Ο Άνθιμος είχε προσδιορίσει τη σημειολογία της τελετής πολύ πριν ξεκινήσουν τα ρώσικα. Είναι πιθανόν και να τον τρόλαρε. Κι ίσως η καθυστέρηση των τριών τετάρτων στην έναρξη της εκδήλωσης να σχετιζόταν και με κάποια ελπίδα, πως ο ιεράρχης θα ξεκινούσε τον αγιασμό κανονικά στις οχτώ. Όταν τελικά εμφανίστηκε, ο πρωθυπουργός φαινόταν φουσκωμένος, ίσως αγουροξυπνημένος. Κι όσο εξακολουθούσε ο ευγενικός μητροπολίτης, τόσο πιο σκασμένος έμοιαζε ο Αλέξης.

Όταν τελικά πήρε το λόγο, κατακρεούργησε το πρωτόκολλο των προσφωνήσεων και καταπιάστηκε για περίπου ένα τέταρτο με μιαν ακατάσχετη και ασταμάτητη ξυλινολογία, ένα ποτ-πουρί από αλλεπάλληλα πολιτικά και ρητορικά κλισέ. Φάνηκε να βγαίνει από τον λήθαργό του, όταν αναφέρθηκε στα πλεονάσματα, αναθεματίζοντας την προηγούμενη κυβέρνηση – πετυχημένο τρικ, που μάλλον του είχε λείψει. Μετά, προκατέλαβε πως η Ελλάδα σύντομα θα ενταχθεί στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, αγνοώντας την ανακοίνωση Ντράγκι της 31ης Αυγούστου.

Σε κάποιο σημείο τα έβαλε γενικά με την καταγραφή της πραγματικότητας, μιλώντας για μιαν ανάπτυξη που «δεν θα αποτυπώνεται στους δείκτες, αλλά στις ζωές των ανθρώπων». Ύστερα, αφού για μερικά λεπτά νόμιζε κανείς ότι ακούει ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, ο κος Τσίπρας έταξε έναν ακατάσχετο επιχειρηματικό λογαριασμό και έπαιξε τον άσσο του. Ανέμισε τα 246 εκατομμύρια των καναλιών, τα οποία δεσμεύθηκε να κάνει σχολικά σάντουιτς και «φιλόδοξα προγράμματα», ενώ με ό,τι μείνει είπε πως θα βάψει και νοσοκομεία.

Αυτή ήταν ουσιαστικά και η κορύφωση της ομιλίας του πρωθυπουργού, που νωρίτερα μέσα στη μέρα φορούσε γιλέκο της ΑΚΤΩΡ και από το βήμα της ΔΕΘ είχε άφθονα «επιταχύνουμε τις δράσεις», «νέο θεσμικό πλαίσιο» και «γενναία μεταρρύθμιση». Μεταξύ άλλων, θύμισε πως μοίρασε δωρεάν νερό (sic) και ότι δεν πούλησε τον ΑΔΜΗΕ, ενώ «πούλησε» προκαταβολικά Κίνα για τη ΔΕΘ του ’17 (τιμώμενη χώρα το ’18 θα είναι λογικά το Ιράν) και επέμεινε πως θα παραμείνει πρωθυπουργός μέχρι το φθινόπωρο του ’19.

Μπροστά στους υπουργούς του, ο Έλληνας πρωθυπουργός πάγωσε τις ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές οφειλές των ελεύθερων επαγγελματιών για έναν χρόνο, είπε πως το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ «ανακατασκευάζεται» και ότι το ’18 θα κάνουμε Αθήνα-Θεσσαλονίκη «σε τρεις ώρες και ένα τέταρτο». Δεν έκανε καμία αναφορά στις γερμανικές αποζημιώσεις, δεν σήκωσε το θέμα του χρέους, δεν ξεστόμισε τη λέξη ΑΝΕΛ και κράτησε επίκαιρα τα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης: Κανένας ετοιμοθάνατος δεν θα στερηθεί ράντζο, ενόσω η Ελλάδα θα παρεμβαίνει στη στρατηγική στόχευση της ΕΕ.

Από νωρίτερα, πάντως, το επικοινωνιακό παιχνίδι είχε κερδίσει το κεντρικό δελτίο της τηλεόρασης του ALPHA. Διαρκές ρεπορτάζ, μηχανισμός σε οργασμό, όλος ο κόσμος έξω, γκάλοπ, συνεντεύξεις, βίντεο, θέματα δρόμου, συγκεντρώσεις, ειδικοί – το κανάλι επιστράτευσε ό,τι υπάρχει με καταγγελτική ένταση που θα ζήλευε κι ο Ριζοσπάστης. Εξέθεσε τον Τσίπρα παντί τρόπω, καλύπτοντας τα προβλήματα και τις κινητοποιήσεις όλων των κλάδων. Και μετά δεν έπαιξε καν την ομιλία.

Σπάζοντας την απεργία για να μεταδώσει την τελετή εγκαινίων της ΔΕΘ, η ΕΡΤ3 ανταπέδωσε την αλληλεγγύη των εργαζομένων στα ιδιωτικά κανάλια όταν είχε πέσει το δικό της «μάυρο». Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται, όμως, και στο οποίο ο κος Τσίπρας δεν έχει πλέον τίποτα χειροπιαστό να τάξει στο ποίμνιό του, οι εντολές προς τον βραχίονα προπαγάνδας της κυβέρνησης δύσκολα θα κρύψουν την κατάρρευση της ανοχής σε μία εξουσία γυμνή, που γίνεται ολοένα αυταρχικότερη.

Κοιτώντας τους εργαζομένους, ανέργους και συνταξιούχους, που πολιόρκησαν το Βελλίδειο, συλλογίζεται κανείς πως η πλειονότητα έχει ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και ΟΧΙ. Ο κόσμος αυτός δεν ήθελε ιδεολογία, λεφτά ήθελε – και τώρα, αντί για μισθούς, συντάξεις κι επιδόματα, βλέπει φόρους. Εκτός ιστορικού απροόπτου, η πρώτη ΔΕΘ του Αλέξη ως πρωθυπουργού, η πρώτη που ο λαϊκιστής βρίσκεται απέναντι στον κατεξοχήν λαό του, σηματοδοτεί και την αντίστροφή του μέτρηση.

Facebook Comments