Είναι πλέον προφανές ότι τον κόσμο δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις. Στην τελευταία δημοσκόπηση της Prorata, που δημοσίευσε η Εφημερίδα των Συντακτών, η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων, θεωρούν ότι η απόφαση του Eurogroup, που επιχειρήθηκε να παρουσιασθεί ως «θρίαμβος» από την κυβερνητική προπαγάνδα, ήταν ένα φιάσκο, που όχι μόνο δεν προσέφερε κάτι θετικό στην Ελλάδα, εκτός από την απομάκρυνση του ενδεχομένου άτακτης χρεοκοπίας, αλλά προκάλεσε την ψήφιση του 4ου Μνημονίου και μια μεγάλη καθυστέρηση στην β’ αξιολόγηση, λίαν επιζήμια για την χώρα.

Είναι επίσης προφανές ότι η κυβερνητική προπαγάνδα, που είναι ο μόνος τομέας, που ο Αλέξης Τσίπρας κι οι σύντροφοι του ρίχνουν το βάρος τους, πνέει πλέον τα λοίσθια. Ο κόσμος σιχάθηκε το παπατζηλίκι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, βαρέθηκε να ακούει για «επιτυχίες», για success stories και παρόμοιες γραφικότητες, διότι βιώνει την σκληρή πραγματικότητα στο πετσί του. Και ξέρει ότι τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Και θα δυσκολέψουν πολύ περισσότερο το αμέσως προσεχές διάστημα. Ήδη οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες, που υποβάλλουν την φορολογική τους δήλωση μαθαίνουν από τον λογιστή τους ότι με τα ίδια η κι ακόμα μικρότερα εισοδήματα από πέρυσι, θα πληρώσουν ακόμα μεγαλύτερους φόρους φέτος, αρχής γενομένης στα τέλη του Ιουλίου

Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία προκύπτει ότι περίπου 2,5 εκατομμύρια φορολογούμενοι θα πληρώσουν φέτος αρκετά περισσότερους φόρους λόγω της αύξησης κυρίως της προκαταβολής φόρου και της εισφοράς κοινωνικής αλληλεγγύης. Σε μια ήδη βεβαρυμμένη οικονομία, η αύξηση των φορολογικών υποχρεώσεων βυθίζει στην καταστροφή όσους ελεύθερους επαγγελματίες, εμπόρους, αυτοαπασχολούμενους κοκ, που είχαν καταφέρει με κάθε δυνατόν τρόπο να επιβιώσουν στα πολύ δύσκολα τελευταία χρόνια. Η φορολογική ικανότητα των Ελλήνων, κι ιδίως της μεσαίας τάξης, έχει εξαντληθεί. Κι αυτή η κόπωση ήδη φαίνεται από τα πρώτα στοιχεία της είσπραξης των φόρων το πρώτο τετράμηνο του 2017.

Το 2017 προμηνύεται χειρότερο από το 2016 για τους εισπρακτικούς μηχανισμούς του υπουργείου Οικονομικών, όσο κι αν ο επικεφαλής της Αρχής Δημοσίων Εσόδων Γ. Πιτσιλής απειλεί με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Όσο περισσότεροι γίνονται οι πλειστηριασμοί κι οι κατασχέσεις, τόσο θα μειώνεται η δυνατότητα για αύξηση της ρευστότητας σε μια οικονομία, που παραπαίει. Βέβαια, υπάρχουν κι οι επιχειρήσεις εκείνες, κυρίως εξωστρεφείς, που τα πάνε μια χαρά και θα τα πάνε ακόμα καλύτερα.

Η εντυπωσιακή επιτυχία του Μυτιληναίου να υπερκαλύψει το ομολογιακό δάνειο που εξέδωσε με επιτόκιο, που ούτε στον ύπνο δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο υπουργός Οικονομικών ότι θα μπορούσε να δανεισθεί το ελληνικό δημόσιο (3,1%), είναι ενδεικτική αυτών των επιχειρήσεων. Αλλά δεν είναι ο κανόνας είναι η εξαίρεση. Κι ας μην ξεχνάμε ότι πολλές από αυτές τις εταιρίες επιβιώνουν και μεγαλώνουν στα ερείπια, στα συντρίμμια άλλων μικρότερων, που δεν μπόρεσαν να σταθούν στα πόδια τους και κατέρρευσαν.

Βέβαια αυτό μακροπρόθεσμα, εκτιμάται, ότι θα φέρει έναν συνολικό εξορθολογισμό της αγοράς και των επιχειρήσεων. Αλλά η ομαλοποίηση θα πάρει πολύ χρόνο. Και κυρίως θα απαιτήσεις μεγάλες κι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, που αυτή την στιγμή τουλάχιστον η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν έχει καμιά πρόθεση να υλοποιήσει. Ακόμα και παρά την πίεση των δανειστών, η κυβέρνηση μπορεί να νομοθετεί κάποιες απαραίτητες αλλαγές, αλλά καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να μην τις υλοποιήσει, όπως η καθυστέρηση με το Ελληνικό αλλά και τις άλλες ιδιωτικοποιήσεις, υποδηλώνει. Για την κυβέρνηση της αριστεράς, η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από δημόσιες κι όχι ιδιωτικές επενδύσεις για να είναι «δίκαιη», όπως ισχυρίζονται ο πρωθυπουργός κι οι συνεργάτες του.

Αλλά όπως ξέρει κάθε λογικός άνθρωπος, που γνωρίζει από οικονομικά, δεν υπάρχει «δίκαιη» κι «άδικη» ανάπτυξη, κι ότι για να υπάρξει ανάπτυξη στον σημερινό πολύπλοκο και σύνθετο κόσμο μας, στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που ζούμε, μόνον οι δημόσιες επενδύσεις μπορούν να την εξασφαλίσουν. Αλλά οι ιδιώτες επενδυτές είναι εξαιρετικά επιφυλακτικοί. Και τούτο διότι είναι προφανές ότι διαβλέπουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πολιτική σταθερότητα και δεν εμπιστεύονται τον κ. Τσίπρα και τους συντρόφους του.

Αυτός, εκτιμούν κάποιοι, να συνέβαλε στο να κάνει άνοιγμα ο πρωθυπουργός προς το ΠΑΣΟΚ, καθώς αρχίζει να διαπιστώνει ότι η συγκατοίκηση του με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου γίνεται προβληματική και πως το μέλλον της συνεργασίας είναι ρευστό κι αβέβαιο. Όπως δυστυχώς είναι κι οι εξελίξεις, πολιτικές κι οικονομικές. Ας μην ξεχνάμε ότι η θλιβερή υπόθεση των συνομιλιών του κ. Καμμένου με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη, έφερε σε λίαν μεγάλη αμφισβήτηση το…(αν)ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς και των συνοδοιπόρων της.

Facebook Comments