Τι είπε ο ο επικεφαλής του EuroWorking Group, Τόμας Βίζερ; Ότι “τον πρώτο ενάμισυ χρόνο του προγράμματος, ό,τι έγινε στο διαρθρωτικό επίπεδο ήταν ασήμαντο, στερώντας από το πρόγραμμα τη δυναμική του”. Με το μόνο που μπορεί να διαφωνήσεις είναι η λέξη “ασήμαντο”. Το είπε ευγενικά. Δεν έγινε απολύτως τίποτε σε διαρθρωτικό επίπεδο. Το σχολίασε κανένας “ευαίσθητος” δημοσιογράφος; Όχι.

Τι άλλο είπε; Ότι “όσον αφορά τη διαβούλευση για το δημοσιονομικό κενό, μας χωρίζουν δισεκατομμύρια”. Διαφωνεί κανένας; Το σχολίασε κανένας “ευαίσθητος” δημοσιογράφος; Όχι. Και έφτασε στην ουσία, που έπρεπε να χτυπήσει καμπανάκι σε όλα τα δημοσιογραφικοπολιτικά στέκια: “τα τέσσερα προαπαιτούμενα δεν έχουν ικανοποιηθεί από την ελληνική πλευρά και, ως εκ τούτου, η δόση του 1 δισ. ευρώ δεν μπορεί να εγκριθεί ούτε στο Eurogroup της 14ης Νοεμβρίου, ούτε στο Eurogroup της 22ας Νοεμβρίου”. Και συνέχισε: “Δεν βλέπω πότε το EuroWorking Group θα έχει στα χέρια του επαρκή στοιχεία από την τρόικα, για να εισηγηθεί στο Eurogroup το κλείσιμο του τρέχοντος ελέγχου. Ο έλεγχος δεν μπορεί να κλείσει, δεν πληρούνται στοιχειώδεις προϋποθέσεις.”

Αυτή είναι η είδηση. Πλέον, οι εκβιασμοί της ελληνικής σοβιετίας δεν περνούν. Το ΠΑΝΔΟΚ δεν μπορεί να είναι μόνιμα ο τρομοκράτης που απειλεί να βγάλει την τάπα από τη βάρκα και να τους πνίξει όλους. Είναι αυτά που είπε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος απαξιωτικά και προσβλητικά για την Ελλάδα; Όχι. Απαξίωση σημαίνει να έχεις αξία και ο άλλος να την υποτιμά. Η προσβολή προϋποθέτει αξιοπρέπεια. Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι απόλυτα εξευτελισμένο στην Ευρώπη. Κανένας δεν τους πιστεύει. Κανένας δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Τραβάν τα μαλλιά τους με τους απατεώνες που έμπλεξαν. Και, είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί αντιπροσωπεύουν σήμερα την Ελλάδα.

Τη σχολίασε αυτή την είδηση κανένας “εθνικά υπερήφανος” δημοσιογράφος; Όχι.

