Η προστασία της υγείας από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες που διαταράσσουν την ισορροπία του οργανισμού και σηματοδοτούν ενδεχόμενο κίνδυνο, θα έπρεπε να αποτελεί τόσο προσωπική ευθύνη κάθε ανθρώπου όσο και συλλογικό στόχο μιας κοινότητας – μιας κοινότητας που διαμορφώνει κουλτούρα πρόληψης, φροντίδας, ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης, επενδύοντας στην υγεία όχι μόνο ως αγαθό αλλά ως καθημερινή πράξη φροντίδας και πρόληψης. 

Αυτή ακριβώς η ιδέα βρίσκεται στον πυρήνα της έννοιας «παίρνω την υγεία στα χέρια μου»: όχι, φυσικά, αναζητώντας πρόχειρες ή γενικές απαντήσεις στο διαδίκτυο ή στην τεχνητή νοημοσύνη για σύνθετα και πολυδιάστατα ζητήματα αλλά κατανοώντας το πώς η έγκυρη, προσωποποιημένη πληροφορία και τα δεδομένα γύρω από την υγεία, όταν αξιοποιούνται σωστά μέσα από ψηφιακά εργαλεία και σε συντονισμό με τους επαγγελματίες που μας φροντίζουν, μπορούν να μετατραπούν σε ισχυρό σύμμαχο.  Έναν σύμμαχο που ενισχύει τη συνεργασία, τη σωστή διάγνωση και τη λήψη αποφάσεων που είναι πραγματικά προσαρμοσμένες στις δικές μας ανάγκες.

Γιατί τι άλλο να είναι η πρόληψη, αν όχι μια καθημερινή, πρακτική άσκηση μικρών, εφικτών βημάτων προς τη θετική αλλαγή;  Είναι η συνειδητή παρακολούθηση του σώματός μου, ο τακτικός προγραμματισμός εξετάσεων, η προσεκτική παρατήρηση των μικρών μεταβολών στη φυσική και ψυχική μου κατάσταση, η έγκαιρη παρέμβαση όταν κάτι δεν πάει καλά.  Είναι, τελικά, μια προσωπική στάση ζωής – μια δέσμευση στο ευ ζην, που φέρει τη δική μου υπογραφή και συνδημιουργείται καθημερινά μέσα από επιλογές φροντίδας και επίγνωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα ψηφιακά εργαλεία δεν λειτουργούν ως υποκατάστατα της ανθρώπινης φροντίδας αλλά ως καταλύτες που ενισχύουν την ενεργή συμμετοχή του πολίτη στην υγεία του: διευκολύνουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες, επιτρέπουν την παρακολούθηση της υγείας σε πραγματικό χρόνο, ενισχύουν τη σχέση με τους επαγγελματίες υγείας και δίνουν μορφή στην πρόληψη ως πράξη καθημερινή, εφικτή και προσωπική.  Μέσα από αυτές τις τεχνολογίες, ο πολίτης μπορεί να ενημερωθεί και να συν-διαμορφώσει τη φροντίδα που του αξίζει.  Έτσι, η ψηφιακή υγεία γίνεται σύμμαχος, όχι απλώς στην αντιμετώπιση της ασθένειας, αλλά στην οικοδόμηση μιας ζωής με ποιότητα.

Τα ψηφιακά εργαλεία υγείας αποτελούν ισχυρούς συμμάχους για τη συμπερίληψη και την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών στην υγειονομική φροντίδα – ανεξαρτήτως ηλικίας, γλώσσας, τόπου διαμονής ή κοινωνικοοικονομικού υποβάθρου.  Πώς επιτυγχάνεται αυτό;  Μέσα από την εξάλειψη γεωγραφικών φραγμών, την ειδική στόχευση ευάλωτων πληθυσμών και τη δημιουργία γεφυρών επικοινωνίας και κατανόησης, τα εργαλεία αυτά κάνουν την υγεία προσιτή σε όλους.  Επιπλέον, διασφαλίζουν ότι οι υπηρεσίες δεν απευθύνονται αποκλειστικά στους “αρτιμελείς” και τεχνολογικά καταρτισμένους αλλά σε κάθε άτομο, ανεξαρτήτως ικανοτήτων ενώ προσφέρουν δωρεάν, άμεση και προσωποποιημένη πληροφόρηση για ζητήματα υγείας, διατροφής, άσκησης και πρόληψης, ενδυναμώνοντας ιδιαίτερα εκείνους που έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε εκπαίδευση ή οικονομικούς πόρους να συμμετέχουν ενεργά στη φροντίδα του εαυτού τους.

Όταν απευθυνόμαστε στην ιδιαίτερη κατηγορία των ασθενών με βίωμα καρκίνου, ανθρώπων που είτε παλεύουν με τη νόσο, είτε βρίσκονται σε ανάρρωση από χειρουργεία, δύσκολες θεραπείες και συνεχή εποπτεία του οργανισμού τους, οι ψηφιακές εφαρμογές διαχείρισης συμπτωμάτων, οι υπενθυμίσεις των ραντεβού και ο σωστός προγραμματισμός τους, τα ψηφιακά ημερολόγια θεραπειών και τα αντίστοιχα χρονολόγια με το ιστορικό κάθε ανθρώπου, οι τηλεσυμβουλές με ογκολόγους και οι ψηφιακές κοινότητες ασθενών, ενισχύουν την ενεργή συμμετοχή στη θεραπευτική πορεία. 

Όλα τα παραπάνω, ταυτόχρονα επιτρέπουν την άμεση καταγραφή και αξιολόγηση των παρενεργειών, συμβάλλοντας στην έγκαιρη παρέμβαση και βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.  Με άλλα λόγια, οι ψηφιακές λύσεις διασφαλίζουν ότι η φροντίδα δεν θα εξαντληθεί στους τέσσερις τοίχους ενός νοσοκομείου, ούτε θα αφεθεί στην τύχη της, αλλά θα συνεχιστεί με ασφάλεια και συνέπεια στην καθημερινότητά τους.

Η υγεία αποτελεί ατομική υπόθεση και πυλώνα συλλογικής ευημερίας και κοινωνικής συνοχής.  Στο σύγχρονο, σύνθετο αστικό περιβάλλον, ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης γίνεται καθοριστικός για την προώθηση πολιτικών πρόληψης και φροντίδας.  Οι Δήμοι, ως θεσμοί εγγύτεροι στον πολίτη, μπορούν και πρέπει να αναλάβουν αποφασιστική δράση με ευελιξία, υιοθέτηση καινοτόμων πρακτικών και κοινωνική ευαισθησία.

Ο Δήμος Αθηναίων, με τον πολυσύνθετο και πολυπολιτισμικό του πληθυσμό, καλείται να πρωτοστατήσει σε αυτή τη μετάβαση προς μια δημοκρατική, συμμετοχική και τεχνολογικά υποστηριζόμενη υγειονομική φροντίδα.  Με εργαλεία ψηφιακά, αλλά και με πολιτικές που αφουγκράζονται τις ανάγκες των πολλών και όχι των λίγων, μπορεί να οικοδομήσει ένα μοντέλο υγείας που δεν αποκλείει αλλά ενώνει, που δεν «θεραπεύει» κατόπιν εορτής αλλά φροντίζει έγκαιρα.  Και που, τελικά, απευθύνεται σε όλους και δεν αφήνει καμία και κανένα πίσω.  Πρόκειται για ένα στοίχημα δημόσιας υγείας που δεσμευόμαστε να κερδίσουμε.

Facebook Comments