Ο διευθυντής της κομματικής εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ Άγγελος Τσέκερης, “αδειάζει” τον αρθρογράφο της “Αυγής” Θανάση Καρτερό.

Αναλυτικότερα, στο κείμενο του με τίτλο «Οι τάσεις και η ρίγανη», ο Θανάσης Καρτερός, άσκησε  κριτική στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που υπέγραψαν κείμενα τάσεων το τελευταίο διάστημα, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Για εξηγήστε μας, σύντροφοι, πώς σας ήρθε, τη στιγμή που ο Μητσοτάκης είναι στα σκοινιά με την πανδημία, την οικονομία, τις παλινωδίες στα εθνικά, εσείς να χώσετε στην πολιτική ατζέντα τα δικά σας; Ποιον συμφέρει κάτι τέτοιο; Δεν πρέπει να το εκτιμάτε κι αυτό;».

Από την πλευρά του, ο Άγγελος Τσέκερης, με ανάρτηση του στο Facebook, επισημαίνει πως «ο Καρτερός έχει δίκιο. Δεν είναι ώρα για τέτοια όταν ο εχθρός είναι απέναντι. Μόνο που ο εχθρός δεν είναι απέναντι. Είναι 15 μονάδες μπροστά. Και από τους δικούς μας, ένα 8% που ψήφισε τον Ιούλιο του 19 δείχνει απαθές στα προσκλητήρια συστράτευσης», τονίζοντας παράλληλα ότι «τάσεις που να λειτουργούν ως “κόμματα μέσα στο κόμμα” έχουμε υποστεί κατά το παρελθόν. Τότε τις καλοσωριζαμε ως πλούτο ιδεών για τον οποίο ήμασταν περήφανοι, και τους δίναμε όλο τον χρόνο που χρειάζονταν μέχρι να μας διασπάσουν, εν ονόματι της πολυτασικής μας κουλτούρας. Σήμερα τις καταριόμαστε».

Ολόκληρο το άρθρο του Θανάση Καρτερού:

«Με μια κάπως ξεχειλωμένη ερμηνεία του καταστατικού, οι τάσεις α λα ΣΥΡΙΖΑ είναι νόμιμες. Και σύμφωνα με έναν άγραφο νόμο, επίσης α λα ΣΥΡΙΖΑ, η στάση της τάσης είναι εκτός κριτικής. Αν σας έρθει λοιπόν να κρίνετε, και πολύ περισσότερο να επικρίνετε, σκεφτείτε το καλά. Μπορεί να σας περιλάβουν οι τάσεις για αντιδημοκρατικές τάσεις.

Λέγεται βέβαια ότι οι τάσεις κρίνονται από τα μέλη του κόμματος, και την κοινωνία, αφού παρεμβαίνουν δημοσίως, και όχι υπογείως. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Πάντως στο κόμμα, στα συλλογικά όργανα, δεν έχουν καμιά υποχρέωση να δώσουν λογαριασμό. Ούτε και ακούστηκε ποτέ να τους ζήτησαν λογαριασμό. Το κόμμα πληρώνει και σωπαίνει.

Τυχαίο παράδειγμα: Για εξηγήστε μας, σύντροφοι, πώς σας ήρθε, τη στιγμή που ο Μητσοτάκης είναι στα σκοινιά με την πανδημία, την οικονομία, τις παλινωδίες στα εθνικά, εσείς να χώσετε στην πολιτική ατζέντα τα δικά σας; Ποιον συμφέρει κάτι τέτοιο; Δεν πρέπει να το εκτιμάτε κι αυτό;

Μην περιμένετε απάντηση. Διότι η δημοκρατική κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ αποτρέπει ακόμα και την ερώτηση.  Άλλο αν έτσι αντραλίζεται η δημοκρατία. Οποιαδήποτε τάση έχει δικαίωμα να κρίνει το κόμμα, την ηγεσία, τη γραμμή του, τη στάση του. Αλλά το κόμμα δεν έχει δικαίωμα, κι αν έχει δεν το ασκεί ποτέ, να κρίνει τη στάση μιας τάσης.

