ΜΟΤΟ 1:

Παρά το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν τι έγινε κατά το παρελθόν, εντούτοις εξακολουθούμε κατά τρόπο βλακώδη να προσδοκούμε επιστροφή σε ότι μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο

ΜΟΤΟ 2:

Το… χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι μεμψιμοιρούμε και περιμένουμε το… μοιραίο, ενώ εμείς οι ίδιοι με τις επιλογές και τις πράξεις μας συμβάλλουμε ώστε οι καταστάσεις να βαίνουν διαρκώς επιδεινούμενες σε όλα τα επίπεδα

Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με συνθήματα όπως «Συμβόλαιο με τον λαό», «Ο λαός στην εξουσία», «Λαϊκή κυριαρχία» κλπ. Όπως απεδείχθη με την πάροδο του χρόνου όλα αυτά τα συνθήματα αποτέλεσαν το κύριο συστατικό στοιχείο για τον πλήρη εκμαυλισμό της ελληνικής κοινωνίας και την επικράτηση παρασιτικών προτύπων, τα οποία εν τέλει το 2010 οδήγησαν στη χρεοκοπία της χώρας. Το σοσιαλιστικό μοντέλο με τα δανεικά απεδείχθη χυδαίο και μάλιστα ισοπέδωσε κάθε τι δημιουργικό που είχε χτιστεί στη χώρα κατά την περίοδο 1950-1980. Τουλάχιστον αυτό λένε οι αριθμοί και μπορεί κάλλιστα να τους πιστοποιήσει κάθε ενδιαφερόμενος ανατρέχοντας στα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών της Τραπέζης Ελλάδος. Αρκεί φυσικά να γνωρίζει στοιχειώδη αριθμητική και να μην είναι… δηλητηριασμένος από τον κομματισμό.

Βεβαίως, στην Ελλάδα τουλάχιστον δύο γενεές ανδρώθηκαν με το γνωστό μότο ότι «πάνω από τα λεφτά υπάρχουν οι άνθρωποι». Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι υπήρχαν όσο το χρήμα μοιραζόταν κατά τρόπο χυδαίο κόντρα στις αντοχές και τις στοιχειώδεις αρχές της οικονομικής θεωρίας. Ένα νοικοκυριό γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να δαπανά περισσότερα απ΄ όσα εσοδεύει και κυρίως δεν μπορεί να δανείζεται παρά μόνο όταν το επιπλέον χρήμα έχει εξασφαλισμένη και την πηγή αποπληρωμής του. Στην Ελλάδα του χυδαίου κρατισμού, του ρουσφετιού, του βολέματος, του παρασιτισμού και της ήσσονος προσπάθειας όλα αυτά αποτελούσαν… αναθεματισμένες πρακτικές του… στυγνού καπιταλισμού που «δεν βλέπει τους ανθρώπους παρά μόνο τα κέρδη». Η χώρα μας εισήλθε στην ΕΟΚ έχοντας το μικρότερο χρέος και σήμερα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα με χρέος που φτάνει στο 180% του ΑΕΠ. Βρίσκεται δε σε… μηχανική υποστήριξη, καθώς χωρίς τα λεφτά των εταίρων-δανειστών θα είχαμε γίνει… Μόρια Λέσβου!

