Έχουμε μάθει στις μπόρες και το σκοτάδι. Όμως το βράδυ της 15ης Φεβρουαρίου βγήκε το ουράνιο τόξο μέσα από το ελληνικό κοινοβούλιο.

Η χώρα μας έγραψε ιστορία αφήνοντας πίσω της αναχρονιστικές κραυγές και με 176 βουλευτές να βάζουν πιο ψηλά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Υπήρξαν αυτοί οι βουλευτές κι οι υπουργοί που βγήκαν μπροστά, που στάθηκαν απέναντι σε πολλούς, που περίμεναν ως το τέλος της διαδικασίας χειροκροτώντας όρθιοι ξανά και ξανά.

Μέσα σε αυτούς κι ο πρωθυπουργός, ένας πρωθυπουργός μίας κεντροδεξιάς κυβέρνησης -αλλά εντέλει περισσότερο φιλελεύθερης- και πρόεδρος, ωστόσο, ενός δεξιού κόμματος του οποίου οι βουλευτές απείχαν σχεδόν στο 1/3 τους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να δώσει το παρών και το μήνυμα στο ακέραιο. Και μπράβο του γι’ αυτό, ξεκάθαρα. Επέλεξε να δώσει έμπρακτα ορατότητα σε αυτούς που κάποτε κρύβονταν, ανεχόμενος βέβαια και πολλούς από την παράταξή του. Και κάπου εδώ καλό θα ήταν να θυμόμαστε ποιοι ψήφισαν και ποιοι όχι. Ποιοι βγήκαν μπροστά, ποιοι έβαλαν τρικλοποδιές, ποιοι αναγκάστηκαν να πειστούν και ποιοι κρύφτηκαν πίσω από τα έδρανά τους. Και δε μιλάμε μόνο για βουλευτές της ΝΔ αλλά ακόμη και για τον υπερτομεάρχη Παύλο Πολάκη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που έχει πρόεδρο κόμματος τον παντρεμένο με άνδρα Στέφανο Κασσελακη (που από την πλευρά του έπραξε τα δέοντα για να γίνει νόμος του κράτους η ισότητα στον γάμο).

Εντωμεταξύ ο άνθρωπος που για να γίνει πρωθυπουργός αναμετρήθηκε σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις με αντίπαλο δέος το απόλυτο χάος και δεν πήρε ούτε 30% άσκησε κριτική στην κυβέρνηση με το γνωστό σύνδρομο Μεσσία.

Οριακά δε μας τραγούδησε το «μετά από μένα το χάος» και δε μας είπε ότι οι ΛΟΑΤΚΙ είναι «λαθράνθρωποι» (αγαπημένες του οι λέξεις με πρώτο συνθετικό το «λαθραίος»).

Δεν είναι κι ανθρώπινο δικαίωμα ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, αφού δεν είναι υποχρεωτικός και δεν υπάρχει πίεση από την κοινωνία, έτσι μας είπε από βήματος βουλής ο Αντώνης Σαμαράς.

Βέβαια εξαιρετικά αστείο ήταν που πρώην υπουργός και άλλοτε εκπρόσωπος τύπου και νυν βουλευτής προ τριών εβδομάδων έλεγε ότι οι υπουργοί που διαφωνούν ανοιχτά έπρεπε να παραιτούνται. Χθες ο ίδιος μας είπε με αφορμή τα άγχη της κοινωνίας ότι θα απέχει από την ονομαστική ψηφοφορία. Μάλιστα ο Στέλιος Πέτσας μας είπε και πόσο τον ανησυχεί η κοινωνική σταθερότητα. Και κάπως έτσι κι αυτός, όπως κι άλλοι, κρύφτηκαν πίσω από τα έδρανά τους κι ας είχαν γεμίσει τα θεωρεία της Βουλής. Την ίδια ώρα που τρεις γυναίκες από το ΑΠΘ (Κατερίνα Φουντεδάκη, Λίνα Παπαδοπούλου, Μαρία Γερασοπούλου) έβλεπαν το πόνημά τους να παίρνει σάρκα και οστά. Και βασικά την ώρα που αυτοί που κάποτε νόμιζαν ότι θα ζουν στο σκοτάδι ετοιμάζονταν να γιορτάσουν μια κατάκτησή τους που πλέον θα είναι αυτονόητο δικαίωμα.

Facebook Comments