Ο Περιούσιος Όχλος

Η κουλτούρα της Αριστεράς έγινε ηγεμονική μέσα από μια πολιτική απανωτών ιδεολογικών εκβιασμών, μνημόνιο-αντιμνημόνιο, αγανακτισμένοι, Κερατέα, κίνημα «Δεν πληρώνω» και ότι τριτοκοσμικό φαινόμενο είδαμε αυτά τα πέντε χρόνια να λαμβάνει τον χαρακτηρισμό Κίνημα.  Κάθε «Κίνημα» ( κίνημα της ΕΡΤ, Σκουριές κτλ.) και εκβιασμός, κάθε εκβιασμός και όχλος, κάθε όχλος και ψήφοι, κάθε ψήφος και εξουσία. Η εξουσία πάρθηκε, εδώ και ένα χρόνο βλέπουμε το πώς η κουλτούρα του ιδεολογικού εκβιασμού, η τακτική του εκφοβισμού (που την βλέπουμε πολύ συχνά στα Ελληνικά πανεπιστήμια με τις κομματικές νεολαίες) και το απαρχαιωμένο «νέο» της πρώτης φόρας αριστερά κυβερνούν αυτόν τον τόπο.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα χωρίσει την περίπτωση  του ΣΥΡΙΖΑ σε δύο  περιόδους την προ της εξουσίας και την μετά .Η πρώτη ήταν τότε που εξευτελίζονταν και ξυλοκοπιόντουσαν  πολιτικοί αντίπαλοι. Τότε που κάθε κριτική προς την αντιπολίτευση και την πολιτική του εθνολαϊκιστικού διχασμού που ασκούσε σκόνταφτε πάνω στο «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς» μέσα σε αυτές τις λέξεις συμπυκνώνεται όλη η νεοελληνική παρακμή  όλα αυτά που εδώ και πέντε χρόνια μας έχουν πνίξει. 

Τώρα μετά από ένα χρόνο τραγικής διακυβέρνησης τα φίδια που εξέθρεψαν έχουν στραφεί εναντίον τους και με την σειρά τα στελέχη και οι υπουργοί της κυβέρνησης ήρθε η ώρα να νιώσουν την ανταπόδοση της πολιτικής τους. Αναρωτήθηκε η κα. Γεροβασίλη για το πώς είναι δυνατόν να επιτίθενται σε υπουργούς της κυβέρνησης. Η απάντηση είναι πολύ απλή, με τον ίδιο τρόπο που έδειραν τον Χατζιδάκη, γιαούρτωσαν τον Πάγκαλο, πολιορκούσαν  τον Πεταλωτή στις δημόσιες εμφανίσεις του κτλ. Μάχαιρα έδωκες μάχαιρα θα λάβεις

Οι μύθοι καταρρέουν και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μέσα στον λάκκο που έσκαβε για τους άλλους.  Ξαφνικά ανακάλυψε τους νέους «εχθρούς του λαού» καταγγέλλουν τους αγρότες στα μπλόκα ως φασίστες, το κίνημα της γραβάτας ως εγκάθετους και ως υποκινούμενους. Κοιτάνε να πιαστούν μέσα στην τρικυμία από την κατεστραμμένη σανίδα του «ηθικού πλεονεκτήματος» παραζαλισμένοι από το θράσος τους.

Την ίδια ώρα ο περιούσιος όχλος είναι πλέον χωρίς τους ποιμένες του και στρέφεται εναντίον των πάντων, εναντίον της κυβέρνησης, εναντίον άλλων κλάδων και επαγγελμάτων αλλά κυρίως κατά της Ελλάδας. Γιατί μέσα από αυτήν την ιδεολογικά ακατάληπτη κατάσταση  η μόνη που βγαίνει πραγματικά χαμένη είναι η ίδια η χώρα.

Ταυτόχρονα και όσο όλοι οι υπόλοιποι θα ασχολούμαστε με τα μπλόκα, τις κινητοποιήσεις και τις αντιδράσεις στο ασφαλιστικό ένας νέος κρατικός μηχανισμός στήνεται , ένα σκανδαλώδες παραμάγαζο  ημετέρων τόσο μεγάλο που ούτε καν η φράση «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν» δεν μπορεί πλέον να την δικαιολογήσει. Θα δούμε, ό,τι και αν γίνει, τις συνέπειες που θα φέρει αύτη η βεβιασμένη και χωρίς αιδώ κομματικοποίηση του κράτους. Θα δούμε τους κενόδοξους, όπως ο Ι. Σχινάς, που έρχονται για να παίξουν το παιχνίδι του ισχυρότερου περιοριζόμενοι να ροκανίσουν κι αυτοί κάποιο φιλέτο, να πληθαίνουν και να θέλουν να μας καταστρέψουν γιατί πολύ απλά δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς.

Αν ένας λογικός άνθρωπος ρίξει περνώντας μια και μόνο ματιά σε τούτη την ιδεολογική κουζίνα που βρίσκεται αυτήν την στιγμή στα μπλόκα και σε αυτήν την σφηκοφωλιά που μετατρέπεται το κράτος, θα σταθεί έκπληκτος και περίλυπος.

Υπάρχει ελπίδα; Ναι, αρκεί να καταλάβει ο περιούσιος όχλος ότι δεν υπάρχει κανένας Αί Βασίλης που φέρνει δώρα.