Πέρασαν πάνω από 20 χρόνια από τον καιρό που o Σημίτης καμαρωτός μαζί με τους υπουργούς του εγκαινίαζε το μετρό της Αθήνας και αρκετά χρόνια ακόμη αφότου υπήρξαν οι πρώτες μεγάλες του επεκτάσεις.

Η τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας και οικονομικών υποδομών αυτή επένδυση άφηνε να εννοηθεί ότι οι αρμόδιοι  θα είχαν σκεφτεί πολύ σοβαρά την βέλτιστη χάραξη και την πρέπουσα προτεραιότητα των σταθμών του έργου.

  • Πολύ πρόσφατα είδαμε στα σόσιαλ μίντια -αλλά όχι στα κανάλια- τον τεράστιο συνωστισμό στη γραμμή του τρένου Κηφισιά-Πειραιάς όπου τα πρωινά οι μισοί σχεδόν επιβάτες μένουν εκτός τρένου και αναγκάζονται να περιμένουν μισή και μια ώρα καθώς τα δρομολόγια έχουν γεμάτα ασφυκτικά τα βαγόνια με κόσμο.  Αυτά φυσικά έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν. Το πρόβλημα λοιπόν είναι αδύνατο να λυθεί. Οι σταθμοί της Βικτώριας και των γειτονικών προς βορρά σταθμών είναι εντελώς ανεπαρκείς ευρισκόμενοι δε σε απομονωμένα σημεία έχουν χάσει κάθε αίσθημα ασφάλειας και υγιεινής  λόγω των δεκάδων παραβατικών και τρωγλοδυτών που μπαινοβγαίνουν όλη την ώρα σε αυτές τις περιοχές.

Αποδεικνύεται λοιπόν μετά από τόσα χρόνια ότι στα επί του σχεδιασμού του μετρό Αθηνών επρόκειτο περί ηλιθίων. Η επαφή τους με την ελληνική πραγματικότητα είναι μηδέν μιας και ουδείς από αυτούς εν προκειμένω χρησιμοποιεί μέσα μαζικής μεταφοράς και δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Είναι γνωστό ότι όσοι κυβερνάνε εδώ και πολλά χρόνια μένουν στα  προάστια -ακόμη και οι δήμαρχοι της Αθήνας- και δεν έχουν καμία συμμετοχή στις επικράτειες τους της ευθύνης τους. Έχει δει κανείς υπουργό ή βουλευτή σε μετρό ή ακόμα χειρότερα σε λεωφορείο; Όχι. Έχει δει κανείς κάποιο από τα στελέχη τους επίσης να χρησιμοποιεί μέσα μαζικής μεταφοράς; ούτε.

Από σχετική έρευνα που έγινε το 2023 φάνηκε περίτρανα ότι αρκετοί σταθμοί του μετρό έχουν ελάχιστη κίνηση που δεν δικαιολογεί την προτεραιότητα αποδόθηκε στην κατασκευή τους. Στο ίδιο πλαίσιο και ο μελλοντικός σταθμός στο κολωνάκι επί της πλατείας ο οποίος απέχει μόλις εκατοντάδες μέτρα από τον σταθμό στο σύνταγμα και άλλα τόσα από το σταθμό του μετρό στο ευαγγελισμό. Τι χρειάζονταν και  τρίτος σταθμός στο κολωνάκι;

Πράγματι συνδέθηκαν και περιοχές που ήταν υποβαθμισμένες όπως για παράδειγμα τα Σεπόλια παλιότερα και η Νίκαια πιο πρόσφατα. Ήταν όμως προτεραιότητα να δημιουργηθούν οι σταθμοί αυτοί σε σχέση με άλλες περιοχές; Η απάντηση γενικά είναι όχι.

Η μόνη περιοχή που έπρεπε από την πρώτη στιγμή να μπει στο δίκτυο του μετρό ήταν η ευρύτερη περιοχή της κυψέλης και ενός τεράστιου κύκλου γύρω από αυτή η οποία είναι εγκλωβισμένη σε χρόνια κοινωνική απομόνωση, εγκληματικότητα και απίστευτη ηχορύπανση από την κυκλοφορία αυτοκινήτων. Η περιοχή της κυψέλης είναι γνωστό ότι έχει τη πυκνότερη πληθυσμιακή σύνθεση σε όλη την Ευρώπη. Κι όμως οι αρμόδιοι που σχεδίασαν τη δημιουργία των σταθμών του μετρό την άφησαν τελευταία.   Να σημειωθεί ότι όταν μιλάμε για κυψέλη δεν εννοούμε μόνο την στενή περιοχή της, αλλά και τις τριγύρω περιοχές της νέας κυψέλης, του Γκύζη, του πολυγώνου και ακόμη ακόμη της Πατησίων και Αχαρνών, με όσα τεράστια οικοδομικά τετράγωνα περιλαμβάνουν, των άνω – κάτω Πατησίων, Λαμπρινής, Γαλατσίου κλπ. Όλη αύτη η περιοχή είναι μακράν η πιο πυκνοκατοικημένη της Αθήνας με τεράστιο αριθμό αλλοδαπών και ποσοστά εγκληματικότητας και παρακμής που οφείλονται στην απομόνωση της από την υπόλοιπη αττική.   Η περιοχή αυτή επιπροσθέτως φιλοξενεί τα δικαστήρια της Ευελπίδων στα οποία προσέρχονται καθημερινά χιλιάδες διάδικοι πολίτες.

