Για να τελειώνουμε με τις εισαγωγές, με την συμβολή (cic!) της Κομισιόν συγγράφεται αυτές τις μέρες το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Αντίστοιχα με την συμβολή (επίσης cic)  ανθρώπων του ΔΝΤ συγγράφεται το φορολογικό. Τα νομοσχέδια είναι λίγο (ασφαλιστικό), πολύ (φορολογικό) συμφωνημένα. Δεν πρόκειται για δημιουργία εντυπώσεων, απλά για τους «μυημένους» είναι γνωστό ότι ουδέποτε στα μνημονιακά χρόνια η κατάρτιση έφτασε σε τέτοια επίπεδα ώστε να «σερβίρονται» έτοιμα νομοσχέδια σε λίγες μόνο εβδομάδες, πόσο μάλλον επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν αποπέμφθηκαν ως ύποπτοι διαρροών όλοι όσοι είχαν μάθει την δουλειά με τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
 
Οι κ.κ. Κατρούγκαλος και Τσακαλώτος που τα διαπραγματεύτηκαν έφτασαν τα θέματα στο σημείο που πλέον τις αποφάσεις πρέπει να τις λάβει το Μέγαρο Μαξίμου, ώστε να έρθουν τα δύο νομοθετήματα στη Βουλή. Η εκτίμηση όμως εάν θα πάνε και κυρίως πότε θα πάνε, είναι κάτι που πολύ δύσκολα μπορεί να απαντηθεί.
 
Η ευρωπαϊκή πλευρά της τρόικας, με την ενεργή παρότρυνση Μοσκοβισί «βλέπει» την ψήφιση των δύο νομοσχεδίων ως το κλείσιμο του μεγαλύτερου μέρους της αξιολόγησης. Για την πλευρά ωστόσο του ΔΝΤ, αλλά και αρκετών ευρωπαϊκών πρωτευουσών, απαραίτητη παράμετρος για να προχωρήσει η συζήτηση για την τρέχουσα αξιολόγηση είναι καταρχήν η συμφωνία στο νέο 4ετές Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής. Αυτομάτως η συζήτηση μεταφέρεται στα δημοσιονομικά κενά και την κάλυψή τους, στον δρόμο για τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2018 και μετά, θέμα που υπερτόνισε με την πρωτοφανή δημόσια δήλωσή του ο Πωλ Τόμσεν (κάτι σαν να ήμαστε στο 2012 και να βλέπουμε ξανά μπροστά τα πρωτογενή του 2014 και 2015).
 
Πρόγραμμα, όμως, χωρίς ΔΝΤ δεν γίνεται. Όσο και αν επιχειρεί να σπρώξει τα πράγματα η Κομισιόν, το μόνο που πετυχαίνει είναι να μπαίνει στο στόχαστρο συγκεκριμένων χωρών, οι οποίες της καταλογίζουν έλλειψη αντικειμενικότητας διατηρώντας στο ελληνικό πρόγραμμα τόσο τον πολιτικό όσο και τον τεχνοκρατικό ρόλο.
 
Χωρίς συμφωνία επίσης με το ΔΝΤ πάνω στα δημοσιονομικά κενά, πολύ δύσκολα θα λάβει η κυρία Βελκουλέσκου το «πράσινο φως» για την επιστροφή της στην χώρα μας.
 
Η επιστολή που απέστειλε το οικονομικό επιτελείο προς τον κ. Τόμσεν, με την οποία τον καλεί να παρουσιάσει την τεκμηρίωση των λεγομένων του περί του δημοσιονομικού κενού στο Euroworking Group, περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Πλέον ο χρόνος επιστροφής της τρόικας στην Αθήνα έχει μεταφερθεί για τις αρχές Μαρτίου, ενώ πολλοί την βλέπουν και μετά τις 13 Μαρτίου όταν διεξάγονται εκλογές σε δύο γερμανικά κρατίδια.
 
Τα νέα συνεχίζουν να μην είναι καλά, ακόμα και εάν έρθει νωρίτερα η τρόικα. Η κυβέρνηση είναι σαφές ότι έχει βρεθεί εν μέσω μιας εξαιρετικά άβολης κατάστασης. Οποιαδήποτε καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, απειλεί την όποια ανάκαμψη είχε προβλεφθεί για φέτος, τινάζοντας στον αέρα και όλους τους υπολογισμούς των μέτρων. Από την άλλη μια μονομερής επίσπευση από πλευράς της Ελλάδας, κλεισίματος της συμφωνίας θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε νέα επώδυνα για την δημοφιλία της και την συνοχή της στο Κοινοβούλιο μέτρα, που θα απειλούσαν την ίδια την ύπαρξή της…

Facebook Comments