Κέρδη για τις τράπεζες των ΗΠΑ φέρνει η χαλάρωση των κανόνων

Τα μέτρα που λαμβάνει ο Λευκός Οίκος για την απορρύθμιση του τραπεζικού κλάδου θα ενισχύσουν με επιπλέον 27 δισ. δολ. την κερδοφορία των έξι μεγαλύτερων αμερικανικών τραπεζών, αυξάνοντας κατά 20% τα προ φόρων έσοδά τους. Τα μέτρα απορρύθμισης αφορούν, ουσιαστικά, αλλαγές στο νομοσχέδιο Ντοντ-Φρανκ το οποίο υιοθετήθηκε μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση –επί κυβερνήσεως Ομπάμα– για την ασφαλέστερη λειτουργία του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος.

Tο επίμαχο νομοσχέδιο είχε μπει στο στόχαστρο του κ. Τραμπ ήδη από την προεκλογική περίοδο και η αλλαγή του είναι μια από τις προτεραιότητες του υπουργείου Οικονομικών. Στόχος των προτάσεων είναι να χαλαρώσουν οι κανόνες που αναγκάζουν τις τράπεζες να δεσμεύουν περισσότερα κεφάλαια για την ασφαλέστερη λειτουργία τους και τις εμποδίζουν να επιστρέψουν κεφάλαια στους μετόχους ή να προβούν σε πιο ριψοκίνδυνες επενδύσεις.

Με τις προτάσεις της κυβέρνησης Τραμπ, η απορρύθμιση του κλάδου θα οδηγήσει σε χαμηλότερες δαπάνες συμμόρφωσης με το νομικό πλαίσιο των ΗΠΑ, χαλαρότερες προϋποθέσεις για τη διάσωση των τραπεζών και την άμβλυνση των κριτηρίων για τη φερεγγυότητά τους. Μία από τις εισηγήσεις του Στίβεν Μνούτσιν, υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ και πρώην στελέχους της Goldman Sachs, είναι να δοθεί το «πράσινο φως» στις αμερικανικές τράπεζες να χαλαρώσουν τα όρια μόχλευσης, όπως επισημαίνεται από το πρακτορείο Bloomberg. Ακόμη μία πρόταση του κ. Μνούτσιν είναι να συμπεριληφθούν τα δημοτικά ομόλογα στα στοιχεία του ενεργητικού που μπορούν να ρευστοποιηθούν άμεσα εάν χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια.

Βάσει των κανόνων για τη μόχλευση, για παράδειγμα, η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών προσδιορίζεται αφού υπολογιστεί όλο το ενεργητικό τους, ακόμα και η πλεονάζουσα ρευστότητα που είναι κατατεθειμένη στα «ταμεία» της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Αν εξαιρεθεί το ρευστό και τα αμερικανικά ομόλογα των ΗΠΑ από τα κριτήρια για τη μόχλευση, τότε θα είναι υψηλότερος ο σχετικός δείκτης και οι τράπεζες θα μπορούν να πάρουν περισσότερες καταθέσεις, οι οποίες εγγράφονται στο παθητικό τους, για να αγοράσουν περισσότερους κρατικούς τίτλους των ΗΠΑ.

Οι τράπεζες προτιμούν τα κρατικά ομόλογα διότι θεωρούνται ακίνδυνα όταν υπολογίζονται οι δείκτες κεφαλαίων. «Θα μπορούν να επενδύσουν την πλεονάζουσα ρευστότητά τους σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ με μεγαλύτερη λήξη από αυτά που κρατούν σήμερα και να επωφεληθούν από το υψηλότερο spread μεταξύ κόστους των καταθέσεων και αποδόσεων», σχολιάζει ο Μπράιαν Κλέινζχαλ, αναλυτής στην επενδυτική τράπεζα Keefe, Bruyette & Woods, στο Bloomberg. Στις τράπεζες, το ενεργητικό είναι οι πιστώσεις και οι καταθέσεις το παθητικό. Η μόχλευση είναι η χρησιμοποίηση δανειακών κεφαλαίων για την ενίσχυση ιδίων κεφαλαίων.

Σύμφωνα με υπολογισμούς του Bloomberg, τα προ φόρων κέρδη των JPMorgan Chase και Morgan Stanley αναμένεται να ενισχυθούν κατά 22%. Της Goldman Sachs προβλέπεται ότι θα αναρριχηθούν κατά 16%. Ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι μια επέκταση των ισολογισμών της JPMorgan, με την επένδυση νέων καταθέσεων σε αμερικανικά ομόλογα, μπορεί να ενισχύσει τα έσοδά της κατά 2,5 δισ. δολάρια σε ετήσια βάση.

Ενα από τα σημεία του νομοσχεδίου Ντοντ-Φρανκ που «ενοχλεί» τις μεγάλες τράπεζες στη Wall Street είναι ο κανόνας Βόλκερ, που απαγορεύει την επένδυση ιδίων κεφαλαίων στις αγορές, διότι έτσι συμβιβάζεται η φερεγγυότητά τους και η κεφαλαιακή ισχύ τους. O κανόνας Βόλκερ είναι η «καρδιά» του νομοσχεδίου Ντοντ-Φρανκ. Λόγω αυτού του κανόνα, η κερδοφορία της Goldman Sachs από τη διαπραγμάτευση ομολόγων, νομισμάτων και εμπορευμάτων έχει μειωθεί από τα 16,2 δισ. δολάρια το 2007 στα 7,6 δισ. δολάρια, πέρυσι. Ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs Λόιντ Μπλάκφεϊν είχε περιγράψει τον κανόνα Βόλκερ ως αρκετά «κουραστικό».