«Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα»

«… Ο φόβος, Όνομα ουσιαστικόν, Στην αρχή ενικός αριθμός Και μετά πληθυντικός: οι φόβοι. Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα… »

Κική Δημουλά

Τα τελευταία δύο χρόνια η ανθρωπότητα δοκιμάστηκε όσο ποτέ. Τα «πρέπει» και τα «μη» φιγουράριζαν στις απαραίτητες αποσκευές μιας επιτυχημένης συνταγής. Συχνά άλλαζαν από μέρα σε μέρα κι εμείς οι επιτυχημένοι εκτελεστές των εντολών. Ένας κρυφός και ύπουλος εμφύλιος γεννιόταν ανάμεσα μας, ένας ρατσισμός αναβίωνε και ένα αίσθημα ατέλειωτης κριτικής. Κάποιοι έτριβαν τα χέρια τους εκεί ψηλά και γελούσαν δυνατά κι άλλοι επιδίδονταν σε μια ωμή ανθρωποφαγία εδώ στα χαμηλά.

Τώρα που ο covid 19 πέρασε απ’ τα πρωτοσέλιδα στα μονόστηλα, όχι γιατί έπαψε να υπάρχει, αλλά γιατί έτσι τους βόλεψε, τη θέση του πήραν άλλοι κακοί δαίμονες που μας περιμένουν σε κάθε βήμα μας.

Καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει ήλιος και θάλασσα. Αλλά η μωβ τσούχτρα καραδοκεί. Κατέκλυσε παραλίες της Αττικής, των Κυκλάδων, του Αιγαίου. Η καθημερινή ενημέρωση των απαγορευμένων ακτών που επισκέφτηκε και οι συστάσεις για αποφυγή του νοσοκομείου είναι γεγονός.

Η ξέφρενη πορεία των ανατιμήσεων σε καύσιμα, πρώτες ύλες, τρόφιμα, υπηρεσίες σε βάζουν σε σκέψη για το αν καν θα επισκεφτείς τις παραπάνω παραλίες.

Κι όλα αυτά με ένα επικείμενο χτύπημα της γείτονος χώρας που όλοι περιμένουν από μέρα σε μέρα, από βδομάδα σε βδομάδα.

Κι εκεί που λες κουτσά στραβά να βγάλεις το καλοκαίρι μ’ έναν παρατεταμένο καύσωνα και έναν λογαριασμό ΔΕΗ με αρκετά ψηφία και κάνεις σχέδια και όνειρα για ένα πιο φυσιολογικό φθινόπωρο, έχεις τουλάχιστον έναν covid 22 που σε περιμένει μετά τις 15 Σεπτέμβρη, γύρευε μαζί με τι άλλο.

Η εργαλειοποίηση του φόβου δεν είναι τωρινή. Καλλιεργήθηκε χρόνια τώρα σαν μια πετυχημένη συνταγή της χειραγώγησης και υποδούλωσης ενός συνόλου. Η τηλεόραση, το διαδίκτυο, η αστυφιλία, η τεχνολογία, η ατελής παιδεία, η θρησκεία και τόσα άλλα που ανήκουν στον όρο: παγκοσμιοποίηση.

Το θέμα δεν είναι αν θα βγεις αλώβητος από αυτή την ιστορία. Δεν θα βγεις. Γιατί για να βγεις θα πρέπει να ξαναγίνεις άνθρωπος των σπηλαίων. Το θέμα είναι αν με τις αμυχές και τις πληγές που θα φέρεις, θα μπορείς έστω κι έτσι να αντιστέκεσαι.