Η Κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει επιλέξει την τακτική του ταυτόχρονου ανοίγματος όλων των φλέγοντων ζητημάτων της Χώρας. Θέματα οικονομικής πολιτικής όπως η αξιολόγηση, το ασφαλιστικό και το φορολογικό σύστημα  και η ελάφρυνση του εθνικού χρέους, μπαίνουν στην ίδια ατζέντα με τον χειρισμό του προσφυγικού/μεταναστευτικού ζητήματος που αντιμετωπίζει η Ε.Ε.

Καλοπροαίρετα θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η τακτική αυτή αποσκοπεί στην αξιοποίηση των σχετικών διαπραγματευτικών εργαλείων που διαθέτει η Χώρα και στην επίτευξη του καλύτερου δυνατού συνολικού αποτελέσματος.

Δυστυχώς όμως, η Κυβέρνηση αντί να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που να προωθούν και να κατοχυρώνουν τις βασικές επιδιώξεις της εθνικής εξωτερικής πολιτικής, παρακολουθεί αμήχανη την Τουρκική ηγεσία να διαμορφώνει στο Αιγαίο ένα ιδιότυπο επιχειρησιακό καθεστώς σύμφωνα με τις δικές της επιδιώξεις.

Είναι απαραίτητο να αντιληφθεί ο Πρωθυπουργός ότι στο επίπεδο των Εθνικών Κυριαρχικών Δικαιωμάτων, των Γεωστρατηγικών Συμφερόντων και του Διεθνούς Προσανατολισμού της Χώρας δεν υπάρχει χώρος για πολιτικούς τακτικισμούς και επιπολαιότητες. Στα ζητήματα αυτά ο ιστορικός χρόνος έχει άλλο ειδικό βάρος, οι αρνητικές εξελίξεις δημιουργούν τετελεσμένα που είναι δύσκολο να ανατραπούν και οι ισορροπίες που διαμορφώνονται στον παρόντα χρόνο επηρεάζουν το πλαίσιο που θα κινηθεί η Χώρα σε βάθος δεκαετιών.

Η Εθνική μας Στρατηγική όχι μόνο στον χώρο άσκησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας αλλά και στον ευρύτερο ζωτικό χώρο ανάπτυξης των γεωστρατηγικών μας συμφερόντων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τον άξονα με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο δεν μπορεί να υποθηκευτεί, ή ακόμα περισσότερο να θυσιαστεί, στο βωμό της ελαχιστοποίησης του πολιτικού κόστους για την Κυβέρνηση.

Όπως θα έλεγαν στον σημερινό Πρωθυπουργό ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, it’s the Foreign Policy Alexis…

Facebook Comments