Οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία κατάφεραν μετά από 16 χρόνια να εξασφαλίσουν την πρώτη θέση στις εκλογές, με τη συμμαχία Χριστιανοδημοκρατών/ Χριστιανοκοινωνιστών να έχει υποστεί μεγάλη πτώση σε σχέση με την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση.

Λίγους μήνες πριν, σίγουρα κανένας δεν μπορούσε να ποντάρει σε ένα τέτοιο σενάριο. Ίσως ο μόνος που είχε υποδείξει ως επιλογή την υποψηφιότητα του Όλαφ Σολτς ήταν ο πρώην καγκελάριος και ηγέτης του SPD, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Ωστόσο, μετά τη βραχεία νίκη των Σοσιαλδημοκρατών αρχίζουν τα δύσκολα για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Σολτς είχε τονίσει προεκλογικά πως δεν επιθυμεί μια συνεργασία με τους πρώην κυβερνητικούς εταίρους των CDU/CSU. Άλλωστε πρέπει να λάβει υπόψη του πως οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι είναι τα δύο κόμματα που προτιμήθηκαν από τους νέους, εν αντιθέσει με τους Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοικοινωνιστές όπου οι νέοι τους γύρισαν την πλάτη και συνολικά κατέγραψαν ιστορικό χαμηλό στα ποσοστά τους.

Ο σχηματισμός μιας τρικομματικής κυβέρνησης λοιπόν δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα θα είναι χρονοβόρα. 

Οι Φιλελεύθεροι είναι δεδομένο πως θα είναι το μεγάλο «αγκάθι». Ο ηγέτης των Φιλελευθέρων, Κρίστιαν Λίντνερ, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα προτάξει δύο αιτήματα. Αρχικά, το κόμμα του να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών, κάτι που συνεπάγεται πολλά και για την ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, καθώς ο Λίντνερ ποτέ δεν αποδοκίμασε την σκληρή στάση που κράτησε το κόμμα του στην αρχή της δημοσιονομικής κρίσης, με τον Φίλιπ Ρέσλερ να εμφανίζεται πολλές φορές -και στην περίπτωση της Ελλάδας – βασιλικότερος του Δ.Ν.Τ. 

Ακόμη, οι Φιλελεύθεροι έχουν σκληρή μεταναστευτική ατζέντα που ομοιάζει σίγουρα με αυτή των Χριστιανοκοινωνιστών και κινείται κάποιες φορές έως και τις παρυφές της AfD( Εναλλακτική για τη Γερμανία). Αν υποθέσουμε ότι το SPD και οι Πράσινοι αποδεκτούν τους οικονομικούς όρους του FDP, δύσκολα θα μπορέσουν να δεχτούν τις σκληρές θέσεις για το μεταναστευτικό.

Έχει διαπιστωθεί πως το χθεσινό αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών έχει καλλιεργήσει – λανθασμένα – μεγάλες φιλοδοξίες για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη, αλλά κάτι τέτοιο επ’ ουδενί δεν ισχύει. Το SPD αν θέλει να πάρει την καγκελαρία θα πρέπει να κάνει συμβιβασμούς. Είτε θα σχηματιστεί τρικομματική κυβέρνηση με τη συμμετοχή των Φιλελευθέρων είτε σε περίπτωση αδιεξόδου θα αναγκαστεί να προσφύγει στη λύση του μεγάλου συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές. 

Ο Όλαφ Σολτς, η Γερμανία και σίγουρα και η Ευρώπη θα χρειαστούν μεγάλη υπομονή μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Σε κάθε περίπτωση όμως οι Σοσιαλδημοκράτες δικαιούνται να πανηγυρίζουν, καθώς μέχρι πριν ένα εξάμηνο όλες οι σφυγμομετρήσεις προμήνυαν τη μεγάλη συντριβή τους.

 

Facebook Comments