Νέα δεδομένα για την καθυστέρηση της εξέλιξης της πολλαπλής σκλήρυνσης
Νέα δεδομένα για την καθυστέρηση της εξέλιξης της πολλαπλής σκλήρυνσης
Νέα δεδομένα για την καθυστέρηση της εξέλιξης της πολλαπλής σκλήρυνσης
Τα αποτελέσματα δύο σημαντικών μελετών που αφορούν στην καθυστέρηση της εξέλιξης της αναπηρίας σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του 32ου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Επιροπής για τη Θεραπεία και την Έρευνα της Πολλαπλής Σκλήρυνσης (ECTRIMS), στο Λονδίνο.
Οι μελέτες αφορούν σε δύο δραστικές ουσίες, της σιπονιμόδης και της φινγκολιμόδης, που ανήκουν στην οικογένεια των τροποποιητών των S1P υποδοχέων και οι οποίες, μεταξύ άλλων, έδειξαν σημαντικά οφέλη σε ό,τι αφορά τις υποτροπές, την απώλεια όγκου του εγκεφάλου, αλλά και την εξέλιξη της νόσου, από την οποία σήμερα εκτιμάται ότι πάσχουν πάνω από 2.3 εκατ. άτομα παγκοσμίως.
Πιο συγκεκριμένα, η πρώτη μελέτη (EXPAND) κατέδειξε ότι η θεραπεία με τη νέα, υπό ανάπτυξη, ουσία σιπονιμόδη (BAF312) μειώνει σημαντικά, συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο, τον κίνδυνο εξέλιξης της αναπηρίας σε ασθενείς με Δευτεροπαθώς Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση (SPMS), μία προοδευτική μορφή της νόσου που οδηγεί σε σοβαρές αναπηρίες.
Το BAF312 είναι είναι ένας εκλεκτικός τροποποιητής των S1P υποδοχέων, ειδικοί τύποι του οποίου βρίσκονται στην επιφάνεια των κυττάρων του κεντρικού νευρικού συστήματος, τα οποία παίζουν ρόλο στην προέλευση της SPMS.
Αντίστοιχη δράση για ασθενείς με Υποτροπιάζουσα Διαλείπουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση (RRMS) φάνηκαν όμως και για την ουσία φινγκολιμόδη της εταιρίας Novartis. Ειδικότερα, βάσει της μελέτης ACROSS η ουσία απέδειξε σημαντικά οφέλη και στις 4 κύριες μετρήσεις που αφορούν την εξέλιξη της νόσου, δηλαδή τις υποτροπές, τις βλάβες στην μαγνητική τομογραφία, την απώλεια όγκου του εγκεφάλου και την εξέλιξη της αναπηρίας.
Όπως φάνηκε από την παρακολούθηση των ασθενών που έλαβαν για τις ανάγκες της μελέτης συνεχόμενη θεραπεία με φινγκολιμόδη, οι συμμμετέχοντες είχαν σημαντικά μικρότερη εξέλιξη της αναπηρίαςκαι μάλιστα φάνηκε πως ο χρόνος μέχρι και την ανάγκη χρήσης αναπηρικού αμαξιδίου καθυστέρησε 4 φορές σε σύγκριση με εκείνους που διέκοψαν τη θεραπεία.
“Υπάρχουν πολύ λίγες διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για την καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου στην SPMS, ενώ είναι μεγάλη η ανεκπλήρωτη ανάγκη για αποτελεσματικές θεραπείες με αποδεκτό προφίλ ασφάλειας για τους ανθρώπους που πάσχουν από την πάθηση”, δήλωσε ο Vasant Narasimhan, Global Head Drug Development και Chief Medical Officer της Novartis, τονίζοντας παράλληλα πως τα στοιχεία των δύο αυτών μελετών αποτελούν “ένα θετικό βήμα προόδου σε μια μορφή της νόσου που δύσκολα αντιμετωπίζεται και αναμένουμε την αξιολόγηση των επόμενων σταδίων με τις υγειονομικές αρχές”.
Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μία χρόνια διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος που διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, των οπτικών νεύρων και του νωτιαίου μυελού μέσω της φλεγμονής και της απώλειας ιστού. Έτσι, όσο εξελίσσεται οδηγεί σε αυξανόμενη απώλεια τόσο της σωματικής (π.χ. βάδιση) όσο και της γνωσιακής λειτουργίας (π.χ. μνήμη).
Facebook Comments