Όσο πλησιάζω στα καμαρίνια ακούω να δυναμώνει ένας γνώριμος και γλυκός ήχος… Ανάμεσα σε μελωδικές φωνές και ομιλίες διακρίνω ένα μπουζούκι να κυριαρχεί  στην πρόβα. Αναγνωρίζω τον Χρήστο Νικολόπουλο  μέσα στους γοητευτικούς ήχους του οργάνου…

Χαμηλών τόνων, ευγενής και εγκάρδιος, με χαιρετά καθώς βγαίνει από το καμαρίνι του Αντώνη Ρέμου, με  υποδέχεται και με οδηγεί στο δικό του. Ο σπουδαίος συνθέτης, γεννημένος για να παίζει μπουζούκι και να πλέκει αριστοτεχνικά μελωδίες. Δεν σταματά να “εργάζεται”, επιμένει… ακούραστος στον σκοπό του. Είναι ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, ενός οργάνου που στα χέρια του μπορεί “να γελάει και να κλαίει την ίδια στιγμή, να χαϊδεύει και να δίνει γλυκές μαχαιριές”…

Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο marketnews.gr, ο Χρήστος Νικολόπουλος, μιλά για “Τη Ζωή του, τα Τραγούδια του”, θυμάται το Μανώλη Χιώτη,τον Στέλιο Καζαντζίδη, το Γιώργο Ζαμπέτα και μας εξιστορεί στιγμές από το παρελθόν του. Ευδιάθετος και χαμογελαστός, μιλά για τη γυναίκα της ζωής του, την πολυαγαπημένη του σύζυγο και μας αποκαλύπτει τα σχέδιά του για το μέλλον. Λίγο πριν βγει στη σκηνή του Διογένης Studio, ο Χρήστος Νικολόπουλος κάνει ένα ιδιαίτερο “δώρο” στο κοινό του marketnews. gr… Μας αποχαιρετά και μας αφιερώνει μια σπάνια σύνθεσή του σε στίχους Μάνου Ελευθερίου… Και το μπουζούκι στα χέρια του «παίρνει φωτιά»… 

Facebook Comments