Για κάποιο παράξενο λόγο, πάρα πολλοί νόμιζαν ότι η τραπεζική ένωση που δρομολογείται εντός της Ευρώπης ήταν το ESM, το οποίο θα έμπαινε σε αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών όπου χρειαστεί, προκειμένου να μην αναλάμβαναν αυτά τα βάρη τα κράτη (οι φορολογούμενοι).

Προσωπικά ουδέποτε κατανόησα πως μπορούσε αυτός ο μηχανισμός να δουλέψει, διότι απλά τα νούμερα δεν έβγαιναν. Και ο λόγος που αυτός ο μηχανισμός ουσιαστικά δεν έχει λειτουργήσει όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί, είναι ακριβώς διότι στην πορεία των πραγμάτων τα νούμερα δεν επαληθεύτηκαν.

Άρα για όσους νόμιζαν ότι τραπεζική ένωση σημαίνει κάποιος στις Βρυξέλλες να πληρώνει τις καταθέσεις σε τράπεζες που σκάνε, κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Η τραπεζική ένωση ουσιαστικά είναι το πλαίσιο και οι κανόνες βάσει των οποίων θα εκκαθαρίζονται τράπεζες καθώς και το ποιος θα επιμερίζεται τις ζημίες.

Και έχω πει πολλές φορές ποιοι είναι στην ιεραρχία αυτών που συμμετέχουν στις ζημιές.

Πρώτοι είναι οι μέτοχοι, στη συνέχεια οι ομολογιούχοι κατωτέρας εξασφάλισης, ανωτέρας εξασφάλισης και τέλος οι μεγάλες ανασφάλιστες καταθέσεις.

Αυτοί οι κανόνες ουσιαστικά υπάρχουν σε όλα τα δυτικά κράτη του κόσμου σε κάποια μορφή. Δεν είναι ούτε κάτι το καινούργιο ούτε πρωτάκουστο. Το ότι οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν είχαν ενημερώσει τους πολίτες για αυτό είναι άλλο θέμα. Επίσης άλλο θέμα είναι αν το τραπεζικό λόμπι έχει καταφέρει να πείσει τους πολιτικούς να αφεθούν να φτιάξουν τραπεζικά τερατουργήματα τύπου Deutsche Bank κτλ.

Η συγκεκριμένη οδηγία της Ευρώπης είναι εδώ και στα ελληνικά (ευχαριστώ το φίλο που μου την έστειλε), διότι πριν μερικές μέρες σας την είχα παρουσιάσει μόνο στα αγγλικά. Θα παρακαλούσα να δώσετε προσοχή στις παραγράφους 4.4.10.

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση των οδηγιών 77/91/ΕΟΚ και 82/891/ΕΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ και 2011/35/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010

Και μην έχετε κάποια αμφιβολία ότι οι ευρωπαϊκές αρχές δουλεύουν με τις αμερικανικές αρχές πάνω στο ζήτημα. Αν διαβάσει κανείς τις πιο πρόσφατες ομιλίες του προέδρου του FDIC, θα καταλάβει ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη συνεργάζονται από κοινού.

Κάτι ακόμα, αυτή η οδηγία δεν έχει στόχο κράτη αλλά τράπεζες. Διότι να είσαστε σίγουροι ότι όταν φτάσει στο σημείο να χρειαστεί να γίνει κάτι ανάλογο στην Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία την ίδια, θα γίνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έγινε στην Κύπρο.

Facebook Comments