Όμως, όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την “εξοργιστική” δήλωση του Βίζερ που είπε κλείνοντας την κουβέντα: “Θα πάμε για σκι τα Χριστούγεννα και θα τα ξαναπούμε, όταν η κυβέρνηση θα έχει συμφωνήσει με την τρόικα.” Θα μπορούσε να πει “Τη συμφωνία τη βλέπω για μετά τα Χριστούγεννα” και κανένας να μην το προσέξει, όπως δεν πρόσεξε και τα προηγούμενα. Έκανε όμως το λάθος και έβαλε μέσα το σκι. Το άθλημα των πλουσίων. Και λύσσαξαν οι υποκριτές και οι λαϊκιστές των καναλιών. “Εσύ θα κάνεις σκι, όταν ο Ελληνικός λαός πεινάει;” Ναι, θα κάνει σκι. Θα ανοίξει και σαμπάνια, θα πάρει στη γυναίκα και στα παιδιά του ακριβά δώρα και την Πρωτοχρονιά μπορεί να πάει και σε ρεβεγιόν. Σκάνδαλο ε; Απαράδεκτο, ε; Δικά του λεφτά ξοδεύει, όχι δικά σου. Η χώρα του, η Αυστρία, με ελεύθερη οικονομία, ευημερεί. Το κράτος της σοβαρό και οργανωμένο, σού δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσεις μια δουλειά μέσα σε τρεις ώρες. Το ασφαλιστικό της σύστημα είναι εγγύηση για την υγεία και για τη σύνταξη σε όποιον το εμπιστευθεί. Η Παιδεία της επίσης. Οι φορολογούμενοι πολίτες της είναι από τους γενναίους χορηγούς του ελληνικού σοβιέτ, παρότι οι εφημερίδες της Αυστρίας γράφουν για το ένα ελληνικό σκάνδαλο μετά το άλλο. Άλλωστε δεν είναι δύσκολο να τα μάθουν, καθώς κάνουμε και εξαγωγή σκανδάλων. Δεν υπάρχει Αυστριακός που να μην έμαθε για το “σπιτάκι”, 548 μόλις τετραγωνικών μέτρων, του πρέσβη μας στον ΟΑΣΕ, με ενοίκιο μόλις 13.000 ευρώ τον μήνα, στην ακριβότερη περιοχή της Βιέννης, με θέα στον κήπο των ανακτόρων του Μπελβεντέρε, όταν οι πρέσβεις ευρωπαϊκών χωρών που δανείζουν την Ελλάδα, μένουν σε κατοικίες που το ενοίκιό τους δεν ξεπερνά τις 3.000 ευρώ τον μήνα.

Όλα όμως έχουν ένα όριο. Και τον τελευταίο καιρό οι φωνές μέσα στη χώρα του που ζητούν αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ είναι πιο δυνατές από του Αλαβάνου και του Κατσανέβα. Το Κόμμα των Ελευθέρων, πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης με ποσοστό 20,5% πιστεύει ότι «η ελληνική τραγωδία φαίνεται να βρίσκεται στην τελευταία της πράξη”. “Η Αυστρία όχι μόνον δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτε σε τόκους από τα ελληνικά δάνεια, αλλά θα πρέπει να ξεγράψει τα χρήματα που έχει δανείσει»  δήλωσε ο ευρωβουλευτής Αντρέας Μέλτσερ. Και συνέχισε «Αρχικά ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, Κλάους Ρέγκλινγκ, ανακοινώνει πως η Ελλάδα θα χρειαστεί το 2014 ένα τρίτο πακέτο βοήθειας και τώρα γίνεται γνωστό ότι οι Έλληνες θέλουν να ανταλλάξουν τα δάνεια από το πρώτο πακέτο διάσωσης με ένα 50ετές ομόλογο. Η Ελλάδα είναι ήδη εδώ και πολύ καιρό βαρέλι δίχως πάτο». Άδικο έχει;

Για τους γελοίους λαϊκιστές που μας ενημερώνουν, θα έπρεπε ο Βίζερ να ενδιαφέρεται περισσότερο για να μην χάσει τη δουλειά του ο υπόδικος για απάτη Καλφαγιάννης, ο εργατοπατέρας της ΕΡΤ, παρά για τους πολίτες της χώρας του – πόσω δε μάλλον για τις χειμερινές του διακοπές. Όφειλε να υποστηρίζει την απεργία διοικητικών του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ. Να κοιμάται στα Προπύλαια για συμπαράσταση. Θα έπρεπε ίσως να δίνει κοινές συνεντεύξεις με τον Πελεγρίνη, λέγοντας: “και τι έγινε αν χαθεί κι ένα εξάμηνο;” Θα έπρεπε να είναι σκαρφαλωμένος στα κάγκελα της Μεσογείων μαζί με την Κωνσταντοπούλου, τη Μακρή και τον Στρατούλη.

