Είναι Πατρίδα για μας! Η πλακόστρωτη πλατεία του χωριού που περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια!

Είναι Πατρίδα για μας! Η θάλασσα που έκανε το κορμί μας να αναριγήσει..
Τα καϊκια που βλέπαμε να μπαίνουν στο λιμάνι και τα δίχτυα με τ’ ασημένια ψάρια, είναι Πατρίδα κι αυτά!

Το κορμί μας, ξαπλωμένο απάνω στα χόρτα και το βλέμμα μας στον ουρανό, να βλέπει σχήματα και μορφές φτιαγμένες από σύννεφα, Πατρίδα λογιάζεται κι αυτό!

Το ζεστό ψωμί απ’ το φούρνο, το ψητό της Κυριακής, οι συγγενείς γύρω απ’ το τραπέζι, μη γελιέστε, Πατρίδα είναι κι αυτά!

Οι φίλοι τα ξημερώματα, η κιθάρα στη μέση του κύκλου, η φωτιά που τη φούντωνε ο έρωτας κι οι ματιές, είναι Πατρίδα.

Το γράμμα του ταχυδρόμου κάποτε, το ακριβό τηλέφωνο τότε, σήμερα το μήνυμα, το πρόσωπο του αγαπημένου στην οθόνη του υπολογιστή, η φωνή της μάνας και του πατέρα που σε δευτερόλεπτα διανύει χιλιάδες χιλιόμετρα, είναι Πατρίδα!

Οι λέξεις που μοσχοβολάνε αγάπη κι αγωνία, ”Παιδί μου, είσαι καλά;” είναι Πατρίδα!

Το δέμα στον φοιτητή, με το παστίτσιο και τα γλυκά, με το κασκόλ και το φακελάκι της γιαγιάς κι ένα γαρυφαλάκι κομμένο από τη γλάστρα της βεράντας, είναι Πατρίδα!

Η Μαρία η Θρακιώτισσα που μαθαίνει από το Youtube, πως να ανοίγει φύλλο για πίτα, να κεράσει τους φίλους της στο Λονδίνο, ο Σταμάτης στο Περθ, που σουβλίζει αρνί την Κυριακή του Πάσχα και μιλά τα Ελληνικά με ξενική προφορά, είναι Πατρίδα!

Πατρίδα είναι και το δέος που νιώσαμε όταν μπήκαμε για πρώτη και μοναδική φορά στη Βουλή των Ελλήνων μα κι η ανατριχίλα που έκανε τραχύ το δέρμα μας, μέλι την ψυχή μας και ποταμούς τα μάτια μας, όταν όρθιοι τραγουδήσαμε τον Εθνικό μας ύμνο για τους αθλητές που έγιναν Ολυμπιονίκες!

Τα αναφιλητά που μας μπούκωσαν τις μύτες, βλέποντας την υπολοχαγό Νατάσσα όταν ήμασταν παιδιά κι αργότερα τα κοροϊδέψαμε ελαφρώς ντροπιασμένοι κι αυτά Πατρίδα ήταν!

Όμορφη και παράξενη Πατρίδα….
Εγγεγραμμένη και κατατεθημένη άπαξ κι εφ όρου ζωής μέσα μας!
Εκεί που πάλλεται ρυθμικά ,ένας μικρός μυς ολοπόρφυρος , η καρδιά μας!
Εκεί, που δεν υπάρχουν συντεταγμένες, οικόπεδα, ναυτικά μίλια…
Μόνο μια βαθιά, μαζοχιστική αγάπη, για μια ιδέα που καθημερινά διαψεύδεται από εμάς τους ίδιους..

Την Πατρίδα μέσα μας…
Προσέξτε την, τιμήστε την, απλώστε την παντού, μέσα στις καρδιές ανθρώπων, στα πέρατα της οικουμένης!
Την Πατρίδα μας!
Την επιβουλεύονται τα ίδια της τα γεννήματα και θα φανεί σύντομα.

Facebook Comments