Αν αυτό είναι συλλογικότητα, και ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τότε πετάει κι ο γάιδαρος. Ψηλά, στην Κουμουνδούρου. Μα οι τάσεις συμβάλλουν, λέγεται, στην καλύτερη επεξεργασία των θέσεων του κόμματος. Δεν θα τα χαλάσουμε σ’ αυτό. Οπωσδήποτε οι τάσεις σχετίζονται με θέσεις. Πιο πειστικό θα ήταν όμως να δοθούν ένα – δυο παραδείγματα. Στο τάδε ζήτημα η τάδε τάση βοήθησε τον ΣΥΡΙΖΑ να βελτιώσει τη θέση του. Να αλλάξει θέση.  Ή να πάρει θέση.

Δύσκολο, ε; Πιο εύκολα τα παραδείγματα διεκδίκησης θέσεων άλλου είδους. Περί συμβολής και ιδεών κολοκύθια τούμπανα. Αν υπήρχε τουλάχιστον μια τάση κολοκύθια με τη ρίγανη. Πιο νόστιμη θα ήταν. Διότι τι νοστιμιά να έχει η δημοσίευση αποφάσεων δεκάδων σελίδων εν μέσω πανδημίας; Που απευθύνονται σε μια κοινωνία που τρέχει; Και σ’ ένα κόμμα που δεν φτάνει; Συμπέρασμα: Στον ΣΥΡΙΖΑ περισσεύουν οι τάσεις. Αλλά λείπει η ρίγανη».

Η ανάρτηση του Άγγελου Τσέκερη:

«Τάσεις που να λειτουργούν ως «κόμματα μέσα στο κόμμα» έχουμε υποστεί κατά το παρελθόν. Με δικά τους γραφεία τύπου, δική τους πολιτική συμμαχιών, δική τους επικοινωνιακή τακτική, κάποιες φορες μέσα από τα ΜΜΕ του αντιπάλου. Τότε τις καλοσωριζαμε ως πλούτο ιδεών για τον οποίο ήμασταν περήφανοι, και τους δίναμε όλο τον χρόνο που χρειάζονταν μέχρι να μας διασπάσουν, εν ονόματι της πολυτασικής μας κουλτούρας. Σήμερα τις καταριόμαστε.

Προσωπικά δεν μου άρεσε το κείμενο της «Ομπρέλας». Τα εσωκομματικά κείμενα δεν έχουν αιχμές, ξοδεύουν πολλά λόγια για να πείσουν ότι τα κινητρά τους είναι κομματικά και συνήθως καταλήγουν εκεί από όπου θα έπρεπε να ξεκινάνε. Αυτό που καταλαβα είναι ότι το συγκεκριμένο κείμενο ζητάει συλλογικότερες διαδικασιες και συμφωνία πάνω σε κάποιους κανόνες και αρχές στις εσωκομματικές λειτουργίες . Μου φαίνεται αδιανόητο να στήνουμε στον τοίχο ιστορικά στελέχη του κόμματος επειδή τόλμησαν να ζητήσουν κάτι τέτοιο.

Ειδικά όταν ο Τσίπρας έχει καλοσωρισει την κατάθεση της άποψης τους. Και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ένα τέτοιο κείμενο μας οδηγεί σε εσωστρέφεια, όταν εδώ και ενάμισι χρόνο, η δολοφονία χαρακτήρων από διάφορους καλοθελητές πάει σύννεφο και δεν κουνιέται φύλλο. Ο Καρτερός έχει δίκιο. Δεν είναι ώρα για τέτοια όταν ο εχθρός είναι απέναντι. Μόνο που ο εχθρός δεν είναι απέναντι. Είναι 15 μονάδες μπροστά. Και από τους δικούς μας, ένα 8% που ψήφισε τον Ιούλιο του 19 δείχνει απαθές στα προσκλητήρια συστράτευσης.

Φανταζομαι ότι το κόμμα ασχολείται σοβαρά με το τι πρέπει να γίνει. Κάποιοι λοιπόν θεωρούν ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να υπάρξουν συλλογικοτερες διαδικασίες και διαμόρφωση κανόνων και αρχών στις εσωτερικές λειτουργίες. Δεν μπορείς να τους απαγορεύσεις να το πουν. Και είναι αδιανόητο να τους καταλογίζεις προθέσεις που δεν έχουν. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας»

Facebook Comments