Το φετινό, καυτό, μακρύ καλοκαίρι είναι από τα πιο δύσκολα που θυμάμαι στις έξι δεκαετίες, που ζω σε αυτή την υπέροχη, παρά τα μεγάλα προβλήματα της, χώρα.

Το φετινό καλοκαίρι είναι εξαιρετικό δύσκολο και βαρύ, κυρίως εξαιτίας των πυρκαγιών που πλήττουν ολόκληρη την Ελλάδα από τον Έβρο μέχρι την Πελοπόννησο και την Ρόδο. Μια πολύ δύσκολη προσπάθεια εκ μέρους των αρμοδίων αρχών να περιορίσουν να κατασβέσουν τις πυρκαγιές, που με πολύ σκληρό τρόπο δοκιμάζουν την Ελλάδα και τους έλληνες. Βρισκόμαστε σε ένα ιδιότυπο πόλεμο, με έναν εχθρό που είναι σε πολλές περιπτώσεις αόρατος και όταν γίνεται ορατός είναι αδυσώπητος και καταστρέφει ότι βρίσκει μπροστά του. Οι πυρκαγιές έχουν γίνει φέτος το φόβητρο ολόκληρης της χώρας, όπως και ολόκληρου του πλανήτη που δοκιμάζεται απ’ άκρη σ’ άκρη. Δείτε τι φοβερές καταστροφές έγιναν,  και μάλιστα στις δύο  πιο προηγμένες χώρες του πλανήτη, τη Χαβάη των ΗΠΑ και τον Καναδά.

Αυτό όμως που πρωτίστως μας ενδιαφέρει είναι η προστασία της χώρας μας. Ασφαλώς και έγιναν λάθη. Ασφαλώς πρέπει να γίνουν περισσότερα. Ασφαλώς και πρέπει να υπάρξουν επιχειρησιακά σχέδια για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών το καλοκαίρι και των πλημμυρών το χειμώνα. Ασφαλώς και χρειαζόμαστε καλύτερο συντονισμό και περισσότερα μέσα στη διάθεσή μας για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Αλλά τώρα που βρισκόμαστε στην κορύφωση του πολέμου εναντίον του εχθρού που λέγεται φωτιά, δεν μπορούμε να μεμψιμοιρούμε ούτε να γκρινιάζουμε. Προέχει η αντιμετώπιση του προβλήματος. Και αμέσως μετά με σχέδιο, συνέπεια, υπευθυνότητα από όλους και κυρίως από την κυβέρνηση να προγραμματίσουμε  το μέλλον με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Μπροστά σε αυτή την γενικότερη εικόνα, που μοιραία προκαλεί έντονο προβληματισμό για το μέλλον όλων μας, δυστυχώς η αντιπολίτευση και μέρος του τύπου περιορίζεται σε μια στείρα επικριτική στάση κατά της κυβέρνησης, ωσάν να ευθύνεται για τις πυρκαγιές και τις τρομακτικές επιπτώσεις τους. Η γνώμη μου είναι οτι το ζήτημα αυτό, στην κυριολεξία φλέγον, δεν προσφέρεται για στείρα και μικροπρεπή αντιπολίτευση. Είναι μείζονος εθνικής σημασίας κι απαιτεί εθνική στρατηγική απο κράτος, κυβέρνηση, κόμματα, τοπική αυτοδιοίκηση και μεγάλη υπευθυνότητα απο όλους μας, ιδίως εκείνους που αδιαφορούν για τις συνέπειες των πράξεων ή των παραλείψεων τους, που όμως έχουν τεράστια επίπτωση στο περιβάλλον.

Πυρκαγιές στην Ελλάδα υπήρχαν πάντα. Ορισμένες εξ αυτών μάλιστα και στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν ήταν πολύνεκρες. Όπως οι πυρκαγιές στην Ηλεία το 2007 και στο Μάτι το 2018. Η χώρα όμως πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη, όπως ο πλανήτης ολόκληρος, με τις συνέπειες της λίαν επικίνδυνης κλιματικής αλλαγής, που προκάλεσε ο ανθρωπος με τις αλόγιστες παρεμβάσεις του. Είναι βέβαιο οτι η κατάσταση τα προσεχή έτη θα γίνει χειρότερη. Ολόκληρες περιοχές θα μετατραπούν σε έρημο. Άλλες θα πνιγούν από τις καταιγίδες και την άνοδο της στάθμης των υδάτων. Θα ανέβει κι άλλο η παγκόσμια θερμοκρασία. Το μεταναστευτικό ρεύμα θα ενταθεί. Για όλα αυτά πρωτίστως χρειάζεται παγκόσμιο σχέδιο, που δυστυχώς δεν υπάρχει. Χρειάζεται επίσης κι εθνική στρατηγική, η εκπόνηση της οποίας έχει δυστυχώς καθυστερήσει απελπιστικά. Αντί να γκρινιάζει η αντιπολίτευση, η κάθε αντιπολίτευση, εναντίον της εκάστοτε κυβέρνησης για ολιγωρία κι έλλειψη σχεδίου στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, ας βοηθήσουν όλοι, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, με υπευθυνότητα, σύνεση, σωφροσύνη, χωρίς μικροκομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες στην χάραξη και στην υλοποίηση αυτής της εθνικής στρατηγικής. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι δεν είμαστε πια στο παρά πέντε αλλα στο και πέντε. Η Ελλάδα, κι ιδίως η Αττική, όπου βρίσκεται συγκεντρωμένος σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας, απειλείται με ερημοποίηση. Με τρομακτικές συνέπειες για όλους μας, κι ιδίως για τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενεές!

Facebook Comments