Στην ζάχαρη η κυβέρνηση την βρήκε την λύση. Θα αγοράζει με κάθε τρόπο με χρηματοδότηση μέσω της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, την ελληνική παραγωγή τεύτλων έστω και αν το τελικό κόστος της παραγόμενης εγχωρίως ποσότητας ζάχαρης είναι υψηλότερο κατά 40%, από τις διεθνείς τιμές.
 
Προτιμά δηλαδή η κυβέρνηση να πληρώνει ο καταναλωτής ακριβότερα την ζάχαρη, από ότι αν την αγόραζε από το εξωτερικό ή αναδιάρθρωνε την παραγωγή ώστε να την έκανε ανταγωνιστική, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει την κομματική της πελατεία (τευτλοπαραγωγούς, εργαζομένους ΕΒΖ, τευτλοεξαγωγείς).
 
Για το γάλα θα κάνει το ίδιο;
 
Από σήμερα μετά από 31 χρόνια καταργούνται οι ποσοστώσεις στο γάλα. Κατάργηση των ποσοστώσεων σημαίνει πως οι παραγωγοί θα μπορούν να παράγουν όσες ποσότητες γάλακτος θέλουν στην Ευρώπη, δίχως προκαθορισμένο όριο, άρα και χωρίς κανέναν κίνδυνο για επιβολή προστίμου, όπως ισχύει τώρα.
 
Πρακτικά, η εξέλιξη αυτή θα επιτρέπει στις χώρες που έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν την παραγωγή τους, να «γεμίσουν» με δικό τους γάλα όλη την Ευρώπη, γεγονός που ωφελεί σημαντικά κυρίως την Πολωνία και την Ιρλανδία, αλλά και την Ουγγαρία και την Ρουμανία. Η αγελαδοτροφία της χώρας μας φθίνει τα τελευταία χρόνια με την εγχώρια παραγωγή να φτάνει τους 600.000 τόνους, όταν οι ανάγκες εγχώριας κατανάλωσης σε γαλακτοκομικά προϊόντα ξεπερνούν το 1,5 εκατ. τόνους. Τα κενά καλύπτονται με εισαγωγέςφτηνότερου γάλακτος από βόρειες αλλά και τις γειτονικές χώρες της Ευρώπης. Προφανώς αυτή η τάση θα ενισχυθεί. Οι Ελληνες αγελαδοτρόφοι θα βρεθούν εκτεθειμένοι σε ένα νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Μια ολόκληρη γενιά παραγωγών γαλακτοκομικών θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί τώρα κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες, με βασικό στοιχείο την αστάθεια στις αγορές.
 
Αυτό που δεν κατάφερε ολόκληρο toolkit ΟΟΣΑ και ο Κωστής Χατζηδάκης, καθώς συνάντησαν οργανωμένη αντίδραση, θα γίνει πράξη με μια απλή ευρωπαική απόφαση και ο Έλληνας καταναλωτής θα μπορεί να απολαμβάνει φτηνότερο γάλα και ο Έλληνας κτηνοτρόφος θα πρέπει να επανεξετάσει τα επιχειρηματικά του σχέδια.
 
Αύριο, εκτεθειμένοι στο ραγδαία μεταλασσόμενο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα βρεθούν άλλες παραγωγικές τάξεις. Τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα τους προστατεύει και αυτούς;
 
Η κυβέρνηση και η κοινωνία πρέπει να αντιληφθεί ότι η Ευρώπη αλλάζει. Η πρωτοφανής οικονομική ανισορροπία που παρατηρείται στην Ευρωπαική Ένωση, όπου οι πλούσιες χώρες που έχουν κάνει τις αλλαγές να έχουν χαμηλότερα επίπεδα τιμών από τις φτωχές χώρες του νότου, σύντομα θα αποτελεί παρελθόν. Όποιος μείνει πίσω είναι καταδικασμένος να βρεθεί μπλεγμένος στις συμπληγάδες της ύφεσης και του αποπληθωρισμού…

Facebook Comments