Η επιστημονική απόδειξη της ταύτισης των δυο άκρων

Αν κανουμε μια συζητηση του τι σημαίνει δεξιά και αριστερά, δεν θα βγάλουμε άκρη. Ο κάθε ένας θα έχει μια δική του εκδοχή. Και σας το λέω αυτό διότι έχω κάνει αυτή την συζήτηση άπειρες φορές. Το πρόβλημα είναι ότι στον άξονα δεξιά και αριστερά, δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα για να μπορούμε να κατατάξουμε κάποια ιδεολογία.

Εγώ προτιμώ ένα καρτεσιανό διάγραμμα προκειμένου να κατατάξουμε ιδεολογίες και κόμματα. Παίρνοντας λοιπόν στίγμα από τον Αμερικανό πολιτικό David Nolan, θα ήθελα σήμερα να δούμε τα πράγματα σε δυο διαστάσεις στο διάγραμμα που πήρε το όνομά του και που σήμερα ονομάζουμε Nolan Chart.

Στο πιο πάνω διάγραμμα λοιπόν, κατατάσσουμε τα κόμματα με βάση το πόσο πιστεύουν στις ατομικές και οικονομικές ελευθερίες. Μόνο μέσα από αυτή την μελέτη μπορούμε να δούμε που βρίσκεται το κάθε κόμμα ιδεολογικά.

Ας δούμε λοιπόν που πρέπει να είναι ο κάθε ένας μα βάση του τι πιστεύουν πιο κάτω:

Όσο αναφορά την ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με βάση του τι έχουν πράξει, νομίζω ότι όσο αναφορά τις ατομικές και οικονομικές ελευθερίες είναι κάπου στη μέση, με την ΝΔ να έχει λίγο καλύτερη βαθμολόγηση από το ΠΑΣΟΚ στο θέμα της οικονομικής ελευθερίας. Σε γενικές γραμμές, και τα δυο κόμματα ανήκουν στη σούπα του μεσαίου χώρου.

Το ΣΥΡΙΖΑ να δεχτώ ότι είναι πιο φιλελεύθερο στον τομέα των ατομικών δικαιωμάτων (διότι στην πράξη εκτιμώ ότι θα κάνει ακριβός το αντίθετο), αλλά σίγουρα στο θέμα της οικονομικής ελευθερίας έχει πολύ χαμηλή βαθμολογία, διότι δεν πιστεύει στην ελεύθερη οικονομία, αλλά στην κεντρική διαχείριση της οικονομίας. Το ΣΥΡΙΖΑ είναι καθαρά αριστερό κόμμα με όλο το νόημα της λέξεως.

Η Δράση, η Δημιουργία Ξανά και η Φιλελεύθερη Συμμαχία, είναι κόμματα που πρεσβεύουν την μεγίστη οικονομική ελευθερία, τα ατομικά δικαιώματα, το λιγότερο αλλά αποτελεσματικότερο κράτος και γενικά δίνουν περισσότερη βαρύτητα στους κανόνες και τους νόμους της αγοράς. Είναι η λεγόμενη σούπα του μεταρρυθμιστικού / φιλελεύθερου / Libertarian χώρου.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον, προκείμενου να στοιχειοθετήσουμε την θεωρία της ταύτισης των δυο άκρων, είναι το ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή. Στον άξονα δεξιά και αριστερά τα δυο κόμματα είναι πράγματι άκρα αντίθετα, αλλά στο καρτεσιανό μας διάγραμμα, όπου η παράμετρος είναι η ατομική και οικονομική ελευθερία, ταυτίζονται.

Και τα δυο κόμματα πιστεύουν στην αυταρχική διαχείριση της εξουσίας σε κεντρικό επίπεδο. Και τα δυο κόμματα πιστευόσουν ότι η οικονομική διαχείριση μπορεί και πρέπει να γίνει σε κεντρικό επίπεδο. Πιστεύουν στο μεγάλο κράτος, στον κρατικό παρεμβατισμό και γενικά δεν πιστεύουν στην πρωτοβουλία του ατόμου και στο δικαίωμα του καθενός να επιχείρηση με σκοπό την συσσώρευση πλούτου.

Με κριτήριο λοιπόν την οικονομική ελευθερία και τα ατομικά δικαιώματα, τα δυο κόμματα ανήκουν στην ίδιο σημείο του καρτεσιανού διάγραμμα πιο πάνω.

Το λάθος που κάνουν ορισμένοι είναι ότι συγκρίνουν παράνομες πράξεις που ενδεχομένως κάποιοι κάνουν, με την παράμετρο ιδεολογία. Νομίζω ότι ολοι συμφωνούμε ότι όλες οι πράξεις βίας είναι παράνομες και καταδικαστέες, ανεξάρτητα από ποιον προκαλούνται και την πολιτική ιδεολογία αυτού.

Με λίγα λόγια, θα μπορούσαμε να μην εχουμε την Χρυσή Αυγή στην σημερινή σύγκριση, αλλά κάποιο άλλο εξωκοινοβουλευτικό κόμματα που επίσης είναι Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας, που δεν έχει επιδείξει βία (διότι η ΧΑ δεν είναι το μόνο εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα). Η σύγκριση δεν είναι αν κάποιος είναι βίαιος η όχι, αλλά επί της ιδεολογικής αρχής.

Η κατάληξη της σημερινής κουβέντας είναι ότι τα άκρα πράγματι ταυτίζονται ιδεολογικά, όταν το μέτρο σύγκρισης είναι η οικονομική και ατομική ελευθερία. Αυτοί που λένε ότι το ΚΚΕ (η κάποιο άλλο κόμμα) είναι ίδιο με τους Εθνικοσοσιαλιστές αυτό εννοούν και όχι ότι το ΚΚΕ η κάποιο άλλο κόμμα χρησιμοποιεί την βία σαν ιδεολογικό όπλο.