Ας δώσω την προσωπική οπτική μου… Από τη στιγμή που θα γεννηθούμε, από τα πρώτα μας βήματα στη ζωή θα έχουμε κάποια θέση ή ρόλο στην ανθρώπινη κοινωνία, θα αποκτήσουμε μία ταυτότητα.
 
Η τριπλέτα θέση-ρόλος-ταυτότητα είναι μία τονωτική ένεση στην ύπαρξή μας, και ετερό-προσδιοριζόμαστε μέσα στο κοινωνικό σύνολο,η τριπλέτα αυτή θα συμβάλλει στη μορφοποιήση της υλικής μας υπόστασης π.χ. μία πέτρα είναι πέτρα και ένα άγαλμα είναι επίσης πέτρα αλλά πέτρα με μορφή,μία επεξεργασμένη πέτρα που πλέον διαθέτει περισσότερα και ποιοτικότερα χαρακτηριστικά.
 
Θέση-Ρόλος-Ταυτότητα έρχονται δηλαδή,να προσθέσουν-αυξήσουν και μετατρέψουν την υπόσταση μας σε κάτι ανώτερο λογικά,κάνοντας χρήση των τριών,προσπαθούμε να γίνουμε ‘σημαντικοί’,μία προσπάθεια Διαφυγής από το Αδιανόητο Τίποτα.
 
Θα πολεμήσουμε το Τίποτα με κάθε τρόπο γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που θέλει να είναι τίποτα, δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει την ανάγκη να νιώσει σημαντικός, πρέπει και να είναι έτοιμος να αναλάβει ρόλο που θα του δωθεί είτε θα επιλέξει, να πάρει θέση (κοινωνική,επαγγελματική κ.ο.κ) είτε να δημιουργήσει Ταυτότητα (όχι φυσικών μόνο χαρακτηριστικών) ώστε να ξεχωρίζει.
 
Όσο περισσότερο μεγαλώνει ο φόβος απέναντι στο Τίποτα,απέναντι στο θάνατο(αφού θάνατος σημαίνει πιθανά τίποτα),απέναντι στην ανυπαρξία,τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η ανάγκη για σημαντικότητα.
 
Ας μη γελιόμαστε ο φόβος πηγάζει από την πιθανή απώλεια,δεν φοβούμαστε προφανώς τον ίδιο το θάνατο αλλά την απώλεια της ζωής,της ύπαρξης μας και η απώλεια μας οδηγεί στο Τίποτα και το Τίποτα δεν το θέλει κανείς,ούτε ακόμα και ο ΘΕΟΣ διότι αν ήταν τίποτα δεν θα υπήρχε…
 
Με θέση-ρόλο-ταυτότητα,οι οποίες μας δίνουν εκτός από υλική υπόσταση και μορφή πολλών επιπέδων,είμαστε ‘κάτι’ προσδιορίσιμο και όσο ‘μεγαλύτερη’ είναι η ΘΕΣΗ-ΡΟΛΟΣ-ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ μας καθιστά σημαντικότερους στην κοινωνία,ή τουλάχιστο έχουμε την ικανοποίηση της αναγνώρισης των άλλων,γιατί το ότι μας αναγνωρίζουν σημαίνει ότι δεν είμαστε Τίποτα!Εξ’ ου και το ρητό το χρήμα πολλοί εμίσησαν την δόξα ουδείς…
 
Αν τα παραπάνω έχουν κάποια λογική βάση,τότε η κοινωνία έχει αυτόματους μηχανιμούς ανατροπής του τίποτα,ώστε να διαχωρίζει τα στοιχεία που την αποτελούν,τα άτομα.Κι εφ’ όσον όπως αναλύσαμε τα άτομα υπερέχουν του συνόλου,αναλαμβάνουν δράση αυτόνομα και διεκδικούν ΘΕΣΗ-ΡΟΛΟ-ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.
 
Η αντίφαση αντιβαίνει στην κοινότυπη λογική που οι περισσότεροι έχουν,μία αντίφαση συνήθως οδηγεί σε κατάρριψη ενός λεγόμενου μίας λογικής πρότασης,αλλά είναι έτσι τα πράγματα?
 
Η αντίφαση ενυπάρχει παντού στη φύση,δράση-αντίδραση,μαύρο-άσπρο κ.ο.κ ή το ένα ή το άλλο…
 
Είμαστε εκπαιδευμένοι να τασσόμαστε υπέρ αυτού ή κάτι άλλου,να παίρνουμε θέση,να διαμορφώνουμε βεβαιότητες και γενικότερα να αντιπαθούμε τις αντιφάσεις!
 
Ξεχνούμε όμως ότι η αντίφαση,η διαφορετικότητα είναι τα πρωτογενή συστατικά ορισμού της Ταυτότητας,διότι πως αλλιώς θα έχει κάτι μία ταυτότητα χωρίς να είναι διαφορετικό,χωρίς να έχει κάποια αντίφαση ως προς κάτι άλλο?Η ταυτότητα σημαίνει διαφορά,αντίφαση αλλιώς θα ήταν αδύνατη η ύπαρξή της!
 
Ταυτόχρονα αναλαμβάνουμε ρόλο και θέση στην κοινωνία θέλουμε να ξεχωρίσουμε,να διαφοροποιηθούμε,να αναδειχθούμε,κυνηγώντας την διαφορά,την αντίφαση!Αλλά ταυτόχρονα δεν αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα και τις αντιφάσεις των άλλων και εκεί αρχίζουν οι ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ.
 
Εσωτερικές με τον εαυτό μας και εξωτερικές με άλλους.
 
Η πολικότητα της λέξης ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ είναι αρνητική αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αποκτά θετικό πρόσημο,η σύγκρουση ρόλων,θέσης,ταυτότητας αδιάκοπη στην κοινωνία έρχεται να επιλύσει τις διαφορές μας. Η εξουσία θα αναλάβει και αυτή το ρόλο που της δόθηκε ή το ρόλο που έντεχνα διεκδίκησε με την λαική εντολή.
 
Όπως και εμείς θα έχει ΘΕΣΗ-ΡΟΛΟ-ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, θα έχει είδος Πολιτεύματος και Ιδεολογία,ας εξετάσουμε τώρα τις συγκρούσεις…

Facebook Comments