Δυο χρόνια πριν, τoν Ιούλιο του 2011, αναφερθήκαμε σε ένα σύνολο ομολόγων που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν ταυτόχρονα δυο σκοπούς: Tη βελτίωση της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία και παράλληλα την ανάπτυξη. Τα ομόλογα αυτά, που θα κυκλοφορούσαν στην αγορά, παίζοντας το ρόλο ενός Συμπληρωματικού Νομίσματος, τα ονομάσαμε τότε ‘τουριστικά ομόλογα’, επειδή συνέδεαν τη επιζητούμενη ρευστότητα με την τουριστική ανάπτυξη της χώρας. 

Επίσης, στο πλαίσιο μιας πιο ολοκληρωμένης ανακοίνωσης, παρουσιάστηκαν, πριν λίγες εβδομάδες, μαζί με τις ανωτέρω απόψεις για τα εν λόγω ομόλογα και ένα σύνολο προτάσεων αναπτυξιακού χαρακτήρα της τάξης των 70 δις ευρώ.

Ο κος Δραγασάκης σε πρόσφατη ανακοίνωση του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής της 4 Αυγούστου, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα δημιουργίας ομολόγων ειδικού σκοπού –όμοιων των δικών μας παλαιότερων προτάσεων– ικανών να βελτιώσουν τη ρευστότητα της οικονομίας.

Το ΠΑΣΟΚ, στις 5 Αυγούστου στο πλαίσιο μιας ακατανόητης απάντησης –όπου μπερδεύει την έννοια των εδώ και καιρό προτεινόμενων ευρωομολόγων και με εκείνη του υπό εξέταση ομολόγου– τόνισε μεταξύ άλλων, ότι: «… επικίνδυνο όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, επιδίδεται σε ασκήσεις προετοιμασίας για το πέρασμα σε εθνικό νόμισμα… γιατί τι άλλο είναι τα ομόλογα ειδικού σκοπού;…». Κατά την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, η δημιουργία κάποιων κυκλοφορήσιμων ομολόγων, που παίζουν το ρόλο του Συμπληρωματικού Νομίσματος, οδηγούν στη δραχμή!!!.

Δε γνωρίζουμε ποιοι είναι οι εμπνευστές τέτοιων απαντήσεων, αλλά εκείνο που γίνεται όλο και πιο σαφές από ανάλογες προσεγγίσεις είναι το εξής: To κόστος της άγνοιας το έχουμε ακριβοπληρώσει!

Φωνές με σκοπό, τη δημιουργία ενός Συμπληρωματικού Νομίσματος και όχι την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, διαρκώς αυξάνονται ακόμη και στην ΕΕ. Οι ινστρούχτορες του ΠΑΣΟΚ και κάθε άλλου κόμματος, που αδυνατούν να κατανοήσουν τον τρόπο λειτουργίας ενός τέτοιου ομολόγου, που βελτιώνει τη ρευστότητα, καλό θα είναι να αρχίσουν να ψάχνονται.

Ενδεικτικά, ως σημείο αναφοράς ενός τύπου Συμπληρωματικού Νομίσματος είναι η μελέτη μιας ομάδας επιστημόνων (των Beranard Lietaer, S. Brunnhuber κ.ά), που χρηματοδοτήθηκε από το ‘Club της Ρώμης’ και παρουσιάστηκε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη πριν δυο μήνες, με θέμα μια όμοια πρόταση των ανωτέρω.

Κάθε πολιτικός σχηματισμός εκτός των κέντρων αποφάσεων της εξουσίας ή οποιαδήποτε ερευνητική ομάδα, καθώς δεν κυβερνά, έχει την πολυτέλεια να προτείνει έστω και καθυστερημένα ορθές λύσεις στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής. Η κυβέρνηση όμως της χώρας δεν έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί απλούστατα, η όποια άστοχη επιλογή ή κακή της κρίση, πληρώνεται ακριβά από τους πολίτες της!

Όταν τέλος αφορισμοί για οτιδήποτε καινοτόμο, είναι το προϊόν έμμονων ιδεών ή προκαταλήψεων, τότε όσοι αναλαμβάνουν την ευθύνη τέτοιων πράξεων ανταγωνίζονται μάλλον τους ιερείς της Ιεράς Εξέτασης παρά τους πολιτικούς τους αντιπάλους!

Facebook Comments