Αριστερά βασανιστήρια

Το μαρτύριο της σταγόνας. Το ποτήρι ούτε γεμάτο, ούτε άδειο. Ο αισιόδοξος δείχνει μια σχεδόν μεταφυσική πίστη στο μεταπολεμικό ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο απαισιόδοξος ατενίζει νέα ιστορικά δεινά για τον ελληνισμό. Ο οπορτουνιστής πίνει σιγά-σιγά το νερό, που χάνεται σαν τις καταθέσεις. Το σημείο καμπής τοποθετείται ξανά στο κατακαλόκαιρο. Έως τότε τελική συμφωνία δεν αναμένεται επί της αξιολόγησης.

Κάθε φορά που φτάνουμε κοντά, μια πλευρά, συνηθέστερα η ελληνική, ανασύρει ακόμα ένα πεδίο διαφωνίας. Αυτό δεν συνάδει πάντα με τις δικαιολογίες που επικαλείται η επίσημη επικοινωνία. Μέσα στις προσεχείς εβδομάδες θα συνεχιστεί ό,τι συμβαίνει τόσον καιρό, που τα βρίσκουμε και τα χάνουμε εναλλάξ σε: εργασιακά, συντάξεις, ομαδικές απολύσεις, συνδικαλιστικό νόμο, ενεργειακά, ΕΝΦΙΑ, συλλογικές συμβάσεις…

Μπαλαντέρ παίζει «το χρέος». Είναι ένα χαρτί, που κρατά στο παιχνίδι το ΔΝΤ, ενώ παγιώνει τη γερμανική δυσκαμψία, επιτείνοντας το αδιέξοδο. Για λίγο το είχαμε ξεχάσει. Το θυμηθήκαμε πρόσφατα και θα μας πάει σχεδόν μέχρι το τέλος του μήνα. Μετά τη σύνοδο του Ταμείου έρχεται το ΔΣ της ΕΚΤ – εκεί οι γεννήτριες του κυβερνητικού αφηγήματος θα επιστρατεύσουν το από καιρό εγκληματικά χαμένο (σαν την έξοδο στις αγορές) QE.

Οι Βρυξέλλες πλέον επικοινωνούν μέσω διαρροών στον τύπο, ότι ατύχημα με την εκταμίευση της επόμενης δόσης μπορεί να οδηγήσει σε συνολική επανεξέταση του πακέτου «Ελλάδα».  Οι FT λένε, ότι ο ίδιος ο Τσίπρας απέρριψε μέσα στον Μάρτιο έτοιμη συμφωνία την τελευταία στιγμή, μη μπορώντας να επωμιστεί το πολιτικό κόστος. Πάντως, το κράτος δεν πληρώνει πλέον τίποτα, ενώ άρχισε να ακούγεται πως «δεν χρειαζόμαστε τη δόση».

Οι «φενταγίν» του τελευταίου ανασχηματισμού θα επιμένουν, ότι Κουτεντάκης, Λιάκος και Χουλιαράκης «καθαρογράφουν» το μεσοπρόθεσμο, ότι ο Τσακαλώτος δεν θα σπάσει την κομματική γραμμή κι ούτε οι 53 θα ρίξουν την αριστερά. Το «καλό» αυτό σενάριο, βέβαια, θα βυθίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σοκαριστικά ποσοστά. Και ο λογαριασμός ολοένα ανεβαίνει – το θύμισε σχεδόν χαιρέκακα, πρόσφατα, το ίδιο το ΔΝΤ. Εκτρέφεται ένα τέρας.

Ορισμένα πράγματα η αγορά πληρώνει για να αποσιωπούνται, παρά να επικοινωνούνται. Η ευαίσθητη κατάσταση των ελληνικών τραπεζών είναι ένα από αυτά. Κάθε μήνα φεύγει κι ένα δις. Ένα «ατύχημα» θα τις ξανακλείσει, ψαλιδίζοντας τα όρια ανάληψης και επιφέροντας κούρεμα καταθέσεων. Αδύνατον, να μην αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός την έκλυση οργής, που τέτοιες εξελίξεις θα φέρουν. Εκτός αν εκεί ακριβώς ποντάρει.