Τα στατιστικά της ελληνικής οικονομίας δείχνουν συγκέντρωση των περισσότερων κλάδων, γεγονός αποδεκτό σε περίοδο ύφεσης μιας και αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις έχασαν σε ανταγωνιστικότητα τα χρόνια πριν την κρίση. Κι όμως, η συγκέντρωση της αγοράς που έγινε στα υφεσιακά χρόνια της κρίσης, αλλά και η στήριξη που παρέχεται από συγκεκριμένο κομμάτι της κοινωνίας μας σε λαϊκιστές πολιτικούς, δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο κρατισμός, αλλά περισσότερο αυτοί που τον πριμοδοτούν.
 
Όλα τα προβλήματα έχουν λύσεις. Στην περίπτωση αυτή είναι δύο : 
 
1) να πειστούν για τις μεσο-μακροπρόθεσμες δυνατότητες της Ελλάδας, όσοι ανήκουν στο κομμάτι της κοινωνίας που έχει την οικονομική και κοινωνική δυνατότητα να την παρέχει και να καταλάβουν ότι είναι εφικτό να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη τους, ώστε να σταματήσουν αυτή την πριμοδότηση, και
 
2) να αντιληφθούν οι μικρομεσαίοι αυτής της χώρας, ότι μόνο αν φιλελευθεροποιηθεί η οικονομία, θα μπορέσουν να αυξήσουν το εισόδημα τους και μάλιστα με βιώσιμο και διαρκώς αυξανόμενο τρόπο.
 
Δύσκολοι δρόμοι και οι δύο. Πρώτον, διότι όσοι αποκομίζουν οφέλη έχουν να αντιπαραβάλουν την αντιπαλότητα που έχεις ως προς την οικονομική ευημερία, συγκεκριμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, που εχθρεύεται την έννοια του πλούτου και δεύτερον διότι είναι δύσκολο να συντονιστεί το κομμάτι της κοινωνίας που αυτή τη στιγμή βιώνει τα προβλήματα που δημιούργησε ο ανορθολογικός τρόπος ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια.
 
Κι όμως, μόνο αυτός ο δρόμος υπάρχει για την Ελλάδα και περνά μέσα από την συνειδητοποίηση του προβλήματος και την εφαρμογή προγράμματος μεταρρυθμίσεων που θα άρει τις στρεβλώσεις του παρελθόντος και θα ανακουφίσει την πλατιά μάζα των πολιτών από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
 
Για μια Ελλάδα που θα υποδεχθεί τους 400.000 και πλέον χιλιάδες νέων Ελλήνων που έχουν φύγει στο Εξωτερικό κατά τα χρόνια της κρίσης και θα δει τα προβλήματα συλλογικά, οργανωμένα και ρεαλιστικά.

 

Facebook Comments