«Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε ότι έχουμε φθάσει στο 2065…»

Πάμε να δοκιμάσουμε μια σκέψη…
Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε ότι έχουμε φθάσει στο 2065… Είμαστε στα 80 μας ή στα 90 μας, μόνοι μέσα στο δωμάτιό μας, ίσως αδύναμοι και ανήμποροι να φροντίσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας…

Κάνουμε τότε μια ευχή στον Θεό· να μας κάνει ξανά νέους. Και τότε ανοίγουμε τα μάτια μας και πραγματικά μας έχει φέρει πίσω στο 2025…
Δεύτερη ευκαιρία…

Αυτή τη φορά, λοιπόν, πώς θα επιλέγατε να ζήσετε το 2025;…

Θα παραμένατε συμβιβασμένοι στον παραλογισμό ή θα λέγατε περισσότερα «όχι», εκεί που δεν σέβονται τα όριά σας;

Θα χαιρόσασταν λίγο περισσότερο τον χρόνο σας; Θα φροντίζατε πιο πολύ το σώμα σας; Θα ακούγατε λίγο παραπάνω την καρδιά σας;
Θα θυμώνατε λιγότερο και θα γελούσατε – με τα απλά- περισσότερο;

Θα αφιερώνατε περισσότερη αγάπη και προσοχή εκεί που νιώθετε αληθινή σύνδεση, σταματώντας την γκρίνια;
Θα ζητούσατε να σας κάνουν περισσότερες αγκαλιές;
Θα κάνατε εκείνο το ταξίδι, που συνεχώς μεταφέρετε για «πιο μετά»;
Θα μιλούσατε πιο πολύ σε όσους σας λείπουν;

Θα ζούσατε με όλη σας τη δύναμη τη ζωή σας, χωρίς να την αναβάλλετε για «άλλη φορά»;…

Δεν αργεί πολύ το 2065… Πιο πολύ, όμως, δεν αξίζει να προσπερνάμε το 2025, γιατί είναι πολλά όμορφα, που θα τα βιώσουμε μόνο στο τώρα, δε θα ξανάρθουν απαραίτητα κάποτε στο μέλλον…