Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες αψυχολόγητων όσο και επικίνδυνων ενεργειών (για να μη τις χαρακτηρίσουμε αλλιώς…) που υποσκάπτουν το μέλλον της χώρας. Η οικονομία βρίσκεται σε τέλμα, τα χειρότερα για νοικοκυριά και επιχειρήσεις έπονται, το θεσμικό κενό μεγαλώνει λόγω αρρωστημένων νοοτροπιών και προσώπων και στο βάθος έχουμε να δοκιμάσουμε (για πόσο ακόμη;) την υπομονή των εταίρων-δανειστών.

Στελέχη της κυβέρνησης προειδοποιούν (άλλη μια μπλόφα που θα πέσει στο κενό;) ότι αν δεν υπάρξει τώρα συμφωνία για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, τότε μπορεί να προκύψει νέα κρίση στην Ευρώπη! Απειλούμε ευθέως δηλαδή ότι αν δεν μας ρυθμίσουν το χρέος οι ξένοι θα δημιουργήσουμε και πάλι πρόβλημα. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που δεν έχουμε ολοκληρώσει την αξιολόγηση και των τελευταίων κεφαλαίων του Μνημονίου και αυτό γιατί τα υπογραφέντα δεν θέλουμε να τα εξειδικεύσουμε καθώς πρέπει να… σπάσουν αυγά.

Το χρέος της χώρας εξυπηρετείται κανονικά χάρις στα δάνεια των ξένων και τώρα έχουμε περάσει στο πιο κρίσιμο κομμάτι που δεν είναι άλλο από την εφαρμογή δομικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων στο σύνολο της οικονομίας και κυρίως στο επιχειρείν. Αυτές οι αλλαγές θα δείξουν εάν και κατά πόσο μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και να εξυπηρετήσουμε ένα χρέος το οποίο από το 2022 και μετά θα είναι υπερδιογκωμένο ως προς την αποπληρωμή του, αλλά σε κάθε περίπτωση υπάρχει ένα δίχτυ προστασίας και δέσμευση από τους εταίρους ότι θα ρυθμιστεί. Και βεβαίως η ρύθμισή του συμφέρει πρώτα απ΄ όλα τους ίδιους τους δανειστές προκειμένου να διαλυθεί μια και έξω και η τελευταία αμφιβολία περί νέας κρίσης στην Ευρωζώνη με αφορμή τη χρεοκοπημένη Ελλάδα, η οποία θα μπορούσε να (ξανα)μεταφέρει τον ιό και σε άλλες χώρες με υψηλό χρέος, το οποίο χρηματοδοτείται απρόσκοπτα και φθηνά από τις αγορές.

Το «κόκκινο» ιδιωτικό χρέος έχει απογειωθεί στα 220 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 110 δισ. ευρώ αφορούν στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα 92 δισ. ευρώ τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς την Εφορία και τα υπόλοιπα σχεδόν 17 δισ. ευρώ προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί η σωρευτική απώλεια εισοδήματος περίπου 14 δισ. ευρώ τη διετία 2015-2016 ως αποτέλεσμα της ύφεσης που προέκυψε μέσα από την… περήφανη διαπραγμάτευση. Ήδη, έχουμε 4.400.000 φορολογούμενους με «κόκκινα» ΑΦΜ, τουλάχιστον 500.000 «κόκκινους» οφειλέτες στα ασφαλιστικά ταμεία, 1.000.000 «κόκκινους» οφειλέτες στις τράπεζες. Την ίδια στιγμή, η ιδιωτική κατανάλωση υποχωρεί συνεχώς, καθώς η μέση ελληνική οικογένεια προχωρά σε περικοπή ακόμη και ανελαστικών δαπανών όπως για παράδειγμα στα τρόφιμα. Περίπου 20.000 επιχειρήσεις αναμένεται να βάλουν λουκέτο φέτος, ενώ το 2017 από φορολογικής πλευράς προβλέπεται εξαιρετικά… βάρβαρο. Επιπλέον, χιλιάδες επιχειρήσεις προχωρούν σε προληπτικές απολύσεις και προσλαμβάνουν πλέον εργαζόμενους με… επίσημο μισθό 100 ή 200 ή 300 ευρώ. Είναι το μόνο μέσο που έχουν για να αμυνθούν σε αυτήν τη λαίλαπα. Οι επενδύσεις είναι… άγνωστη λέξη, ενώ την ίδια στιγμή δύο δείκτες αποδεικνύουν ότι εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε ζώνη χρεοκοπίας. Ο ένας αφορά στο επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου το οποίο κινείται στο 8,6% όταν το επίπεδο επιτοκίου χρεοκοπημένης χώρας προσδιορίζεται στο 7%. Ο έτερος δείκτης είναι ο χρηματιστηριακός δείκτης που κινείται στην περιοχή των 590 μονάδων, επίπεδο το οποίο επίσης υποδηλώνει χρεοκοπημένη ζώνη.

Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά κομβικό σημείο και τα… μνημόσυνα δεν ωφελούν. Ούτε έχουμε ως στόχο μέσα από τα αρνητικά στοιχεία της πραγματικής οικονομίας να δείξουμε το μέγεθος του προβλήματος. Ο στόχος μας είναι να αναδείξουμε την άγνοια κινδύνου των κυβερνώντων η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη έκθεση της χώρας σε πάσης φύσεως κινδύνους και μάλιστα όχι μόνο οικονομικούς. Και μέσα σε όλα αυτά, δεν έχουμε συνυπολογίσει τι θα συμβεί στην περίπτωση που ξεσπάσει εκ νέου μιας μεγάλη διεθνής κρίση. Γιατί υπάρχουν κάποια πρόδρομα μηνύματα που συγκλίνουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Η κρατική μηχανή κοιμάται σε σχέση με την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως η απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, η απλούστευση γραφειοκρατικών διαδικασιών, η απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων κλπ. Ακόμη και στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να ξεπεραστούν πρώτα απ΄ όλα τα κόμπλεξ και οι… κλάψες κάποιων στελεχών για να προχωρήσουν κάποιοι διαγωνισμοί.

Δεν ξέρουμε εάν οι έχοντες τις τύχες της χώρας στα χέρια τους έχουν συνειδητοποιήσει ότι απειλούμαστε με νέα δεινά. Η κυβέρνηση μοιάζει με έναν μεθυσμένο που πηγαίνει αντίθετα σε μονόδρομο και τις κορνάρουν συνέχεια όσοι πηγαίνουν κανονικά, αγνοώντας ή δεν θέλοντας να κάνει τις σωστές κινήσεις για να μπει στον πλησιέστερο δρόμο ταχείας κυκλοφορίας και να αναπτύξει μεγάλες ταχύτητες. Το κλίμα που επικρατεί στο εξωτερικό είναι ότι με αυτήν την κυβέρνηση οι επενδύσεις απειλούνται και ως εκ τούτου όλοι τηρούν στάση αναμονής. Κανένας δεν σκέφτεται να φέρει τα λεφτά του εδώ πλην κάποιων περιπτώσεων που έχουν να κάνουν με δημόσια περιουσιακά στοιχεία. Αυτό δείχνει όπως αναφέραμε παραπάνω και η εικόνα του επιτοκίου του δεκαετούς ομολόγου καθώς και του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Όσοι εξακολουθούν να ζουν ανάμεσα σε αυταπάτες, ονειρώξεις, ιδεολογικές αγκυλώσεις και επικοινωνιακούς… παραδείσους πρέπει να αντιληφθούν ότι έρχεται η… κακιά ώρα. Όσο δεν το συνειδητοποιούν τόσο το χειρότερο για το κεφάλι τους. Εν προκειμένω το… κεφάλι τους είναι συνδεδεμένο με την ύπαρξη της χώρας. Όσο είναι καιρός πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Ήδη αποτελούμε παγκόσμιο όνειδος και κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μας… φτύνουν και εμείς νομίζουμε ότι αντιστεκόμαστε. Τρομάρα μας… Είναι το σημείο πλέον όπου η λογική σηκώνει ψηλά τα χέρια και ο μέσος νοήμων πολίτης αναρωτιέται εάν η έκβαση του πολέμου με τη βλακεία είναι προδιαγεγραμμένη. Πάρτε το αλλιώς κύριοι και κυρίες γιατί στο τέλος όλοι μαζί θα φάμε τα κεφάλια μας… 

Facebook Comments