Επομένως η κύρια και πρώτη γραμμή μετρό έπρεπε να είναι η : «Ζωγράφου-Παγκράτι – Εξάρχεια – Πολύγωνο – Ευέλπιδων – Κυψέλη – Αχαρνών – Πατησιά – Γαλάτσι κλπ. (ενώνοντας και τις επίσης πυκνοκατοικημένες περιοχές των φοιτητών).

Από τις αρχές του 2000 έπρεπε να έχει κατασκευαστεί όχι ένας αλλά δύο και τρεις σταθμοί του μετρό στην περιοχή ευελπίδων – κυψέλη – Γαλάτσι για να σπάσει το γκέτο και η εγκατάλειψη της περιοχής αυτής. Ταυτόχρονα μία τέτοια εξέλιξη θα επέτρεπε την χρήση χιλιάδων εγκαταλελειμμένων διαμερισμάτων για φθηνή στέγαση των -τρομερά κακοποιημένων από την ακρίβεια των ενοικίων -αθηναίων.

  • Λεκτέον επίσης ότι η περιοχή του βορειοανατολικού κέντρου (Πατησίων, Κυψέλη, Γαλάτσι, Πολύγωνο, Παλαιό ψυχικό) είναι και η μοναδική που εγκλωβίζεται άμεσα σε (πολύ συχνές) περιπτώσεις επεισοδίων, απεργιών, εκδηλώσεων κλπ στο κέντρο της Αθήνας με συνέπεια οι κάτοικοι της να βάζουν βαθειά το χέρι στην τσέπη σε ταξί και ταλαιπωρία όταν αποκλείονται τα μέσα μεταφοράς. Η ίδια περιοχή επίσης έχει ανεπαρκή μέσα μεταφοράς (λεωφορεία και τρόλεϊ) με συνέπεια μετά τις πρωινές ώρες που τα δρομολόγια είναι πυκνά ακολούθως να τα βλέπουν με το σταγονόμετρο.  Αντίθετα οι κάτοικοι του υπολοίπου κέντρου και προαστίων, απλά μπαίνουν στο μετρό και γίνονται λούηδες.

Έπρεπε να είναι ξεκάθαρο ότι οι περιοχές χωρίς μετρό και περιορισμένα μέσα όπως πχ λεωφορεία επιτάσσουν την πληρωμή φθηνότερου (μισού) εισιτήριου στους κάτοικους τους. Δεν μπορεί ο κάτοικος πχ της Ακρόπολης να πληρώνει το ίδιο για μεταφορές με αυτόν του Πολυγώνου η των Αχαρνών.

  • Ο υπερπληθυσμός της αττικής είναι προφανώς η αιτία για όλα τα ανωτέρω φαινόμενα. Λόγω υπογεννητικότητας δεν μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνες στον λιγοστό εγχώριο πληθυσμό, πλην των συνταξιούχων που έχουν μαζευτεί σε μεγάλους αριθμούς στην Αθήνα ενώ έχουν την επιλογή να διαβιούν στα χωριά τους. Οπωσδήποτε όμως πρέπει η Ελλάδα να αποκτήσει πολύ πιο αυστηρή πολιτική στο μεταναστευτικό καθώς εξακολουθεί να είναι ο κουβάς όλου του κόσμου, ενώ δεν υπάρχει κανένα περιθώριο κατοίκησης νέου πληθυσμού αλλοδαπών στην Αττική. Η Τουρκία δέχεται τεράστια ποσά για τους μετανάστες ενώ η Ελλάδα εισπράττει πολύ λιγότερα και δεν αποζημιώνει τους κατοίκους των επιβαρυμένων με μετανάστες περιοχών που έχασαν αξία οι ιδιοκτήτες τους από την γκετοποίηση, ούτε και τους Έλληνες πολίτες που ασφυκτιούν από τα ακριβά ενοίκια στερούμενοι φθηνότερες λύσεις σε γκετοποιημένες περιοχές.

 

  • Άξιον αναφοράς τέλος είναι το αισχρό φαινόμενο της φωνητικής ηχορύπανσης στο μετρό και τα υπόλοιπα ασφαλώς μέσα που με αυτιστικό και εκνευριστικό τόνο επαναλαμβάνουν σε οξύ ήχο ανά απαράδεκτα σύντομα διαστήματα μηνύματα για «το κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας», ότι «χάλασε το ασανσέρ στα κάτω Λιόσια» (και πρέπει να το μάθει αυτό η μισή Αθήνα) δημιουργώντας ένα περιβάλλον ακραία τοξικής ηχορύπανσης για τους επιβάτες.

Η σιωπή πρέπει να επιστρέψει στα μέσα μεταφοράς.

Facebook Comments