Κάθε μέρα που περνάει, γκρεμίζεται όλο και περισσότερο το αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης για γρήγορη ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης, επιστροφή σε βιώσιμη ανάπτυξη, ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ένταξη στο QE, εξόδου της Ελλάδας στις αγορές και δυναμική επιστροφή των επενδύσεων. 

Εκεί λοιπόν που πριν λίγο καιρό ακούγαμε τον Γιώργο Σταθάκη να λέει ότι «Τα capital controls δεν έχουν πλήξει την οικονομία», τον Δημήτρη Μάρδα να διαμηνύει ότι… «Δεν υπάρχει πρόβλημα με τα capital controls στην οικονομία, ακόμη και οι τουρίστες τα ξέχασαν» και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να λέει ότι «Δεν έχουμε αυστηρά capital controls», η μεγάλη πολυεθνική Pepsico HBH ανακοίνωσε τη διακοπή λειτουργίας της μονάδας της στα Οινόφυτα λόγω αυτών αλλά και λόγω της αύξησης της φορολογίας, της μη συνεργάσιμης ελληνικής κυβέρνησης και της βουτιάς της αγοράς. Αυτό είναι άλλο ένα από τα πολυάριθμα λουκέτα που έχει προκαλέσει η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορούσε τους δανειστές ότι με τις δικές τους διαφωνίες διώχνουν τους επενδυτές από την Ελλάδα, αντί να κοιτάξει στον καθρέπτη…

Και όσο για τα capital controls, πραγματικά έχουν ξεχαστεί γιατί δεν ακούμε πια κανένα από την κυβέρνηση να αναφέρει κουβέντα για την άρση τους, ενώ τέτοια εποχή πέρυσι μιλούσαν για άρση τους σε 2 μήνες, μετά για άρση τους στις αρχές του 2016, μετά μιλούσαν για το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2016 και μετά (δια στόματος Αλέξη Τσίπρα) ότι θα αρθούν «στο δεύτερο 6μηνο του 2016, οπότε η Ελλάδα θα επιστρέψει στην ανάπτυξη». 

Επιστρέφοντας στα περί… επενδύσεων, η έκθεση του Γραφείου του Προϋπολογισμού της Βουλής, όπως πάντα, έφερε στο φως αρκετά σοκαριστικά συμπεράσματα, έδωσε «ειδήσεις», αλλά πάνω από όλα αποδόμησε το success story και το αφήγημα της ελληνικής κυβέρνησης.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «η αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων πάγωσε την όποια προοπτική για επενδύσεις». Παράλληλα τονίζει ότι το χρέος δεν είναι ο μόνος παράγοντας αβεβαιότητας και απουσίας επενδύσεων. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι: η γραφειοκρατία, οι δυσκολίες χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, οι φορολογικοί συντελεστές, η αστάθεια στη νομοθεσία, οι δυσλειτουργίες στις αγορές προϊόντων και στη δικαιοσύνη. 

Επιπλέον, τονίζει ότι ενδεικτική των αβεβαιοτήτων στην ελληνική οικονομία είναι και η σημαντικά χαμηλότερη αποτίμηση των τραπεζικών μετοχών σε σχέση με τις τιμές της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης τον περασμένο Νοέμβριο, ενώ η πορεία του ελληνικού χρηματιστηρίου δε φαίνεται να προεξοφλεί σημαντικές θετικές εξελίξεις για την ελληνική οικονομία το προσεχές διάστημα.

Περνώντας τώρα στο αφήγημα της κυβέρνησης ( ανάπτυξη, χρέος, QE, έξοδος στις αγορές κτλ.), η έκθεση το γκρεμίζει με… βελούδινο τρόπο.

Πρώτον, τονίζει ότι οι προβλέψεις της κυβέρνησης για αλματώδη ανάπτυξη 2,7% το 2017 είναι υπερβολικά αισιόδοξες, ενώ αναφέρει τις εκτιμήσεις που δίνουν π.χ η Citigrοup και η Barclays για 0,5% και 0,7% ανάπτυξη, τονίζοντας πώς αν επιβεβαιωθούν θα ανατραπούν και προσδοκίες που έχουν επενδυθεί στο τρίτο μνημόνιο. 

Δεύτερον, σε ότι αφορά το χρέος, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η τελική λύση του θα συζητηθεί από το 2018, δηλαδή αφού ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, όπως δήλωσε και ο  Γιάννης Δραγασάκης. Αυτό άλλωστε συμφωνήθηκε στο Eurogroup και φαίνεται να αποδέχεται η κυβέρνηση, όπως σημειώνει η έκθεση.

Σε ότι αφορά το QE, η έκθεση σημειώνει ότι η κυβέρνηση αναμένει ότι η διευθέτηση του χρέους θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να περιλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Όμως, όπως τονίζει, δεν πρέπει να υποτιμούνται οι κίνδυνοι διάψευσης των προσδοκιών, την στιγμή μάλιστα που συσσωρεύονται σύννεφα στο διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Τέλος, σε ότι αφορά την έξοδο στις αγορές, η έκθεση τονίζει ότι είναι ανησυχητικό ότι οι αποδόσεις των ελληνικών δεκαετών ομολόγων παραμένουν με απόσταση οι υψηλότερες στην Ευρώπη. Όπως υπογραμμίζει, οι αποδόσεις αυτές είναι πολλαπλάσιες σε σχέση με άλλες χώρες του Νότου (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία), επιβεβαιώνοντας τον αποκλεισμό της χώρας από τις διεθνείς αγορές.    

«To ιδιωτικό χρέος σύντομα πλησιάζει το δημόσιο!»

Η έκθεση προχώρησε και στην εξής ανησυχητική και σοκαριστική διαπίστωση. Ότι η διόγκωση των χρεών των ιδιωτών προς όλους – προς τις Τράπεζες (προβλέψεις για μεγαλύτερη αύξηση των «κόκκινων» δανείων), προς την εφορία (€ 1,1 δισ. ανά μήνα κατά μέσο όρο περίπου το πρώτο οκτάμηνο), τα ασφαλιστικά ταμεία (ανήλθαν σε περίπου € 25 δισ.), ακόμα και προς τη ΔΕΗ, είναι τέτοια που το ιδιωτικό χρέος στην Ελλάδα σύντομα πλησιάζει το μέγεθος του δημοσίου χρέους!  

Και η… είδηση

Και κάτι τελευταίο. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι οι θεσμοί σε ότι αφορά τα εργασιακά «προσανατολίζονται στο πρότυπο ευελιξίας με ασφάλεια, που εφαρμόζεται στην Δανία, ένα σύστημα απασχόλησης, που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση».  Πρόκειται για ένα μοντέλο το οποίο επιτρέπει την αριθμητική, λειτουργική ευελιξία αλλά και την ευελιξία των μισθών με την ταυτόχρονη παροχή κοινωνικών επιδομάτων.

Η κινητικότητα της εργασίας είναι το κύριο συστατικό του μοντέλου αυτού το όποιο όμως συνοδεύεται από ένα περιεκτικό δίκτυ ασφαλείας για τους ανέργους, ενώ είναι προϊόν κοινωνικού διαλόγου. Το κόστος των ενεργητικών πολιτικών είναι υψηλό αλλά έχει θετικά αποτελέσματα γεγονός που αποδεικνύεται από το χαμηλό ποσοστό μακροχρόνιας ανεργίας. 

Αυτά, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν…

Facebook Comments