Σε μια χώρα που έχει χάσει την αίσθηση του γελοίου, που βρίζει τους δανειστές της χωρίς να έχει καταλάβει ακόμα ότι δεν μπορείς εσαεί να ξοδεύεις περισσότερα απ’ όσα βγάζεις, σε μια χώρα που ονομάζει την κρατικιστική αγκύλωση του Σαμαρά και του Βενιζέλου… φιλελευθερισμό, σε μια χώρα που η αντιπολίτευση ξεπερνάει σε βλακεία την κυβέρνηση δηλώνοντας ότι θα απαγορεύσει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, μας ενοχλούν όχι τα χάλια μας, όχι η έσχατη παρακμή του πολιτικού μας προσωπικού, όχι ο εσμός της Βουλής, αλλά το σκι του Τόμας Βίζερ. Αλήθεια δεν θα πάει κανένας Έλληνας για σκι αυτόν τον χειμώνα; Ούτε τα golden boys των Οργανισμών, δηλαδή οι αποτυχημένοι πολιτευτές που τους περιμάζεψε το κόμμα και τους διόρισε με 7000 ευρώ μισθό; Ούτε τα «στελέχη» των ΔΕΚΟ; Ούτε οι εργατοπατέρες που είναι διορισμένοι και στα διοικητικά συμβούλια τραπεζών; Ούτε οι 50άρηδες συνταξιούχοι της ΔΕΗ και του ΟΤΕ με τις εθελούσιες – χρυσάφι; Ούτε οι αεροσυνοδοί και οι πιλότοι της Ολυμπιακής, που συνέχισαν να παίρνουν τον μισθό τους και μετά το “κλείσιμο”;

Δεν θα βρεθεί κανένας δημοσιογράφος εκείνες τις μέρες στο αεροδρόμιο για να ρωτήσει τις παρέες με την χαρακτηριστική μακρόστενη τσάντα “εσείς πού βρίσκετε χρήματα και πάτε για σκι;” Δεν θα βρεθεί. Γιατί το θέμα δεν πουλάει. Κι οι δημοσιογράφοι θέλουν να πουλήσουν, με κάθε τρόπο. Ακόμα και μ’ αυτόν που δημοσιοποίησαν τις δηλώσεις του Βίζερ. Πρόκειται για μια καθόλου ασήμαντη λεπτομέρεια που κανέναν καναλοκράτορα δεν άκουσα να αναφέρει.

Τι εννοώ: οι δηλώσεις του έγιναν στη διάρκεια “άτυπης ενημέρωσης”. Σύμφωνα με τη δεοντολογία και τον κώδικα εμπιστοσύνης που ισχύει στις σχέσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, όσα λέγονται στο πλαίσιο “άτυπης ενημέρωσης” δεν μπορούν να δημοσιευθούν αυτολεξεί, ούτε να αναφερθεί η πηγή. Βοηθούν τους δημοσιογράφους να έχουν πληρέστερη εικόνα, ώστε το ρεπορτάζ τους να είναι όσο το δυνατόν πιο ακριβές. Γι’ αυτό και η κουβέντα είναι πιο χαλαρή και οι εκφράσεις πιο παραστατικές. Αυτόν τον κώδικα τιμής τον έσπασαν οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Για να πουλήσουν μερικές φυλλάδες παραπάνω, για μερικά κλικ παραπάνω, για να κάνουν λίγο φασαρία παραπάνω, απέδειξαν ότι χυδαίοι, χωρίς μπέσα, δεν είναι μόνο οι πολιτικοί μας.

Στο σκι, το γιγαντιαίο σλάλομ λέγεται γιγαντιαία τεχνική κατάβαση. Η δική μας κατάβαση, ηθική, οικονομική, εθνική, είναι χωρίς καμία τεχνική. Κι αν συνεχίσουμε με τους ίδιους “αθλητές”, πολύ φοβάμαι, και χωρίς τέλος. 

Facebook Comments