Μια σημαντική νίκη για τη «νομισματική ειρήνη» και το ευρώ προδιαγράφεται στη Γαλλία με την επικράτηση του κεντρώου Μακρόν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Είναι η πρώτη φορά μετά το αντισυστημικό κύμα το οποίο σαρώνει τη Δύση από το περασμένο καλοκαίρι, που το αποτέλεσμα μιας κομβικής για το μέλλον της Ευρωζώνης εκλογικής αναμέτρησης δεν προστίθεται στο ρεύμα που ξεκίνησε με το Brexit και καβάλησε ο Τραμπ κερδίζοντας τον Λευκό Οίκο.

Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά στην περίπτωση της Γαλλίας.  Τόσο στη Βρετανία όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες η αντισυστημική ψήφος δεν συνδεόταν άμεσα ή έμμεσα με κάποιο συγκεκριμένο προεκλογικό διακύβευμα επί του νομίσματος· η μεν Βρετανία έχει –ως γνωστόν– δικό της νόμισμα τη στερλίνα, οι δε Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν το αμερικανικό δολάριο. Καμία από τις δύο χώρες δεν ανήκει σε νομισματική ένωση. Η Βρετανία επέλεξε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ δεν ανήκει στην Ευρωζώνη. Αντιθέτως η Γαλλία είναι αναπόσπαστο μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Κι εδώ εντοπίζεται η κρίσιμη διαφορά. Η σοβαρή ήττα που υπέστησαν οι παραδοσιακοί σχηματισμοί της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς που κυριαρχούν στη γαλλική πολιτική σκηνή εδώ και εξήντα χρόνια, εντάσσεται μεν στο γενικότερο κύμα αμφισβήτησης του πολιτικού κατεστημένου, ωστόσο ο πολιτικός άξονας διαμορφώθηκε στον πρώτο γύρο σε ευρωπαϊστές και αντιευρωπαϊστές με τους πρώτους να υπερισχύουν έναντι των δεύτερων. Και αναμένεται να παραμείνει σε αυτήν τη διάταξη ακόμα πιο ξεκάθαρα κατά τον δεύτερο γύρο της 7ης Μαΐου.

Μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008, ανώτατοι αξιωματούχοι που εκπροσωπούν υπερεθνικούς θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπογράμμισαν τον κίνδυνο ενός ανεξέλεγκτου νομισματικού πολέμου. Στην περίπτωση αποτυχίας του ευρώ και διάλυσης της Ευρωζώνης, ‘η Ευρώπη θα ήταν στα πρόθυρα ενός νομισματικού πολέμου, με τη Γαλλία κατά της Γερμανίας, τη Γερμανία κατά της Ιταλίας, την Ιταλία εναντίον της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, και ούτω καθεξής’, περιέγραψε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος Γιουνκέρ το 2014, τονίζοντας ότι ‘χάρη στην πειθαρχία και τις στοχεύσεις του ευρώ, έχουμε μια νομισματική τάξη που μας προστατεύει. Το ευρώ προστατεύει την Ευρώπη.’

Ανέκαθεν το κοινό νόμισμα ήταν πρωτίστως εγχείρημα πολιτικό, όχι απλώς χρηματοοικονομικό. Στην περίπτωση της Γαλλίας την Κυριακή κερδήθηκε μια μεγάλη μάχη· όχι όμως οριστικά ο πόλεμος…   

Facebook Comments