Όταν οι πολιτικοί χάνουν τον προσανατολισμό τους

Θα πρέπει να γίνει κανόνας για τους Έλληνες πολιτικούς να χρησιμοποιούν δημόσιες συγκοινωνίες τουλάχιστον 2-3 φορές τον μήνα, όχι για εντυπωσιάσουν τους ψηφοφόρους, αλλά για κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες και τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και η χώρα.

Για χρόνια η Ελλάδα  διοικείται από πολιτικούς που δεν είναι σε θέση να λύσουν πραγματικά προβλήματα που είναι βασικά για την καθημερινή βιωσιμότητα των πολιτών, γιατί έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους και δεν γνωρίζουν πλέον ποιές είναι οι προτεραιότητες για τους πολίτες και για την ίδια την χώρα. Το τραγικό δυστύχημα με τα τραίνα, αποτελεί μία ακόμη επιβεβαίωση.

Το γεγονός ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα για χρόνια λειτουργεί με το υψηλότερο επίπεδο κινδύνου επιβατών στην Ευρώπη, το γνώριζε η εκάστοτε κυβέρνηση καθώς και η υπόλοιπη Ευρώπη. Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το Βρετανικό Γραφείο Οδικών και Σιδηροδρόμων, μεταξύ 2017 και 2021 για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι είχαν τα υψηλότερα ποσοστά κινδύνου για τους επιβάτες στην Ευρώπη, καθώς και τον υψηλότερο κίνδυνο για τους εργαζόμενους και τους ανθρώπους που ταξιδεύουν πάνω από ισόπεδες σιδηροδρομικές διαβάσεις.

Θα περίμενε κανείς ότι γνωρίζοντας πόσο επικίνδυνο είναι το σιδηροδρομικό σύστημα για την ασφάλεια των επιβατών, οι έλληνες πολιτικοί θα το έθεταν σαν προτεραιότητα και θα έπαιρναν τα αναγκαία μέτρα για την βελτίωση του συστήματος, πολλά χρόνια πριν. Όμως δεν το έκαναν.

Χάριν στην αμέλεια και αδιαφορία της εκάστοτε κυβέρνησης, οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι παραμένουν ακόμη και σήμερα,  χωρίς ηλεκτρονικό σήμα ή συστήματα προστασίας και προειδοποίησης αμαξοστοιχιών που είναι στάνταρ αλλού στην Ευρώπη. Η εγκατάσταση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ελέγχου Τρένων, το οποίο υπολογίζει τις ασφαλείς μέγιστες ταχύτητες για τα τρένα και παρακάμπτει τον οδηγό σε περίπτωση υπέρβασης, επρόκειτο να εισαχθεί στην Ελλάδα αλλά για άγνωστους λόγους καθυστερεί συνεχώς.

Τα υπάρχοντα συστήματα που είναι ήδη εγκαταστημένα θα ήταν ίσως επαρκή να αποτρέψουν το δυστύχημα, αν βέβαια λειτουργούσαν. Όμως για χρόνια υποφέρουν από ελλιπή συντήρηση, υποστελέχωση και ελαττωματικούς αυτοματισμούς, που αγνοήθηκαν παρά τις διαμαρτυρίες και προειδοποιήσεις από το 2016. Σύμφωνα με δημοσιεύματα και δηλώσεις αρμοδίων,  στην περιοχή όπου σημειώθηκε η σύγκρουση, ένα σύστημα σηματοδότησης και ένα σύστημα τηλεχειρισμού ήταν και τα δύο σε θέση αλλά δεν λειτουργούσαν. Σε δηλώσεις που προέβη ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Μηχανοδηγών, «Αν αυτά λειτουργούσαν, οι οδηγοί θα έβλεπαν το κόκκινο φανάρι και τα τρένα θα είχαν σταματήσει με ασφάλεια, 500 έως 1.000 μέτρα το ένα από το άλλο».

Με την έλλειψη σύγχρονων συστημάτων και την ελλιπή συντήρηση των συστημάτων που ήταν ηδη εγκαταστημένα, και δεκαετίας κακοδιαχείρισης, η ασφάλεια  και προστασία των επιβατών εξαρτάται επι το πλειστον στον ανθρώπινο παράγοντα και λειτουργεί  σε μεγάλο βαθμό χειροκίνητα, όπως πριν από 30 χρόνια. Ήταν απλά θέμα χρόνου για ένα δυστύχημα να συμβεί από ανθρώπινο λάθος ειδικά αν οι αρμόδιοι υπάλληλοι που εργάζονταν δεν έκαναν σωστά την δουλειά τους και έδειχναν υπευθυνότητα.

Όπως αναμενόταν, το θανατηφόρο δυστύχημα συντάραξε όλη την χώρα και τα πολιτικά κόμματα πανικόβλητα τώρα προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο και να εκμεταλευτούν τους αδικοχαμένους θανάτους για πολιτικό όφελος.

Όμως οι ευθύνες πάνε σε όλα τα κόμματα καθώς το πρόβλημα μαστίζει την χώρα για δεκαετίες.  Η προηγούμενη κυβέρνηση θα μπορούσε εύκολα να λύσει το πρόβλημα και να μη το οδηγήσει σε καθυστερήσεις. Οταν τo 2017 πούλησε την σιδηροδρομική εταιρεία ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε ιταλική εταιρεία, θα μπορούσε  να χρηματοδοτήσει για την επάνδρωση, συντήρηση και εκσυχρονισμό των συστημάτων  της εταιρείας ΟΣΕ που παρέμεινε κρατική και είναι υπεύθυνη για το δίκτυο σιδηροδρομικών γραμμών.

Όμως δεν το έκανε, γιατί έθεσε σαν προτεραιότητα να πουλήσει την ελληνική ιστορία σε μια σλαβόφωνη ασήμαντη χώρα και να κρατά τα σύνορα ανοιχτά για να εισβάλλουν εκατομμύρια λαθρομετανάστες, δείχνοντας ακόμη ανικανότητα να προστατεύσει τα εδαφικά και ιστορικά δικαιώματα της χώρας που ορκίσθηκε να υπερασπισθει.

Και η σημερινή κυβέρνηση που κληρονόμησε το πρόβλημα από την προηγούμενη, και έκανε πρόσφατα αναφορά για χρόνιες καθυστερήσεις στην υλοποίηση σιδηροδρομικών έργων, θα μπορούσε να μη τις παρατήνει περαιτέρω, αν τις έθετε σαν προτεραιότητα, αντί να ζει με φαντασιώσεις να σώσει τον πλανήτη από την κλιματική αλλαγή ή να κυνηγά πολίτες που δεν είχαν εμβολιασθεί.

Οι πολίτες δικαιολογημένα είναι οργισμένοι κατά των πολιτικών για το θλιβερό θανατηφόρο σιδηροδρομικό ατύχημα, όμως δεν πρέπει επίσης να ξεχνούν, ότι είναι οι ίδιοι που τους εκλέγουν.