Όταν τον περασμένο Δεκέμβριο είχαν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα σημάδια της πανδημίας που θα ενέσκηπτε, εξαιτίας της έξαρσης του COVID-19 στην Κίνα, είχα προειδοποιήσει από την στήλη αυτή για τις επιπτώσεις όχι μόνο στη δημόσια υγεία αλλά και στην παγκόσμια οικονομία. Έλεγα και γράφω από τότε ότι η παγκόσμια οικονομία μέσα στο 2020 έτσι κι αλλιώς βρισκόταν στα πρόθυρα μιας διεθνούς ύφεσης. Τα διεθνή χρηματιστήρια αγκομαχούσαν μετά από μια δεκαετία συνεχούς ανόδου. Η Γερμανία έμπαινε ήδη σε στασιμότητα που θα οδηγούσε αργά η γρήγορα σε ύφεση. Και αυτό μοιραία θα είχε συνέπειες σε ολόκληρη την ευρωζώνη της οποίας γερμανική οικονομία είναι η ατμομηχανή. 

Εκείνο τον καιρό δεν μπορούσαμε να γνωρίζουμε τις συνέπειες από την πανδημία. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί το πρωτοφανές παγκόσμιο lockdown, που   οδήγησε στην απαγόρευση κυκλοφορίας των τριών τέταρτων παγκοσμίου πληθυσμού. Οι επιπτώσεις αυτού ήταν μοιραίο να οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που είχαμε προβλέψει. Η διεθνής οικονομία υποχώρησε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1930. Και αυτό δεν έχει ξανασυμβεί τόσο απότομα. Έστω κι αν όλοι αισιοδοξούμε ότι θα είναι πρόσκαιρο. Ωστόσο η πανδημία μπορεί να αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αντιμετωπιστεί η ύφεση που έτσι κι αλλιώς ερχόταν. 

Τα πρώτα στατιστικά στοιχεία από το α’ τρίμηνο 2020 καταδεικνύουν ότι όλες οι ευρωπαϊκές οικονομίες έμπαιναν σε ύφεση, με πρώτη αυτή της Γερμανίας. Μην ξεχνάμε ότι τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο δεν περιλαμβάνουν το lockdown, που επιβλήθηκε μετά τις 17 του Μαρτίου. Η πανδημία λοιπόν αποτελεί μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για την επιβράδυνση της ευρωπαικής οικονομίας. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και ευκαιρία για να λάβουν οι χώρες της ευρωπαΐκής ένωσης πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή αυτή οικονομική ύφεση. Ενδεχομένως, εφόσον η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πολιτευτεί και στην συνέχεια με την υπευθυνότητα, την αποφασιστικότητα  και την σοβαρότητα που μέχρι στιγμής επιδεικνύει, και με την προϋπόθεση βεβαίως ότι δεν θα υπάρξει σοβαρό νέο κύμα της πανδημίας, η εξέλιξη αυτή να μας βολεύει συνολικά ως έθνος. 

Ασφαλώς, το β’ τρίμηνο του 2020 ήταν πολύ χειρότερο από το πρώτο. Η Ύφεση για τη φετινή χρονιά,  όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ευρωπαΐκή οικονομία θα είναι η μεγαλύτερη εδώ και πολλές δεκαετίες. Όμως η εξέλιξη αυτή η οποία πρόσκαιρα θα είναι επιβαρυντική για την οικονομία και την αγορά, και ιδίως για κάποιες επιχειρήσεις που βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού, δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει. Αντίθετα, η απόφαση της Γαλλίας και της Γερμανίας να προκρίνει ένα γενναίο πρόγραμμα ανόρθωσης των ευρωπαϊκών οικονομιών, και ιδίως των ασθενέστερων, όπως είναι η ελληνική, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την συνολική ανόρθωση της οικονομίας μας και της αγοράς μας.

Από το 2021, που θα αρχίσει να τρέχει το καινούργιο πρόγραμμα, μέχρι το 2027 υπολογίζεται ότι περίπου 70-80 δισεκατομμύρια € θα εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία για να χρησιμοποιηθούν για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Αν τα χρήματα αυτά συνολικά δαπανηθούν με σωστούς τρόπους που θα περιλαμβάνουν και γενναίες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο που λειτουργεί η δημόσια διοίκηση και το κράτος, τότε είμαστε βέβαιοι ότι η Ελλάδα μετά από 5- 6 χρόνια θα είναι μια εντελώς διαφορετική χώρα από αυτή που αντιμετωπίζουμε σήμερα με σκεπτικισμό. Αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος μπορεί να αφήσει το όνομα του μεταρρυθμιστή πρωθυπουργού στην ιστορία. Και αυτή είναι η μεγάλη ευκαιρία, ίσως η τελευταία, για την Ελλάδα. Να γίνει ένα σύγχρονο, δυναμικό, ευρωπαϊκό κράτος

 

Facebook Comments