Ο υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, εκ των ηρακλέων του συστήματος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και «κολλητός» του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Παππά, μιλώντας για την απόφαση του να κρατικοποιήσει (αποϊδιωτικοποιήσει, κατά την δική του έκφραση) τον ΟΑΣΘ, τις Αστικές Συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης, ισχυρίστηκε ότι με τον τρόπο αυτό η χώρα επανακτά σταδιακά την εθνική της κυριαρχία. Η άποψη αυτή μας γυρίζει δεκαετίες πίσω. Στα μαύρα χρόνια του σταλινικού κομμουνισμού όπου στο όνομα της προστασίας δήθεν της κοινωνίας από τις δυνάμεις του «καπιταλισμού» και του «ιμπεριαλισμού», όλα έπρεπε να ελέγχονται αυστηρά από το κράτος.

Όλοι γνωρίζουμε πού οδήγησε αυτός ο ασφυκτικός εναγκαλισμός του κράτους με την οικονομία. Στην πλήρη κατάρρευση του σοβιετικού ολοκληρωτισμού, στην πλήρη εξαθλίωση των λαών της Ανατολικής Ευρώπης και στο πρωτοφανές, από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά, κύμα μεταναστών από την Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Πολωνία, την Ρωσία, την Αλβανία και τις άλλες χώρες από τις οποίες διελύθη ο «σοσιαλιστικός παράδεισος», προς τις χώρες της «σκληρής καπιταλιστικής πραγματικότητας» στη Δύση. Εκτατέ, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, δεν υπάρχει ούτε μια ευρωπαϊκή χώρα, που να εφαρμόζει κρατικοποιήσεις των μέσων παραγωγής, ούτε μια χώρα, που να αντιμάχεται τις ιδιωτικοποιήσεις, την ιδιωτική πρωτοβουλία και την αγορά. Με την μοναδική θλιβερή εξαίρεση της Ελλάδας, όπου επικρατεί η «Πρώτη Φορά Αριστερά» των συντρόφων Τσίπρα, Παππά και Σπίρτζη.

Η άποψη του υπουργού Μεταφορών πέραν της ιστορικής ανακολουθίας κι ανακρίβειας, είναι και ρεαλιστικά επιεικώς ανόητη. Αν οι κρατικοποιήσεις ενισχύουν την εθνική κυριαρχία, τότε γιατί να μην κρατικοποιήσουμε κάθε τι ιδιωτικό. Γιατί μόνο τις Αστικές Συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης κι όχι όλα τα ΚΤΕΛ της Ελλάδας; Και γιατί όχι και τα ταξί και τα αγοραία, γιατί να λειτουργούν ως ιδιωτικές επιχειρήσεις; Γιατί όχι και τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών και ηλεκτρικής ενέργειας. Αφού κάναμε τόσο κόπο να αποκτήσουμε παράλληλα με τη ΔΕΗ κι ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες σύμφωνα με την άποψη του συντρόφου Σπίρτζη, περιορίζουν την εθνική μας κυριαρχία, γιατί να μην τις… «αποϊδιωτικοποιήσουμε» κι αυτές; Που θα έπρεπε να σταματήσει η κρατικοποίηση στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας; Ας μην ξεχνάμε ότι ο υπουργός Μεταφορών είναι εκείνος, που είχε δηλώσει ότι έκλαιγε με πύρινα δάκρυα όταν είχε υποχρεωθεί υπό την πίεση των δανειστών να συνυπογράψει την ιδιωτική επένδυση στο Ελληνικό (η οποία εξαιτίας των πολλών εμποδίων, που θέτουν στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί).

Υπάρχουν αρκετοί Έλληνες, που ισχυρίζονται ότι δήθεν δεν υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές. Είτε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία είτε η ΝΔ είτε οποιοδήποτε άλλη κυβέρνηση, αφού τις πολιτικές τις επιβάλλουν οι δανειστές και τα μνημόνια, η κατάσταση είναι μονόδρομος. Αυτό είναι ψευδές. Οι δανειστές δεν επιβάλλουν τις κρατικοποιήσεις, αντίθετα είναι ένθερμοι υποστηρικτές τω ιδιωτικοποιήσεων. Οι δανειστές δεν επιβάλλουν τους υπερβολικούς, ληστρικούς φόρους, που καταστρέφουν την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και την μεσαία τάξη. Αντίθετα είναι υπέρ της μείωσης της φοροδιαφυγής. Οι δανειστές δεν υποστηρίζουν την αύξηση της μισθολογικής δαπάνης στο Δημόσιο και την συνεχή μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Αντίθετα υποστηρίζουν την μείωση του κράτους και των κρατικών δαπανών. Αυτά είναι επιλογές της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Πουθενά στην Ευρώπη σήμερα δεν ομιλούν περί «δίκαιης ανάπτυξης» (ωσάν να υπάρχει κι «άδικη ανάπτυξη» μια ακόμα αριστερή ψευδαίσθηση κι αυταπάτη), πουθενά δεν βλέπουν την ανάπτυξη να προέρχεται από κρατικές επενδύσεις παρά μόνον από ιδιωτικές. Πουθενά, εκτός της Ελλάδας της ΠΦΑ, δεν υπάρχει σχέδιο για την διεύρυνση του Δημοσίου και της διατήρησης της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς της Διοίκησης. Όλα αυτά αλλάζουν με γρήγορους ρυθμούς στις χώρες, που κάποτε ανήκαν στην σοβιετική αυτοκρατορία και σήμερα είναι ισότιμα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι η Λετονία, πρότυπο ανάπτυξης, κι η Εσθονία. Ακόμα κι η Ρουμανία κι η Βουλγαρία αναπτύσσονται με γοργούς ρυθμούς, χάρις στη μείωση της φορολογίας και την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας. Εδώ, η αριστερή κρατικιστική και λαϊκιστική νοοτροπία, που είναι κυρίαρχη επί δεκαετίες, κάνει ότι είναι δυνατόν να εμποδίσει τις μεγάλες κι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, που είναι απαραίτητες για να ξεφύγουμε από τη δίνη της μιζέριας και της υπανάπτυξης, που μας βυθίζει στην άβυσσο.

Επιτέλους, αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα, αυτό, που χρειάζονται η κοινωνία, η οικονομία κι η αγορά είναι μια Επανάσταση. Την Επανάσταση της Λογικής και του Αυτονόητου. Κι όσο η Επανάσταση αυτή αργεί, εξαιτίας των εμποδίων, που θέτουν οι αριστεροί κυβερνώντες, τόσο ο παραλογισμός κι η ασυδοσία βολεμένων συμφερόντων και κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών, όπως το κωμικοτραγικό μνημείο, που έστησε η ΠΟΣΠΕΡΤ, με χρήματα των αγρίως φορολογουμένων πολιτών, προς τιμήν των… «νεκρών της ΕΡΤ». Τόσο η χώρα θα ζει με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας συνεχώς. Κι όχι μόνο στις αγορές βιώσιμα δεν θα βγει, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός. Αλλά θα συνεχίζει να εξαρτάται από τους δανειστές και  τις εισαγωγές, ακόμα και σε είδη διατροφής, χωρίς να μπορεί να σηκώσει περήφανα το κεφάλι της…

Facebook Comments