Παρά το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουν τι έγινε κατά το παρελθόν, εντούτοις εξακολουθούμε κατά τρόπο βλακώδη να προσδοκούμε επιστροφή σε ότι μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο. Το μεγαλύτερο μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος τα… έβαλε με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που επί 40 χρόνια έκαναν όλα τα… χατίρια (γι αυτό και τους ψήφιζαν), αλλά κάποιοι το 2015 πίστεψαν στα ασύστολα ψεύδη και τώρα την… έπαθαν. Τα δύο κόμματα που διακυβέρνησαν τη χώρα εφαρμόζοντας ένα κρατικοδίαιτο μοντέλο γενικευμένου εκμαυλισμού κοινωνικών τάξεων και συνειδήσεων ήπιαν το… πικρό ποτήρι των αλλαγών-σοκ λόγω χρεοκοπίας της χώρας. Εξήγησαν στον ελληνικό λαό, ότι είχαμε πάρει στραβό δρόμο και κυρίως από το 1981 και μετά. Αυτό που… κατάλαβε ο ελληνικός λαός είναι ότι για τις υψηλές παροχές που ήταν αναντίστοιχες προς τις δυνατότητες της οικονομίας και για τη συνεπακόλουθη περικοπή τους, η μόνη ελπίδα ήταν τα αντιμνημονιακά κόμματα! Βεβαίως, αυτή τη στιγμή ο λαός βιώνει τη… γλύκα του (αχρείαστου) Τρίτου Μνημονίου, το οποίο εφαρμόζουν εν πολλοίς πολιτικοί παράγοντες οι οποίοι συμμετείχαν στη διακυβέρνηση της χώρας επί ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Κοιτώντας ποιοι είναι στον ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝΕΛ, καταλαβαίνουμε πολλά περισσότερα…

Μετά το αποτυχημένο αριστερο(α)δέξιο πείραμα έρχεται η ώρα της περισυλλογής και της αυτοκριτικής. Τα πάντα διαψεύστηκαν, καθώς τα μνημόνια δεν… σκίστηκαν, οι περικοπές στα εισοδήματα συνεχίστηκαν και οι φόροι έφτασαν σε δυσθεώρητα ύψη. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού δεν έχει βάλει μυαλό και εξακολουθεί να ονειρεύεται… πλεύσεις ελευθερίας ή ακόμη και τα… κρυμμένα (;) 600 δισ. ευρώ ενός νταλικιέρη που υπόσχεται ότι θα απαλλάξει τη χώρα από το δημόσιο χρέος των 310 δισ. ευρώ και τους πολίτες από τα χρέη ύψους 290 δισ. ευρώ προς τράπεζες και Δημόσιο…

Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος εξακολουθεί να κινείται μεταξύ αφέλειας, ανοησίας και ξεροκεφαλιάς. Την ίδια στιγμή, διαλύονται κρίσιμοι θεσμοί της πολιτείας και δοκιμάζονται τα πάντα σε μια καθημερινότητα η οποία είχε προβλήματα που σήμερα μετατρέπονται σε εφιάλτες. Οπουδήποτε και αν κοιτάξουμε, δεν μπορούμε να δούμε κάτι που να λειτουργεί καλύτερα από το 2014. Τα πάντα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Το… χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι μεμψιμοιρούμε και περιμένουμε το… μοιραίο, ενώ εμείς οι ίδιοι με τις επιλογές και τις πράξεις μας συμβάλλουμε ώστε οι καταστάσεις να βαίνουν διαρκώς επιδεινούμενες σε όλα τα επίπεδα.

Όλα τα προαναφερόμενα είναι γνωστά. Όμως η επανειλημμένες αναφορές στο παρελθόν πρέπει να αποτελούν συστατικό στοιχείο για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Το μέλλον, είτε μας αρέσει είτε όχι, θα διαμορφωθεί με εντελώς διαφορετικούς όρους σε σχέση με αυτούς που γνωρίζαμε μέχρι πρότινος. Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τον… κακομαθημένο Νεοέλληνα, ο οποίος αναζητεί σανίδα σωτηρίας σε σχηματισμούς που κινούνται μεταξύ ηλιθιότητας και… ψυχιατρικής ανάλυσης. Οι υγιείς δυνάμεις του τόπου οφείλουν να πουν με παρρησία και υπευθυνότητα την αλήθεια στους πολίτες. Ιδίως τώρα που την… έπαθαν πιστεύοντας στον αριστερό… παράδεισο. Ένα νέο συμβόλαιο με τον λαό δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά του παρελθόντος. Game over…

Facebook Comments