητα των κινητοποιήσεων για το εργασιακό και από την χλιαρότατη υποδοχή της κριτικής της αντιπολίτευσης στον κυβερνητικό σχεδιασμό του Ταμείου Ανάκαμψης. Ο κόσμος πιστεύει ότι η χώρα βαδίζει κατά βάση στον σωστό οικονομικό δρόμο ή απλώς δεν βλέπει να του προτείνει κάποιον άλλον δρόμο οποιοσδήποτε. Όσο για το κράτος μας, δείτε πόσο γρήγορα αλλάζει με τις δράσεις του Πιερρακάκη και θα καταλάβετε ότι κι εκεί οι παλιές αντιστάσεις έχουν μαλακώσει υπερβολικά.  

Facebook Comments