«Εκ του ασφαλούς»

Οι της «Πλεύσης ελευθερίας» αριστεροί στο όνομα της «δημοκρατίας», συντάσσονται με τους ακροδεξιούς «Βελοπουλικούς» και «Νατσιούς» με χορηγό επικοινωνίας την κ.Καρυστιανού, και απροκάλυπτα κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για «Εσχάτη προδοσία».
Φυσικά, σε μια χώρα που υπηρετεί ατέρμονα την δημοκρατία μπορούν.
Τη δυνατότητα να δικάζεις και να καταδικάζεις χωρίς αντίβαρο, στην δίνει πρωτίστως το Σύνταγμα της Ελληνικής δημοκρατίας.
Το θλιβερό εδώ λοιπόν, είναι το ποσοστό υποκρισίας.
Υποκρισία από αυτούς που βαφτίζουν «φασίστες» όσους διαθέτουν κοινή λογική και αντιστέκονται στον παραλογισμό κάθε αντιπολιτευτικής κραυγής, εκμεταλλευόμενοι κάθε έννοια της δημοκρατίας, για να πατήσουν στο «συναίσθημα» λαϊκίζοντας, διχάζοντας τους ανθρώπους, όταν το απαιτεί η περίσταση.
Από τα Τέμπη, στο Ουκρανικό, από τον προσωπικό αριθμό στο Παλαιστινιακό, από τις νέες ταυτότητες στην συναυλία με την μη συμμετοχή της Γλυκερίας, από την αξιολόγηση στο δημόσιο μέχρι το ξεπούλημα του Αιγαίου καταλήγοντας στο #madleen της ακτιβίστριας Γκρέτα, και από το cancel του Ισραήλ στην Eurovision.
Από τα «καθαρά πανεπιστήμια» και την ελεγχόμενη είσοδο σε αυτά, μέχρι και τα χειροκροτήματα για κάθε γκαζάκι σε κατοικία δεξιού πολιτικού ή δημόσιου φορέα.
Αναφέρονται στον «Φασισμό» υποδεικνύοντας την κυβέρνηση, όταν έμπρακτα στηρίζουν φασίστες του Ισλάμ που θέλουν να εξαφανίσουν επί δεκαετίες τους Εβραίους.
Αποκαλούν ΝΑΖΙ τους ανθρώπους που μάχονται για όλη την δύση, υιοθετώντας τον σκεπτικισμό του Χιτλερ απλά για να μην ξεφύγουν από το αριστερό σταλινικό αφήγημα που υπηρετούν.
Σε κάθε περίπτωση είμαι αισιόδοξη πως ο ορθολογισμός θα επικρατήσει.
Οι καιροί απαιτούν κριτική σκέψη και όπως πάντα, τα ψέματα, η εκμετάλλευση, οι ακραίες αντιδράσεις με σκοπιμότητα θα εξαλειφθούν με τον χρόνο, όσο και αν επιμένουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.
Εκ του ασφαλούς, ο καθένας «πουλάει» αυτό που μπορεί, εκεί που μπορεί.
Ευτυχώς, δεν μπορούμε ΟΛΟΙ να σας ακολουθήσουμε γιατί η αξιοπρέπεια μας, και η αγάπη για την πατρίδα μας υπερισχύουν.
Όπως και το γεγονός, πως ενώ δεν σηκώνουμε την «σημαία» του ανθρωπισμού, νιώθουμε και στεκόμαστε πάντα νοερά σε κάθε άνθρωπο και το δικαίωμα του να αναπνέει, από όπου και αν προέρχεται, γιατί αυτό επιτάσσει η αστική δημοκρατία που μας εκφράζει.
Facebook Comments